Ορισμένα συμπεράσματα από τη μάχη για ανασύνταξη του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος

 Του Γιάννη ΠΡΩΤΟΥΛΗ (μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ) 

Βασικό ζήτημα που βάζουμε στη συζήτηση στο τρίτο κείμενο των Θέσεων είναι η κατάσταση στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα σήμερα, η συμμετοχή στην ταξική πάλη, συμπεράσματα από τους αγώνες, τις προσπάθειες να δημιουργηθούν πρωτοπόρες εστίες αντίστασης και διεκδίκησης στους χώρους δουλειάς, συνολικά την πορεία ανασύνταξης του κινήματος.

Η πολιτική των αστικών κυβερνήσεων καθώς και οι συνολικές εξελίξεις στην καπιταλιστική οικονομία έχουν επίδραση στην κατάσταση της εργατικής τάξης, στην ενότητα και τη συνείδησή της. Ενα μεγάλο τμήμα των εργαζομένων εντάχθηκε στην παραγωγή ή πέρασε στις παραγωγικές ηλικίες μετά το 2009, δεν έχουν ζήσει όσα δικαιώματα και κατακτήσεις υπήρχαν πριν από την οικονομική καπιταλιστική κρίση, πολύ περισσότερο πριν από την ανατροπή του σοσιαλισμού. Οι μεγάλες αρνητικές αλλαγές έχουν επιδράσει σημαντικά και στο βαθμό οργάνωσης της εργατικής τάξης, δυσκολεύουν παραπέρα την αναζωογόνηση των συνδικάτων. Πρέπει να υπάρχει πλήρης συνείδηση σε αυτό. Δεν τις επισημαίνουμε μοιρολατρικά.

Η κατάσταση αυτή δεν είναι καθολική και σε καμία περίπτωση οριστική. Το ΚΚΕ συνέβαλε στην ανασύνταξη συνδικάτων, στη διαπαιδαγώγηση μιας νέας γενιάς αγωνιστών με γραμμή ενάντια στους καπιταλιστές, στο κράτος και τους μηχανισμούς τους, στις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες τους. Η άσχημη κατάσταση θα είχε γενικευτεί, εάν η δράση του ΚΚΕ, η ολοκληρωμένη αντιπαράθεση με την επεξεργασμένη στρατηγική του κεφαλαίου, η πρωτοβουλία του ΚΚΕ για τη συγκρότηση του ΠΑΜΕ και η δράση του, η οποία έγινε για πάνω από δύο δεκαετίες σημείο αναφοράς για μεγάλα τμήματα εργαζομένων, δεν διαμόρφωναν ένα ισχυρό ανάχωμα.

Ο χρόνος της πανδημίας, με την πρωτοπόρα δράση των κομμουνιστών σε όλα τα μέτωπα, έδειξε ότι έχουμε διαμορφώσει μια κρίσιμη υποδομή ως Κόμμα και δύναμη μέσα στο κίνημα για να δώσουμε τη μάχη να αλλάξουμε τη σημερινή κατάσταση.

Το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα δέχτηκε την προηγούμενη δεκαετία ακόμα μεγαλύτερο πλήγμα και στην οργανωτική του υπόσταση και υποδομή. Ενισχύθηκαν η απαξίωση της συνδικαλιστικής οργάνωσης, η καλλιέργεια της ταξικής συνεργασίας, η νόθευση του όποιου ριζοσπαστισμού άρχισε να αναπτύσσεται με την εκδήλωση της καπιταλιστικής κρίσης το 2009. Η προσφορά του ΣΥΡΙΖΑ στο αστικό πολιτικό σύστημα και η συμβολή του στην υποχώρηση του κινήματος είναι τεράστιες, αναγνωρίζονται καθαρά από τις ίδιες τις ενώσεις των καπιταλιστών.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ

 Από τις 24 έως τις 27 Ιούνη το 21ο Συνέδριο του Κόμματος

1. Η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ ανακοινώνει τη διεξαγωγή του 21ου Συνεδρίου του Κόμματος στις 24 - 27 Ιούνη 2021. Με βάση το Καταστατικό του Κόμματος, το Συνέδριο διεξάγεται ανά τετραετία. Το προηγούμενο, 20ό Συνέδριο είχε πραγματοποιηθεί από τις 30 Μάρτη έως τις 2 Απρίλη 2017. Η ΚΕ πήρε υπόψη της την εξέλιξη της πανδημίας και τις δυσκολίες που αντικειμενικά δημιουργεί, εξαιτίας των τεράστιων ελλείψεων στο δημόσιο σύστημα Υγείας και στα αναγκαία μέτρα προστασίας.

2. Τα θέματα του 21ου Συνεδρίου, με βάση το Καταστατικό θα είναι: α) Ο απολογισμός δράσης της ΚΕ και όλου του Κόμματος από το 20ό προς το 21ο Συνέδριο, οι βασικές εκτιμήσεις για τις διεθνείς και εγχώριες οικονομικές και πολιτικές εξελίξεις της περιόδου, η κατάσταση του εργατικού - λαϊκού κινήματος και τα καθήκοντα του Κόμματος έως το 22ο Συνέδριο και β) η εκλογή νέας Κεντρικής Επιτροπής και Κεντρικής Επιτροπής Οικονομικού Ελέγχου.

3. Σχετικά με το πρώτο θέμα του Συνεδρίου, η Κεντρική Επιτροπή έχει δώσει ήδη στη δημοσιότητα τα τρία κείμενα των Θέσεων της ΚΕ, στις 30/1/2021, 6/2/2021 και 13/2/2021 αντίστοιχα.

Τα τρία κείμενα των Θέσεων ήταν τα εξής:

Πρώτο κείμενο: «Το Κόμμα ως καθοδηγητής του επαναστατικού εργατικού κινήματος, της Κοινωνικής Συμμαχίας στην πάλη για τον Σοσιαλισμό - Κομμουνισμό. Ο απολογισμός και τα συμπεράσματα από τη δράση της Κεντρικής Επιτροπής και όλου του Κόμματος από το 20ό στο 21ο Συνέδριο».

Δεύτερο κείμενο: «Η σημερινή διεθνής πραγματικότητα. Το πολιτικό - στρατιωτικό πλαίσιο του σύγχρονου κόσμου. Η κατάσταση στο Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα και η δράση του ΚΚΕ. Οι εκτιμήσεις του ΚΚΕ για τις εξελίξεις στην εγχώρια οικονομία και στο αστικό πολιτικό σύστημα».

Τρίτο κείμενο: «Η ταξική διάρθρωση της ελληνικής κοινωνίας. Η κατάσταση της εργατικής τάξης. Το εργατικό - συνδικαλιστικό κίνημα. Η Κοινωνική Συμμαχία και η παρέμβαση του ΚΚΕ».

4. Με βάση αυτά τα κείμενα ολοκληρώθηκε η πρώτη συζήτηση στα εκλεγμένα καθοδηγητικά Οργανα του Κόμματος και της ΚΝΕ και εξελίσσεται η συζήτηση σε όλες τις Οργανώσεις του Κόμματος και της ΚΝΕ. Εχουν προγραμματιστεί οι Τομεακές Συνδιασκέψεις και οι Συνδιασκέψεις Περιοχών, ενώ συνεχίζεται ο δημόσιος προσυνεδριακός διάλογος, μέσω του «Ριζοσπάστη» και της ΚΟΜΕΠ, που ξεκίνησε στις 13 Φεβρουαρίου.

5. Καθ' όλη τη διάρκεια των εσωκομματικών διαδικασιών μέχρι και το Συνέδριο, η ΚΕ, όλα τα καθοδηγητικά Οργανα, τα μέλη του Κόμματος και της ΚΝΕ, με αίσθημα ευθύνης πήραν και παίρνουν όλα τα αναγκαία μέτρα πρόληψης και προστασίας εξαιτίας της πανδημίας (κατάλληλους χώρους, ατομικά μέσα, επαναλαμβανόμενα τεστ κ.λπ.).

