Ξεκινώ από το βασικό σύνθημα του Συνεδρίου με σκοπό να επισημάνω ότι, αν και το 21ο Συνέδριο δεν είναι προγραμματικό, ωστόσο μπορεί και πρέπει να βοηθήσει η όλη προσυνεδριακή διαδικασία, να αφομοιωθεί βαθύτερα το Πρόγραμμά μας από το σύνολο του κομματικού δυναμικού.
Να αφομοιωθεί η αναγκαιότητα, η δυνατότητα και επόμενα η ρεαλιστικότητα του σοσιαλισμού στη χώρα μας και με βάση αυτό να εκτιμηθεί η τετράχρονη προσπάθεια, να μπουν συνολικά και για κάθε οργάνωση οι στόχοι.
Παρά την αντίφαση που διαπιστώνεται στις Θέσεις, ότι ενώ δηλαδή οξύνεται παραπέρα η βασική αντίθεση του καπιταλισμού με αποτέλεσμα να χειροτερεύει διαρκώς η κατάσταση της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων σε όλα τα επίπεδα, ωστόσο συνεχίζεται η μεγάλη υποχώρηση του κινήματος, ο χαρακτήρας της εποχής δεν αλλάζει, μόνη διέξοδο για την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα αποτελεί ο σοσιαλισμός, η αλλαγή των παραγωγικών σχέσεων.
Με αυτό το πνεύμα κρίνουν οι Θέσεις της ΚΕ την προετοιμασία Κόμματος - κινήματος στη διαλεκτική τους σχέση, τις υποκειμενικές δηλαδή προϋποθέσεις της επανάστασης και συμφωνώ.
Οι δυσκολότερες συνθήκες που εκτιμώνται ότι μας περιμένουν, από άποψη καταστολής και αυταρχισμού, με έγκαιρη προετοιμασία στο Κόμμα, στο εργατικό και λαϊκό κίνημα και νομικά, μπορούν να ξεπερνιούνται. Οχι χωρίς θυσίες, αλλά χωρίς να χάνεται ο στόχος. Το ΚΚΕ έχει μεγάλη ιστορική παρακαταθήκη τους δεσμούς αγώνων και αίματος με την εργατική τάξη της χώρας, αλλά και ισχυρούς δεσμούς στο σήμερα:
-- Ποιος ήταν η καρδιά των κινητοποιήσεων ένα χρόνο τώρα, εν μέσω πανδημίας;
-- Δεν αποτυπώθηκε αυτό στην πολύ μεγάλη επιτυχία της Οικονομικής Εξόρμησης που μόλις τέλειωσε;
Αυτοί οι δεσμοί είναι η δύναμη ενός Κομμουνιστικού Κόμματος αλλά και η ευθύνη, για να καταφέρει η βαθιά εκτίμηση να μετουσιωθεί σε αποδοχή της Πρότασης διεξόδου και δράση, κατανόηση του ιστορικού ρόλου και συστράτευση για την επιτυχία του.
Η πείρα από τα συστήματα εσωκομματικής μόρφωσης επιβεβαιώνει την καθοριστική σημασία της ιδεολογικής - μορφωτικής δουλειάς στο σύνολο των κομματικών δυνάμεων με τη μεγαλύτερη αδυναμία κατά τη γνώμη μου να εντοπίζεται στο επίπεδο των ΚΟΒ. Η γνώση των βασικών αρχών της μ-λ κοσμοθεωρίας στα τρία αλληλένδετα μέρη της, φιλοσοφία, πολιτική οικονομία, επιστημονικός κομμουνισμός, η συνεχής εμβάθυνση, αποτελεί τη βάση για να γίνονται κατανοητές όχι μόνο οι κοινωνικοπολιτικές εξελίξεις σήμερα, αλλά για να οπλίζεται ο κάθε σύντροφος με το αντικειμενικό της κοινωνικής εξέλιξης που όσο πιο βαθιά το έχει αφομοιώσει, τόσο πιο αποφασιστικά μπορεί να αντιμετωπίζει τα πισωγυρίσματα καθώς και τη συνεχή ανανέωση της αστικής προπαγάνδας. Δεν νομίζω ότι πολλές ΚΟΒ σήμερα έχουν τη δυνατότητα επεξεργασίας γραμμής συσπείρωσης, άλλο το ότι είναι ζητούμενο. Σήμερα οι σύντροφοι που περνούν από τις σειρές μαθημάτων νέων μελών, πολλοί από τους οποίους είναι και παλιότεροι, στη συζήτηση - αποτίμηση, στο τέλος, της προσπάθειας που γίνεται δηλώνουν ότι,
-- τώρα καταλαβαίνουν καλύτερα τον «Ριζοσπάστη»,
-- μπορούν πιο εύκολα να διαβάσουν άρθρο στην ΚΟΜΕΠ,
-- μπορούν καλύτερα να συζητήσουν με τον κόσμο.
Τα επισημαίνω, για να δείξω μόνο την απόσταση που υπάρχει από το ζητούμενο που είναι το σύνολο του Κόμματος να αποτελέσει την διακριτή, ισχυρή, οργανωμένη ιδεολογοπολιτική - λαϊκή πρωτοπορία, τον φορέα νέων ιδεών της επαναστατικής κοινωνικής προοπτικής.
Δεν σηκώνει, λοιπόν, ούτε βήμα πίσω. Χρειάζεται υποχρεωτικά προγραμματισμός που να τηρείται, με ευθύνη των Οργάνων Περιοχής και των Τομεακών όσον αφορά τη δουλειά στις ΚΟΒ για την οργανωμένη μόρφωση και τη συζήτηση των συλλογικών επεξεργασιών, η οποία ακόμα ούτε στο σύνολο των Τομεακών Επιτροπών γίνεται.
Οπως πολύ σωστά αναφέρεται στη Θέση 48, για το σύνολο αυτού που ορίζουμε ως κομματική οικοδόμηση, προϋπόθεση αποτελεί η σε βάθος και έκταση ενίσχυση του ιδεολογικού στοιχείου στην εσωκομματική λειτουργία, σε πλευρές μόνο της οποίας αναφέρθηκα. Επισημαίνονται μάλιστα ως ανασταλτικοί παράγοντες του διαβάσματος:
-- η πολύ παλιά απόσπαση της πνευματικής από την πρακτική εργασία,
-- αλλά και οι νέες δυσκολίες που προκύπτουν πλέον από τις εκτεταμένες εφαρμογές της πληροφορικής, ο εθισμός στην ταχεία και συνοπτική πληροφόρηση, που μειώνει την εκπαίδευση και την ικανότητα στη μελέτη.
Ορισμένες εκδηλώσεις των παραπάνω: Δυσκολευόμαστε ακόμα να περάσει από τις σχολές το δυναμικό των εργατικών ΚΟΒ. Πατάμε όλοι το κουμπί