ΑΘΗΝΑ 15/4/2021

Η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ

Οι διανοούμενοι με το ΚΚΕ...

 «Από το καπνισμένο κατώφλι παρακολουθώ τις κινήσεις τους/, τη λιγνή λάμψη της μέσης που παίζει με τα στιβαρά μπράτσα,/ που υψώνουν το σφυρί, αργά τόσο αργά/ σίγουρα τόσο γρήγορα,/ δεν βιάζονται - άνθρωπος σφυρηλατεί τον τόπο του στον τόπο του».

(Αμερικανός ποιητής, Γουόλτ Γουίτμαν, 1819 - 1892,

Το τραγούδι του εαυτού μου)

Για τη συνδικαλιστική δουλειά στους εργαζόμενους στα πανεπιστήμια

 Συμφωνώ με τις Θέσεις της ΚΕ.

Μέσα σε αυτές τις εξελίξεις και σε συνθήκες υποχώρησης του κινήματος, μεγαλώνει για εμάς τους κομμουνιστές η ευθύνη για το σοβαρό καθήκον της ανασυγκρότησης του κινήματος. Εμείς είμαστε αυτοί που πρέπει να δώσουμε τη μάχη της μαζικοποίησης, της οργάνωσης, να πρωτοστατήσουμε για να μπαίνουν στην άκρη όλα εκείνα τα εμπόδια που κρατούν τους εργαζόμενους μακριά από τη συλλογική πάλη, να συγκρουόμαστε με αντιλήψεις που θολώνουν ποια είναι η αιτία που οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να ζήσουν σήμερα σύμφωνα με τις δυνατότητες που υπάρχουν, ποια είναι η αιτία που δεν ικανοποιούνται οι σύγχρονες λαϊκές ανάγκες και ποιες είναι οι προϋποθέσεις για να γίνει αυτό.

Ορισμένες σκέψεις επί των Θέσεων

 ΠΡΩΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ

Εισαγωγή-42

Πιστεύω ότι είναι πρωταρχικής σημασίας η ιδεολογική αντιμετώπιση της εξίσωσης του φασισμού και του κομμουνισμού. Θεωρώ ότι αυτή η προσπάθεια του διεθνούς καπιταλισμού αποτελεί τον μεγαλύτερο κίνδυνο για την ανάπτυξη του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος. Για την αντιμετώπιση αυτού του κινδύνου δεν αρκούν στην παρούσα φάση οι δυνάμεις μας. Και έξω από το ΚΚΕ, στον λεγόμενο «οπορτουνιστικό» χώρο αλλά και σε μέρος της σοσιαλδημοκρατίας υπάρχουν δυνάμεις που δεν συμφωνούν με αυτήν την ταύτιση. Την Ιστορία τη γράφουν οι νικητές και δεδομένου ότι η παροιμία «δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται» επιβεβαιώνεται, απαιτείται μια ευρύτερη συστράτευση δημοκρατικών δυνάμεων απέναντι σε αυτό το μέτωπο ψεύδους και διαστρέβλωσης. Για να είμαστε όμως πιο αξιόπιστοι, θα πρέπει η ανάλυση των αιτιών της κατάρρευσης της ΕΣΣΔ και των άλλων λαϊκών δημοκρατιών να εξηγηθεί και να εκλαϊκευτεί βαθύτερα. Θα πρέπει να εξηγηθεί πώς οι Βιετναμέζοι σύντροφοι, ενώ κατάφεραν να νικήσουν τις πάνοπλες ΗΠΑ, δεν τα κατάφεραν στη σοσιαλιστική οικοδόμηση, με αποτέλεσμα το Βιετνάμ να έχει γίνει μια χώρα χαμηλού κόστους για την παραγωγή καταναλωτικών προϊόντων. Θα πρέπει να εξηγηθεί πώς ήταν δυνατόν να μην υπάρχουν δυνάμεις στην ΕΣΣΔ και στις άλλες λαϊκές δημοκρατίες που έβλεπαν την πορεία προς τον χαμό. 'Η μήπως υπήρχαν και δεν μπορούσαν να αντιδράσουν λόγω της δομής των κυβερνώντων Κομμουνιστικών Κομμάτων; Θα πρέπει να εξηγηθεί γιατί οι προλετάριοι της ΕΣΣΔ δεν έκαναν ό,τι οι Κομμουνάροι του Παρισιού, με τα όπλα να υπερασπιστούν τη δικτατορία του προλεταριάτου.

Κάποια συμπεράσματα για την ιδεολογική δουλειά τα τελευταία χρόνια

Μέσα στην τριετία 2012 - 2015, κατά την οποία εκδηλωνόταν η βαθιά καπιταλιστική κρίση που ξεκίνησε το 2008, πολλοί από εμάς κληθήκαμε να αφομοιώσουμε άμεσα τις Θέσεις αλλά και τις Αποφάσεις του 19ου Συνεδρίου του Κόμματος. Να κατανοήσουμε βασικές πλευρές του Προγράμματός μας, οι οποίες έχουν να κάνουν με τη συμμετοχή σε αστικές κυβερνήσεις και τις συνεργασίες με άλλα κόμματα, τη θέση μας για τον πόλεμο, για την επανάσταση, για τις διεθνείς συμμαχίες. Η μάχη που έδωσε κάθε μέλος του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, απέναντι στην πίεση που άσκησε ο ΣΥΡΙΖΑ στο λαό για να μας ενσωματώσει, εκτιμήσαμε ότι ήταν παρακαταθήκη για τη συνέχεια και για τις επόμενες γενιές.

Για την καθοδήγηση και τη βοήθεια προς τα στελέχη που είναι νεότερα σε ηλικία

 Μελετώντας το πρώτο κείμενο των Θέσεων θα ήθελα να σταθώ σε δύο ζητήματα. Το πρώτο αφορά πλευρές καθοδήγησης και βοήθειας προς τα στελέχη που είναι νεότερα σε ηλικία, ιδιαίτερα σε περιόδους μετάβασης.

Σκέψεις και συμπεράσματα με βάση τη δουλειά μας στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα στην Αρκαδία

 Συμφωνώ με το τρίτο κείμενο των Θέσεων και σε συνδυασμό με το πρώτο και το δεύτερο βοηθούν να μπορέσουμε πιο αποτελεσματικά να σχεδιάσουμε τη δουλειά μας με βάση τη στρατηγική μας. Θα επικεντρωθώ στην προσπάθεια που κάνουμε για να αποδείξουμε τον χαρακτήρα της καπιταλιστικής οικονομίας, θετικά και αρνητικά συμπεράσματα της δράσης μας και της συμβολής μας στην ανασύνταξη του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος.

Για τη θεωρία των τάξεων

 Στην ερώτηση - απάντηση «Για την εργατική αριστοκρατία, τη διαφοροποίηση και διαστρωμάτωση της εργατικής τάξης» στο 20ό Συνέδριο ο εποπτικός ή όχι χαρακτήρας της εργασίας είναι ένα από τα κριτήρια για την ένταξη εργαζομένων στην εργατική αριστοκρατία, η οποία αντιμετωπίζεται ως διαστρωμάτωση εντός της εργατικής τάξης. Στο 1ο τεύχος της ΚΟΜΕΠ του 2008, στο άρθρο «Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΡΙΖΑ ΤΟΥ ΟΠΟΡΤΟΥΝΙΣΜΟΥ: "ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΟΚΡΑΤΙΑ", ΔΙΑΣΠΑΣΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ», που υπογράφεται από τον Μάκη Παπαδόπουλο, γίνεται κριτική στη θεώρηση των Μηλιού - Οικονομάκη διότι τοποθετούν εκτός εργατικής τάξης όσους μισθωτούς «υλοποιούν μορφές διοίκησης - επιτήρησης της εργασίας». Ομως, όπως αναφέρει το κείμενο, «ευτυχώς, η μαρξιστική θεωρία μάς προφυλάσσει από παρόμοια ατοπήματα». Στο 3ο τεύχος της ΚΟΜΕΠ του 2009, στο κείμενο «Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΚΑΙ ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΗΣ», που υπογράφεται από την Ιδεολογική Επιτροπή της ΚΕ του ΚΚΕ, διαβάζουμε «Στην εργατική τάξη ανήκουν όλοι οι σύγχρονοι μισθωτοί εργάτες που πουλούν την εργατική τους δύναμη στους κεφαλαιοκράτες για να μπορούν να ζήσουν και "ζουν μονάχα τόσο, όσο βρίσκουν δουλειά και που βρίσκουν δουλειά όσο η δουλειά τους αυξάνει το κεφάλαιο"». Στη συνέχεια διαβάζουμε πως στα λεγόμενα «μεσαία στρώματα» ανήκουν μόνο όσοι έχουν στην κατοχή τους μέσα παραγωγής μικρής κλίμακας. Σε όλες τις παραπάνω αναλύσεις, παρά τις όποιες διαφοροποιήσεις, η ανάλυση παραμένει σε γενικές γραμμές η ίδια.

Ζητήματα αντιπαράθεσης και καθοδήγησης στις μαθητικές δυνάμεις

 Συμφωνώ με τις Θέσεις για το 21ο Συνέδριο.

Οι κομμουνιστές δρούμε σε πολύ σύνθετες συνθήκες. Χαρακτηρίζονται από τη μακρόχρονη επίδραση της αντεπανάστασης, την υποχώρηση του κομμουνιστικού κινήματος παγκόσμια και την κοινοβουλευτική νομιμότητα, που δημιουργεί πρόσθετα εμπόδια.

Η κατάσταση του Εργατικού Ταξικού Κινήματος στις σημερινές συνθήκες του ιμπεριαλισμού

 Ηδη εδώ και πολύ καιρό οι πολιτικοοικονομικές εξελίξεις δείχνουν καθαρά για το πού μας οδηγεί το μονοπωλιακό κεφάλαιο.

Ο διεθνής ανταγωνισμός αντίπαλων συνασπισμών ιμπεριαλιστικών χωρών είναι αδυσώπητος, προσπαθούν να καταργήσουν τις γεωπολιτικές ισορροπίες με την προσδοκία να μεταβάλουν την αλλαγή του συσχετισμού των δυνάμεων υπέρ της μίας ή της άλλης πλευράς και να δημιουργήσουν: Περαιτέρω κοινωνικές ανισότητες, διατροφική κρίση, εκπαιδευτική και υγειονομική απορρύθμιση, πολέμους, μετακίνηση πληθυσμών και κλιματική αλλαγή.

Για τη δουλειά μας στον κλάδο του εμπορίου

 Βοηθάει η εκτενής ανάλυση στο πρώτο και στο δεύτερο κεφάλαιο του κειμένου ώστε να επικεντρώσουμε πού πρέπει να βαρέσουν τα σφυριά αλλά και να δούμε καλύτερα στον χώρο μας - στον κλάδο μας πώς αυτά προχωράνε, ώστε να έχουμε και καλύτερη επίγνωση των εξελίξεων που θα έχουμε. Λένε οι Θέσεις για αναδιάρθρωση στον κλάδο του εμπορίου λόγω της αύξησης του ηλεκτρονικού εμπορίου, των ηλεκτρονικών πωλήσεων, της ανάπτυξης στον υποκλάδο της διανομής, ταυτόχρονα με την αύξηση και ευρύτερη εφαρμογή της τηλεργασίας. Είναι στοιχεία που πρέπει να μαζεύουμε για να δούμε πώς πιο αποτελεσματικά θα παρέμβουμε σε ένα κομμάτι του κλάδου που αλλάζει.

Οι Θέσεις έναυσμα για συζήτηση στον χώρο του Επισιτισμού

 Αρχικά θα ήθελα να πω ότι συμφωνώ με τις Θέσεις του Συνεδρίου συνολικά. Το ύφος του κειμένου είναι «γρήγορο» και «επιθετικό», υποθέτω για να δώσει το έναυσμα για συζήτηση και βελτίωση πάνω σε αυτά τα ζητήματα.

Να βγάλουμε τα σωστά συμπεράσματα για ένα νέο ξεκίνημα

 Το πρώτο κείμενο των Θέσεων διαπνέεται από ένα πνεύμα και μια ψυχολογία ηττοπάθειας. Κορυφαία έκφραση αυτής της - κατά την άποψή μου - προβληματικής προσέγγισης είναι οι Θέσεις 2, 3, 4. Κορωνίδα αποτελεί η φράση ότι «το Κόμμα ως μέρος του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος διατρέχει μια από τις πιο δύσκολες περιόδους της Ιστορίας του» (Θέση 2).

Αστική κυβερνητική διαχείριση ή πάλη και μέτωπο για την εξουσία;

 Το 2012 τα κόμματα της αστικής τάξης ήθελαν μια «αριστερή» κυβέρνηση για την Ελλάδα, για να μπορούν να περάσουν την πολιτική του μεγάλου κεφαλαίου.

Το Κόμμα φυσικά αρνήθηκε να στηρίξει μια τέτοια κυβέρνηση. Τότε ξεκίνησαν τα παπαγαλάκια και όλα τα μέσα μαζικής παραπληροφόρησης την επίθεση ενάντια στο ΚΚΕ.

Να δοθεί βάρος στην εκλαΐκευση της πρότασης του Κόμματος

 Νιώθω ιδιαίτερη τιμή που απευθύνομαι στο Κόμμα της εργατικής τάξης. Νιώθω ιδιαίτερη χαρά και τιμή που από τη θέση ενός φίλου και ψηφοφόρου του ΚΚΕ μου δόθηκε η δυνατότητα και πήρα την απόφαση να πάρω μέρος στον προσυνεδριακό διάλογο που το Κόμμα άνοιξε ενόψει του 21ου Συνεδρίου του.

Πείρα από την ενασχόλησή μας με κάποια ιδεολογικά ζητήματα

 Συμφωνώ με τις Θέσεις της Κεντρικής Επιτροπής για το 21οΣυνέδριο του Κόμματος. Ολο το διάστημα που προηγήθηκε και ειδικά τον τελευταίο χρόνο, κατά τoν οποίο συζητήθηκαν μία σειρά Αποφάσεις της Κεντρικής Επιτροπής και πραγματοποιήθηκαν και μία σειρά μαθήματα, για τον πόλεμο, για την καπιταλιστική κρίση κ.τ.λ., θεωρώ πως έχουν γίνει πιο «καθαρά» στην Οργάνωση και στον περίγυρό μας κάποια ζητήματα, υπάρχουν όμως πλευρές, στις οποίες θα πρέπει να επιμείνουμε περισσότερο, ειδικά για να κατανοηθεί σε βάθος ο χαρακτήρας της οικονομικής κρίσης.

«Διαβάζοντας» τις εξελίξεις με βάση τις Θέσεις

 «Στιγμιότυπα» της επικαιρότητας, υπό το φως των εκτιμήσεων των Θέσεων της ΚΕ για το 21ο Συνέδριο του ΚΚΕ

Οσο περνάει ο καιρός, και παρά το γεγονός ότι η πανδημία συνεχίζεται ακάθεκτη, τόσο τα ζητήματα της οικονομίας έρχονται στο προσκήνιο. Το λεγόμενο «αναπτυξιακό σχέδιο» που παρουσίασε η κυβέρνηση τις προηγούμενες μέρες, η πρόθεσή της να φέρει νέο πακέτο αντεργατικών μέτρων, οι δυσοίωνες προβλέψεις για εκτίναξη της φτώχειας, της ανεργίας, της «ευελιξίας» και των πτωχεύσεων την «επόμενη μέρα» (βλέπε εκτιμήσεις Τράπεζας της Ελλάδας) είναι χαρακτηριστικά δείγματα. Από την άλλη, την ίδια ώρα που ακούμε για τα «τεράστια πακέτα» που «θα μεταμορφώσουν την Ελλάδα», για τη «λαμπρή επόμενη μέρα» και τη «μοναδική ευκαιρία», κόσμος πεθαίνει έξω από τις ΜΕΘ επειδή όπως λένε «τα χρήματα δεν είναι απεριόριστα».

Τα ζητήματα αυτά μπαίνουν στην αντιπαράθεση ανάμεσα στις πολιτικές δυνάμεις - όταν βεβαίως δεν κυριαρχεί ο αποπροσανατολισμός σε άλλα ζητήματα - και έχει σημασία να δούμε τον χαρακτήρα αυτής της αντιπαράθεσης αλλά και του «διαλόγου» ανάμεσα στα αστικά κόμματα με τη βοήθεια και των Θέσεων της ΚΕ για το 21ο Συνέδριο.

Ολοι μαζί, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ και άλλα αστικά κόμματα, τσακώνονται για το ποιος μπορεί να εγγυηθεί τους στόχους της ανάκαμψης για λογαριασμό του κεφαλαίου, με επίκεντρο το γαλαντόμο Ταμείο Ανάκαμψης της ΕΕ, και από τη δικιά του σκοπιά ο καθένας προσπαθεί να πείσει το λαό ότι υπάρχει κάποιο σχέδιο που μπορεί να καλύπτει ταυτόχρονα το «επενδυτικό κενό» και τις ανάγκες των εργαζομένων.

«Πίσω από τις γραμμές» δεν μπορεί να κρυφτεί ότι οι «πολλές επενδύσεις», για τις οποίες μιλάει η κυβέρνηση και υπερθεματίζουν οι υπόλοιποι, χτίζονται πάνω στην ένταση της εκμετάλλευσης, όπως δείχνει και το παράδειγμα των «ανατροπών του αιώνα» που φέρνει η κυβέρνηση στα Εργασιακά, ως το «πρώτο άρθρο» του «Σχεδίου Ανάκαμψης» και η συνέχεια του έργου όλων των προηγούμενων. Οπως αναφέρουν οι Θέσεις της ΚΕ του ΚΚΕ για το 21ο Συνέδριο, η επόμενη μέρα της «επιστροφής στην κανονικότητα» θα είναι: «Εφιάλτης για τον λαό, με κλιμάκωση της πολιτικής επιβολής φθηνής εργατικής δύναμης και ολοκλήρωση της επίθεσης στα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων. Παράδεισος για τους μονοπωλιακούς ομίλους, με νέες φοροαπαλλαγές και μέτρα επιτάχυνσης της συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης του κεφαλαίου» (Θ. 28).

Πλευρές της στρατηγικής του κεφαλαίου στην Υγεία

 Ο τομέας της Υγείας, ως στοιχείο της οικονομικής πολιτικής, ιεραρχείται ψηλά από τα αστικά επιτελεία, που αποτυπώνεται στα ντοκουμέντα της ΕΕ ως «μοχλός για την ανάπτυξη».

Ο κλάδος απορροφά το 5% του ΑΕΠ ως «δημόσια δαπάνη», όπου προφανώς αθροίζονται και οι εισφορές των εργαζομένων στα ασφαλιστικά ταμεία, που κάθε άλλο παρά δημόσια δαπάνη συνιστούν.

Μια πείρα από τη δουλειά μας για την οργάνωση της πάλης των εργατών

 Το τρίτο κείμενο, πέρα από τη σημαντική ανάλυση που κάνει για την κοινωνικοταξική διάρθρωση της ελληνικής κοινωνίας, συγκεντρώνει σωστά αυτά που κυριαρχούν στα μυαλά, στην καθημερινή δουλειά και τον προβληματισμό μας τα τελευταία χρόνια.

Για τη βελτίωση της καθοδήγησης με όχημα την ιδεολογική δουλειά

 Με αφορμή το 1ο κείμενο, θα προσπαθήσω να συμβάλω σε ζητήματα καθοδήγησης και λειτουργίας, στην προσπάθεια να γίνουμε καλύτεροι στο να διεξάγουμε τη λεγόμενη πάλη των ιδεών.

Με τόλμη αλλά και με λογική γύρω από τα ζητήματα διάταξης

 Η διάταξη των δυνάμεών μας αποτελεί πολύ σοβαρή και νευραλγική πλευρά για την ανάπτυξη της πολιτικής μας δράσης. Αν και ραχοκοκαλιά όλων και κρίσιμο ζήτημα σε κάθε συνθήκη είναι η γραμμή μας, μια εύστοχη διάταξη των δυνάμεών μας μπορεί να μετατρέψει τα μειονεκτήματα σε πλεονεκτήματα και κυρίως να αποτελέσει ουσιαστικό εργαλείο για την οργάνωση της τάξης μας, την ενίσχυση της κομματικής οικοδόμησης.

Για τη βελτίωση της καθημερινής μας παρέμβασης

 Οδεύουμε προς το 21ο Συνέδριο του Κόμματος έχοντας διανύσει μία τετραετία έντονης πολιτικής δράσης, μία τετραετία με σύνθετες πολιτικές εξελίξεις, τόσο στο εσωτερικό της χώρας, όσο και σε διεθνές επίπεδο. Αναπτύξαμε πλούσια συζήτηση εσωκομματικά, αλλά και πιο πλατιά, με αφορμή τα 100 χρόνια από την Οκτωβριανή Επανάσταση, τα 100χρονα του Κόμματος, αλλά και τις εκλογικές διαδικασίες.

Αδύναμες πλευρές της δουλειάς μας στα Τομεακά Οργανα

 Το πρώτο κείμενο των Θέσεων της ΚΕ για το 21ο Συνέδριο αναλύει πώς μπορούμε να μετρήσουμε βήματα στο βασικό καθήκον, αυτό της θεωρητικής - ιδεολογικοπολιτικής θωράκισης όλου του Κόμματος, ώστε να επιβεβαιωθεί καλύτερα στην πράξη ο χαρακτήρας του ως επαναστατικής εργατικής πρωτοπορίας.

Για την ιδεολογικοπολιτική παρέμβαση στα Τμήματα της ΝΟΠΕ

 Συμφωνώ με το πρώτο κείμενο των Θέσεων και θα ήθελα να ξεκινήσω λέγοντας πως διαβάζοντάς το με βοήθησε να κατανοήσω πιο ολοκληρωμένα κάποια συμπεράσματα που έβγαζα ατομικά, εκτιμώντας τη δράση της Τομεακής Οργάνωσης ΝΟΠΕ, και να αντικρίσω αδυναμίες και θετικά στοιχεία που έχουμε κατακτήσει ως Κόμμα συλλογικά.

Για την παρέμβασή μας στις σχολές μαθητείας - κατάρτισης

 Συμφωνώ με το σύνολο των Θέσεων του 21ου Συνεδρίου. Αποτυπώνουν τη συλλογική πείρα του Κόμματος και αποτελούν οδηγό για την αναβάθμιση της σκέψης και της δράσης μας.

Θα σταθώ σε κάποιες σκέψεις για την παρέμβασή μας στις σχολές μαθητείας και κατάρτισης. Πρόκειται για χώρους που συγκεντρώνουν σημαντικό κομμάτι της νεολαίας, που προέρχονται από τα κατώτερα κοινωνικοοικονομικά στρώματα και που θα στελεχώσουν κρίσιμους κλάδους της οικονομίας ως εργαζόμενοι. Συνεπώς η ευθύνη Κόμματος και ΚΝΕ για την παρέμβασή μας σε αυτούς τους χώρους είναι μεγάλη.

Μέλη του Κόμματος και της ΚΝΕ πιο δυνατά με τις επεξεργασίες και τη στρατηγική μας, μια εικόνα από τον χώρο των καλλιτεχνών

 Συμφωνώ με τις Θέσεις της ΚΕ για το 21ο Συνέδριο.

Νομίζω λοιπόν καταρχήν ότι είναι βασικό να εκτιμήσουμε αυτό που βάζουν οι Θέσεις, ότι «περνάμε σε νέα φάση, πιο σύνθετη και δύσκολη». Δεν θεωρώ τυχαίο ότι και στο 19ο Συνέδριο έμπαινε το «νέες συνθήκες», και στο 20ό, ακριβώς γιατί αυτά τα χρόνια όντως ζούμε νέα πράγματα και καταστάσεις (ιδιαίτερα η γενιά μας και οι επόμενες), όπως κρίση, ύφεση, αποσταθεροποίηση του πολιτικού συστήματος και επαναφορά του, αναδιάταξη της σοσιαλδημοκρατίας μέσω του ΣΥΡΙΖΑ, πανδημία κ.ά., αλλά και γιατί θεωρώ ότι το βάθεμα της αντίθεσης των σχέσεων παραγωγής με τις παραγωγικές δυνάμεις, που όλο και μεγαλώνει, εντείνει πλέον πολύ πιο γρήγορες και έντονα συμπυκνωμένες αλλαγές σε πολύ μικρότερα διαστήματα, γεγονός που επιτάσσει να είμαστε πιο ισχυροί ιδεολογικοπολιτικά και οργανωτικά, ώστε να ανταποκριθούμε.

Για την παρέμβασή μας στις φοιτήτριες και τις ερευνήτριες

 Συμφωνώ με το 1ο κείμενο των Θέσεων του 21ου Συνεδρίου του Κόμματος. Θα ήθελα να αναφερθώ συγκεκριμένα στις Θέσεις για τη δουλειά του Κόμματος και της ΚΝΕ στις γυναίκες εργατικής - λαϊκής ένταξης ή καταγωγής. Συχνά στα Οργανα του Κόμματος και της ΚΝΕ αντιμετωπίζουμε την παρέμβασή μας στις γυναίκες σαν ένα δευτερεύον θέμα, ευκαιριακά για σύντομο χρονικό διάστημα, κυρίως μπροστά σε κάποια επέτειο, εκδήλωση, εξόρμηση ή παρέμβαση. Ωστόσο, όπως αναφέρεται και στις Θέσεις, η δουλειά αυτή με τις γυναίκες εργατικής - λαϊκής καταγωγής, και συγκεκριμένα των νέων γυναικών φοιτητριών, ερευνητριών, εργαζομένων στα πανεπιστήμια, απαιτεί εξειδικευμένη δουλειά προκειμένου να βελτιώνονται οι ρυθμοί στρατολογίας και διάρκειας της οργανωμένης πορείας των γυναικών στο Κόμμα. Προκειμένου να αναχαιτίζονται οι πρόσθετοι ανασταλτικοί παράγοντες στη συμμετοχή - ωρίμανση των κομμουνιστριών, των γυναικών που βρίσκονται δίπλα στο Κόμμα.

Η πείρα της Κορινθίας

 Συμφωνώ με τις Θέσεις της ΚΕ για το 21ο Συνέδριο.

Θα ήθελα να σταθώ σε ένα ζήτημα το οποίο αναδεικνύεται αν συνδέσει κανείς τα όσα θέτει το πρώτο κείμενο με την ανάλυση και παρακολούθηση των εξελίξεων που περιλαμβάνεται στο δεύτερο. Αποδεικνύεται κατά τη γνώμη μου η σημασία της καλής γνώσης των εξελίξεων στον χώρο δράσης και της μελέτης τους με όπλο τη στρατηγική μας και τις κεντρικές επεξεργασίες, ώστε οι Οργανώσεις να γίνουν πιο αποτελεσματικές στο να σχεδιάζουν και να παρεμβαίνουν.

Για την αντιμετώπιση της αστικής προπαγάνδας και του οπορτουνισμού

 Με ιδιαίτερη χαρά διαπίστωσα ότι δίνεται ιδιαίτερη βαρύτητα στα ζητήματα της εκλαΐκευσης και διάδοσης των θεωρητικών εννοιών του σοσιαλισμού σε στελέχη και φίλους του Κόμματος. Είναι σημαντικό η επεξεργασία των θέσεών μας σε διάφορα κοινωνικά, οικονομικά κ.λπ. ζητήματα να πατάει γερά σε αυτά τα θεωρητικά θεμέλια, ώστε να αποφεύγονται συγχύσεις με οπορτουνιστικές θέσεις. Είναι επίσης πολύ σημαντικό οι θέσεις αυτές να διαδίδονται όσο ευρύτερα γίνεται, όχι μόνο στο στελεχιακό δυναμικό του Κόμματος αλλά και σε φίλους και ψηφοφόρους, με όσο το δυνατόν απλούστερο και πιο κατανοητό τρόπο.

Για την καθοδήγηση χώρων και ανθρώπων

 Το ζήτημα της καθοδήγησης είναι το σημαντικότερο για την αποτελεσματική λειτουργία ενός επαναστατικού κόμματος που έχει στόχο να καθοδηγεί τον αγώνα της εργατικής τάξης. Είναι το τρίτο κατά σειρά Συνέδριο όπου αναλύεται καθοδηγητικό πρόβλημα σε μεσαίο επίπεδο. Οι αναδείξεις δεν πρέπει να γίνονται με το κριτήριο να γέρνει γενικώς στην έκφραση συμφωνίας, αλλά στην ουσιαστική, συνειδητή συμφωνία, που απορρέει από το επίπεδο αντίληψης, ικανότητας και συνειδητής κομματικής πειθαρχίας που απαιτείται σε κάθε στελεχική χρέωση. Σωστά επισημαίνεται πως τα στελέχη πρέπει να έχουν αντίληψη του ρόλου τους. Ετσι δεν μετατρέπεται η επαναστατική δουλειά σε λίστα καθηκόντων, δεν υποβαθμίζεται η δουλειά στη βάση, αντιμετωπίζεται το χάσμα ανάμεσα σε αυτά που αποφασίζει η ΚΕ και σε αυτά που υλοποιούνται.

Για την αφομοίωση των επεξεργασιών

 Το πρώτο κείμενο των Θέσεων είναι καθρέφτης της δουλειάς μας. Πολλές φορές είχε διαπιστωθεί από τους συντρόφους ότι το επίπεδο συζήτησης στη συνέλευση της ΚΟΒ είναι αναντίστοιχο με τις συνολικές επεξεργασίες του Κόμματος. Χρειάζεται καλύτερη προετοιμασία από τον γραμματέα ώστε να βοηθάει η εισήγηση στην κατανόηση των συνθηκών που δρούμε, να ξεκαθαρίζονται οι στόχοι πάλης, το πώς οι συνολικές εξελίξεις επηρεάζουν τον χώρο δράσης. Να ξεκαθαρίζεται με τι καλούμαστε να αντιπαρατεθούμε, τι βήματα θέλουμε να μετράμε κάθε φορά και να καταλήγουμε στη μορφή δράσης.

Χτίζοντας πλέγμα θωράκισης των γραμμών μας

 Στη θέση 16 του πρώτου κειμένου των Θέσεων αναφέρεται: «Τα όργανα πρέπει να σχεδιάζουν καλά τη συζήτηση θεμάτων, όχι διεκπεραιωτικά - ενημερωτικά, να μη συσσωρεύουν σε μια συνεδρίαση πολλά θέματα». Ενας τέτοιος τρόπος συζήτησης στις ΚΟΒ δείχνει ότι δεν γίνεται η απαραίτητη προσπάθεια να φωτιστούν οι εξελίξεις με βάση τη στρατηγική του κεφαλαίου, το πώς συνδέονται οι τοπικές εξελίξεις με τους συνολικούς σχεδιασμούς, πώς η κάθε παρέμβαση, εκδήλωση που οργανώνουμε εντάσσεται στο δικό μας σχέδιο να απαντήσει στην ιδεολογικο-πολιτική επίθεση του αντιπάλου. Τρόπος δουλειάς που έχει τη βάση του και στο γεγονός ότι θεωρούμε δεδομένο ότι τα μέλη γνωρίζουν αυτήν τη στρατηγική και πώς εκφράζεται, κατανοούν την ανάγκη της μιας ή της άλλης δράσης για την προώθηση του σχεδιασμού. Οι πυκνές και σύνθετες εξελίξεις, η έλλειψη χρόνου μάς σπρώχνει σε έναν τέτοιο τρόπο δουλειάς κάτω από το άγχος να μη μας ξεφύγει τίποτα, με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζονται ζητήματα επιφανειακά, να μη δίνεται η δυνατότητα να βαθύνουμε σε ζητήματα, να μη βγαίνουν στην επιφάνεια ιδεολογικο-πολιτικές αδυναμίες, να διαιωνίζονται.

Για την παρέμβασή μας στη ΛΑΡΚΟ

 Προχωρώντας στο 21ο Συνέδριο του Κόμματός μας, με βάση τους στόχους και τις αναλύσεις του 20ού καθώς και τις σύνθετες εξελίξεις που κληθήκαμε να αντιμετωπίσουμε και κυρίως καλούμαστε από δω και πέρα να αντιμετωπίσουμε, είναι αναγκαίο να βγουν συμπεράσματα, να κατοχυρωθούν τα θετικά βήματα που έγιναν, να παρθούν μέτρα για την αντιμετώπιση των όποιων αδυναμιών. Απ' αυτήν την άποψη, η συνολική δουλειά που έγινε από το Κόμμα στον χώρο της ΛΑΡΚΟ ενδείκνυται για την εξαγωγή πλούσιων συμπερασμάτων, μιας και χαρακτηρίζεται από ζωντάνια, διαπάλη, προώθηση των στόχων της ανασύνταξης του κινήματος, της οικοδόμησης και ανάπτυξης του Κόμματος, σε καθεστώς ισχυρότατου εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού, από θέσεις μειοψηφίας και με πολύ περιορισμένες κομματικές δυνάμεις.

Ορισμένες παρατηρήσεις στο κείμενο των Θέσεων

 1. Στη Θέση 16 του δεύτερου κειμένου αναγράφεται: «Το Κόμμα μας υπερασπίζεται τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας από τη σκοπιά της εργατικής τάξης και των λαϊκών δυνάμεων, ως αναπόσπαστο στοιχείο της πάλης για την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου».

Η επιτυχής απόκρουση της αστικής προπαγάνδας ως όρος της προετοιμασίας μας

 Οι εξελίξεις που παρουσιάζουμε στο 2ο κείμενο επιβεβαιώνουν ότι ο καπιταλισμός επιφυλάσσει αντίδραση και σήψη σε όλα τα μέτωπα, αγκαλιάζοντας πλέον ανοιχτά την κοινωνική ζωή. Ομως, η αιτία της σήψης βρίσκεται κρυμμένη πίσω από αλλεπάλληλα επίπεδα αστικής προπαγάνδας. Ετσι δικαιολογείται η διατύπωση του 1ου κειμένου, ότι προχωράμε σε φάση νέων δυσκολιών, με ανεβασμένη απαίτηση από τον υποκειμενικό παράγοντα, μεταξύ άλλων, και στα ζητήματα της ιδεολογικής διαπάλης.

Η δράση των κομμουνιστών-στριών για την οργάνωση των εργαζομένων, του λαού μας

 Τα συνδικάτα είναι ταξική μορφή οργάνωσης στο πλαίσιο του εκμεταλλευτικού συστήματος, είναι το ταξικό σχολείο, εκεί που ο εργαζόμενος διαπαιδαγωγείται, αντιλαμβάνεται την ανάγκη συλλογικής πάλης για τη βελτίωση των όρων πώλησης της εργατικής του δύναμης, μαθαίνει την ανάγκη έκφρασης αλληλεγγύης. Η παρέμβαση των κομμουνιστών έχει ως σκοπό την πολιτικοποίηση της πάλης, να αντιλαμβάνεται ο εργαζόμενος τη λειτουργία του εκμεταλλευτικού συστήματος, τις αντιφάσεις του, τα όριά του, ότι η πάλη είναι ανειρήνευτη, αναδεικνύει τις σύγχρονες ανάγκες του και ότι υπάρχουν όλες οι δυνατότητες να πραγματωθούν απόρροια της τεράστιας προόδου της επιστήμης και της τεχνολογίας, ότι ζει συνεχώς σε στερήσεις και ανέχεια επειδή τον κοινωνικά παραγόμενο πλούτο των ιδιοποιούνται οι καπιταλιστές, κ.λπ. Σε αντίθεση με τις δυνάμεις του κεφαλαίου που δρουν στις δομές του κινήματος και τις ιδέες τους που σπέρνουν ρεφορμιστικές σοσιαλδημοκρατικές δυνάμεις που προβάλουν τον κοινωνικό εταιρισμό, τη στήριξή από τους εργαζόμενους της ανταγωνιστικότητας. Μέσα στα συνδικάτα γίνεται αναγνωρίσιμος ο κομμουνιστής ως πρωτοπόρος αγωνιστής. Στην γειτονιά επιβεβαιώνει τον τίτλο του, παρεμβαίνοντας για τα οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζει η λαϊκή οικογένεια, στην καθημερινή πάλη αποκτά χαρακτηριστικά λαϊκού ηγέτη. Στον χώρο δουλειάς και κατοικίας διαμορφώνει τον κύκλο επιρροής του Κόμματος, τον πιο στενό, τον πιο διευρυμένο.

Η ιδεολογική δουλειά σαν πρακτική δουλειά

 Συμφωνώ με τις Θέσεις της ΚΕ για το 21ο Συνέδριο. Εκείνο που, σε μεγάλο βαθμό, αναδεικνύεται στο κείμενο 1 των Θέσεων είναι η σημασία της ιδεολογικής δουλειάς και η ανάγκη η τελευταία να δεθεί πιο οργανικά με τη συνολική δουλειά του Κόμματος και κυρίως με την καθοδηγητική δουλειά σ' όλα τα επίπεδα. Η ιδεολογική δουλειά πρέπει ακριβώς να κατανοείται σαν πρακτική δουλειά κι όχι σαν «βοηθητική» δραστηριότητα. Αυτό περιλαμβάνει τόσο τη θεωρητική δουλειά, την προσπάθεια επιστημονικής προσέγγισης και κατανόησης των προβλημάτων και της δράσης μας, όσο και την οργάνωση και επεξεργασία της προώθησης, διάδοσης, προπαγάνδισης των ιδεών και της πολιτικής μας - κάτι που δεν υπολείπεται καθόλου σε σημασία, το αντίθετο μάλιστα. Ακόμα και η επιστημονική θεωρητική δουλειά δεν συνιστά αυτοσκοπό, «τέχνη για την τέχνη» και πολυτέλεια, αλλά ανάγκη, ο ρόλος και η σημασία της οποίας ενισχύονται όλο και περισσότερο στις σύγχρονες συνθήκες.

Μιλάμε με θάρρος για τις αδυναμίες μας γιατί σκοπός είναι η αντιμετώπισή τους

Διαβάζοντας το πρώτο κείμενο των Θέσεων της ΚΕ για το 21o Συνέδριο, ορισμένοι σύντροφοι εξέφρασαν τον εξής προβληματισμό: Για ποιον λόγο η Κεντρική Επιτροπή «βγάζει στη φόρα» τις αδυναμίες που έχουμε ως Κόμμα στην πολιτική μας δράση και στην παρέμβασή μας στο κίνημα; Μήπως έτσι διευκολύνουμε τον ταξικό αντίπαλο να μας πολεμήσει καλύτερα;

Η προετοιμασία του Κόμματος στον νέο γύρο καπιταλιστικής κρίσης και όξυνσης των ανταγωνισμών

 Αναλύοντας την πορεία της παγκόσμιας οικονομίας παρατηρούμε ότι βαθαίνουν οι αλληλεξαρτήσεις και οι ανταγωνισμοί των καπιταλιστικών κρατών. Βασικό στοιχείο στην εξέλιξή τους, που εκφράζει την ανισομετρία στην ανάπτυξη του καπιταλισμού, είναι η διαδικασία αλλαγής σκυτάλης της πρωτοκαθεδρίας των ΗΠΑ από την Κίνα. Χρειάζεται καλή παρακολούθηση αυτής της κίνησης, γιατί επηρεάζει τις ζωές εκατομμυρίων εργαζομένων σε όλο τον κόσμο, προφανώς και στη δική μας γειτονιά. Είναι παράγοντας που μπορεί να επισπεύσει μια πολεμική σύγκρουση στην οποία θα συμμετάσχει και η Ελλάδα.

Για το χώρο της Εκπαίδευσης

Συμφωνώ με τα τρία κείμενα.

Αποτελούν ένα ενιαίο σύνολο για συζήτηση και δράση ξεπεράσματος αδυναμιών προς υλοποίηση της πολιτικής του Κόμματος.

Για τη δουλειά μας στον Πολιτισμό και την Τέχνη

 Μελετώντας κανείς το 1ο κείμενο των Θέσεων του 21ου Συνεδρίου του Κόμματός μας έχει τη δυνατότητα να εντοπίσει δικά του προσωπικά χαρακτηριστικά, γενικές αδυναμίες, προκλήσεις, αλλά και θετικά βήματα τα οποία έλαβαν χώρα από το 20ό Συνέδριο μέχρι σήμερα, και κυρίως κατά την περίοδο της εμφάνισης της πανδημίας, όπου με την «οργανωμένη απειθαρχία» μας εντατικοποιήσαμε τις δράσεις μας, τη δουλειά μας στο κίνημα και ο ρόλος της πρωτοπορίας της εργατικής τάξης πήρε σάρκα και οστά.

Ορισμένες σκέψεις για την παρέμβασή μας στο φοιτητικό κίνημα

 Συμφωνώ με τις Θέσεις της ΚΕ για το 21ο Συνέδριο και νομίζω ότι η πείρα και τα συμπεράσματα που συμπυκνώνουν μπορούν να παίξουν διαπαιδαγωγητικό ρόλο στο δυναμικό της ΚΝΕ. Θα σταθώ σε ορισμένες πλευρές που τίθενται στο 3ο κείμενο και φωτίζουν σημαντική πείρα από την παρέμβασή μας στο κίνημα στους χώρους νεολαίας, και ειδικότερα βοηθούν να επεξεργαστούμε καλύτερα και να μελετήσουμε τα βήματα για την ανασυγκρότηση του φοιτητικού κινήματος.

Για την ψηφιοποίηση της οικονομίας

 Προετοιμάζουμε το 21ο Συνέδριό μας έχοντας στα χέρια μας τρία πολύ σημαντικά κείμενα, πάνω στα οποία πρέπει να εντρυφήσει ο κάθε σύντροφος και συντρόφισσα, στην κατεύθυνση να αναπτυχθούν διάφορες πτυχές που πιάνονται σε αυτά. Με αυτή την έννοια συμφωνώ με τις Θέσεις των κειμένων και θα προσπαθήσω εδώ να συμβάλω στο διάλογο, φωτίζοντας κάποιες πλευρές σε σχέση με την ψηφιοποίηση της οικονομίας.

Ορισμένες σκέψεις για τις Θέσεις και ιδιαίτερα για το τρίτο κείμενο

Συμφωνώ με την ανάλυση που γίνεται για τις συνθήκες μέσα στις οποίες δρα το Κόμμα. Νομίζω πως είναι αναγκαίο να φωτίσουμε πιο ολοκληρωμένα και με όρους μαζικής και μακροπρόθεσμης προπαγάνδας το ζήτημα της βασικής αντίθεσης της εποχής μας.

Να επιμείνουμε ακόμα πιο τεκμηριωμένα και αποδεικτικά στην αλήθεια ότι καμία αστική διαχείριση δεν μπορεί να μειώσει, να αμβλύνει αυτήν την αντίφαση.

Η πολιτική του Κόμματος πυξίδα στις σύνθετες εξελίξεις

Νομίζω ότι μπορούμε να συμφωνήσουμε όλοι στο ότι έχουμε μπει για τα καλά σε μια περίοδο που, είτε με τον έναν είτε με τον άλλο τρόπο, η «κανονικότητα» θα συνεχίζει να περιλαμβάνει απότομα και οξυμένα λαϊκά προβλήματα, είτε με οικονομικές κρίσεις, είτε με μεγάλες καταστροφές λόγω απουσίας των απαραίτητων υποδομών (τύπου πανδημίες, πλημμύρες κ.τ.λ.), είτε με την ένταση του αυταρχισμού ή την όξυνση των ανταγωνισμών κάθε είδους αλλά και των πολεμικών αναμετρήσεων. Δεν ζούμε σε παρένθεση. Οι επόμενες δεκαετίες δεν θα μοιάζουν σε πολλά με τις προηγούμενες, στις οποίες όλοι μας μεγαλώσαμε και διαμορφωθήκαμε και που κυριαρχούσε μια σχετική οικονομική και πολιτική σταθερότητα. Δεν είναι κάτι που χωνεύεται εύκολα. Το κάλεσμα του Κόμματος να είμαστε έτοιμοι για κάθε εξέλιξη είναι απόλυτα ρεαλιστικό.

Για την άνοδο της ιδεολογικής πολιτικής αντιπαράθεσης με όρους στρατηγικής

 1. Σημαντική πλευρά που απασχόλησε την Επιτροπή Περιοχής Θεσσαλίας και τις αντίστοιχες βοηθητικές επιτροπές της είναι η παρακολούθηση των οικονομικών και πολιτικών εξελίξεων στην Περιφέρεια Θεσσαλίας, της περιφερειακής έκφρασης των κεντρικών πολιτικών κατευθύνσεων, της αντιπαράθεσης των διαφόρων τμημάτων του κεφαλαίου στα πλαίσια του σχεδιασμού που διαμορφώνεται από τα αστικά επιτελεία. Παράλληλα, απασχόλησαν η παρακολούθηση της δράσης των αστικών και οπορτουνιστικών δυνάμεων και η διαμόρφωση επιχειρηματολογίας, η τροφοδότηση των Οργάνων ώστε με καλύτερους όρους να μπορούμε να ανταποκριθούμε στη σύνθετη διαπάλη.

Είναι θετικές εξελίξεις όπως αυτή του Brexit;

 Στις Θέσεις γίνεται αναφορά σε ορισμένα σημεία στο Brexit. Ετσι, σημειώνεται πως «οξύνεται ο ανταγωνισμός της ΕΕ με τις ΗΠΑ και τη Βρετανία. Η συμφωνία ΕΕ - Βρετανίας για το Brexit θα οξύνει τον ανταγωνισμό στον χρηματοπιστωτικό τομέα στην Ευρώπη, αφού περιορίζεται βασικά στη διακίνηση εμπορευμάτων. Παράλληλα, αντανακλά τις πιέσεις που ασκούνται για την επίτευξη συμβιβασμών, που θα ισχυροποιήσουν τον ευρωατλαντικό άξονα, στον αντίποδα της δυναμικής της Κίνας. Αυτές οι πιέσεις θα αυξηθούν μετά τη νίκη των Δημοκρατικών στις εκλογές στις ΗΠΑ».

Οι Θέσεις αναφέρονται επίσης στη δυναμική που διαμορφώνει ένα τέτοιο γεγονός για τις αστικές τάξεις άλλων χωρών, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται: «Των εναλλακτικών λύσεων που γεννά πλέον η αλλαγή του διεθνούς συσχετισμού (η δυναμική άνοδος της Κίνας, η όξυνση των σχέσεων ΗΠΑ - Γερμανίας, το Brexit κ.λπ.) για τις αστικές κυβερνήσεις. Τμήματα των αστικών τάξεων κρατών όπως της Ιταλίας, που διαπιστώνουν ότι αποκομίζουν λιγότερα συγκριτικά οφέλη από τη συμμετοχή στην ενιαία αγορά της ΕΕ και στο ευρώ, εξετάζουν αλλαγές στην ιεράρχηση των διεθνών συμμαχιών τους». Σημειώνεται ακόμα η επίδραση του Brexit στη «σχετική προσαρμογή της γερμανικής θέσης (που επέτρεψε τον συμβιβασμό της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ) (...) κυρίως για να αποφευχθεί ένας νέος κλονισμός της ΕΕ μετά από το Brexit».

Γιατί - στη Θέση 13 - λέμε πως «η τάση αλλαγής του συσχετισμού δύναμης (... ) μεταφράζεται λαθεμένα από μια σειρά δυνάμεις ως "αποχώρηση των ΗΠΑ"»;

 Στη Θέση 3 σημειώνουμε: «Οι εξελίξεις δείχνουν ότι σήμερα ενισχύεται αντικειμενικά η δυνατότητα της Κίνας να απειλήσει την πρωτοκαθεδρία των ΗΠΑ στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα τα επόμενα χρόνια. Αυτή η δυναμική αποτυπώνεται και με την υποχώρηση του μεριδίου των ΗΠΑ και τη σημαντική αύξηση του μεριδίου της Κίνας στο παγκόσμιο προϊόν την περίοδο 2000-2020. Την τάση αλλαγής του συσχετισμού σε βάρος των ΗΠΑ αποτυπώνει και η θεαματική αύξηση του εμπορικού ελλείμματος των ΗΠΑ στο διμερές εμπόριο με την Κίνα (την περίοδο 1985-2019)».

Οι ΗΠΑ πήραν μέτρα «οικονομικού προστατευτισμού» και επικέντρωσαν στις στρατιωτικές επιχειρήσεις τους στο θέατρο του Ινδο-ειρηνικού, με στόχο να περιορίσουν την κινεζική στρατηγική του «Δρόμου του Μεταξιού», σε συνθήκες πανδημίας και καπιταλιστικής κρίσης, ενώ ταυτόχρονα διατήρησαν και διεύρυναν αντιπαραθέσεις με βασικές χώρες του «σκληρού πυρήνα» της ΕΕ όπως η Γερμανία, με επίκεντρο τους αγωγούς ρωσικού φυσικού αερίου και τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, έδωσαν τη δυνατότητα στην Κίνα να διεισδύσει περισσότερο στις ευρωπαϊκές αγορές, κερδίζοντας η Κίνα την πρώτη θέση σε εξαγωγές στην ΕΕ.

Τα παραπάνω, σε συνδυασμό με την αποχώρηση των ΗΠΑ από μία σειρά από διεθνείς Συμφωνίες (ΤΡΡ, ΤΤΙΡ) και Συνθήκες ελέγχου οπλισμού (INF), τη Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα, ερμηνεύτηκαν από αστικές δυνάμεις που παραδοσιακά προσβλέπουν στις ΗΠΑ και στην ενίσχυση του ευρωΝΑΤΟικού άξονα παγκοσμίως ως μέσο της εξυπηρέτησης και των δικών τους ιδιαίτερων συμφερόντων, ως «αποχώρηση των ΗΠΑ». Ανάλογη στάση κράτησαν και διάφορες «αριστερές» οπορτουνιστικές δυνάμεις, που διέγνωσαν «κενό εξουσίας», μιλώντας για «αποχώρηση» των ΗΠΑ.

Δεν έχει βάση αυτή η ανάλυση, γιατί:

Προχωρούν οι διαδικασίες εμβάθυνσης σε διακρατικές ενώσεις ή υπάρχει γενικευμένη και κλιμακούμενη πολεμική προετοιμασία;

 Τα στοιχεία που παρατίθενται στη Θέση 14 αποτυπώνουν μια γενικευμένη και κλιμακούμενη πολεμική προετοιμασία. Αυτό δεν έρχεται σε αντίθεση με την εκτίμηση ότι προχωρούν οι διαδικασίες εμβάθυνσης σε διακρατικές ενώσεις, όπως η ΕΕ ή με την προσπάθεια των ΗΠΑ για διεύρυνση του σχήματος G7 με περισσότερες χώρες ή τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ κ.λπ.;

Στη Θέση 14 αποτυπώνονται παραδείγματα της αύξησης των στρατιωτικών δαπανών, των πυρηνικών εξοπλισμών, ιδιαίτερα των ισχυρών καπιταλιστικών κρατών, της συγκρότησης νέων στρατιωτικών βάσεων και πέραν του εδάφους τους, ενώ σημειώνεται ως στοιχείο έντασης των ανταγωνισμών και στρατιωτικής προετοιμασίας η αλλαγή των στρατιωτικών δογμάτων τους.

Τα παραπάνω στοιχεία αναδεικνύουν ότι στο σύγχρονο ιμπεριαλιστικό σύστημα έχει διαμορφωθεί ένα καθεστώς ανισότιμης αλληλεξάρτησης μεταξύ των καπιταλιστικών κρατών, που θα μπορούσε να παρομοιαστεί με μια πυραμίδα, όπου καθένα από αυτά τα κράτη καταλαμβάνει τη δική του θέση ανάλογα με την οικονομική, πολιτική και στρατιωτική δύναμη την οποία κι επιδιώκει διαρκώς να ενισχύει. Στις μεταβολές αυτές και τις ανακατατάξεις αυτής της πυραμίδας επιδρά ο νόμος της ανισόμετρης ανάπτυξης.

Ενας από τους παράγοντες που ισχυροποιεί τη θέση της αστικής τάξης κάθε χώρας είναι η συμμετοχή της σε διεθνείς καπιταλιστικές συμμαχίες. Μέσα από αυτές πετυχαίνει πολλαπλές στοχεύσεις. Εχοντας διεθνή στήριξη επιδιώκει να κατοχυρώσει την εξουσία της, ενισχύοντας τους μηχανισμούς και τα μέσα για την αποδοτικότερη εκμετάλλευση και καταπίεση της εργατικής τάξης, των άλλων φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Ταυτόχρονα διεκδικεί μεγαλύτερο κομμάτι στην πίτα της λείας από την εκμετάλλευση των λαών, αξιώνοντας αναβαθμισμένο μερίδιο στις διεθνείς αγορές, για να βρουν διέξοδο τα δικά της κεφάλαια κι εμπορεύματα, να επωφεληθεί, όσο της επιτρέπει η ισχύς της, στη διανομή των πηγών Ενέργειας, των δρόμων μεταφοράς τους.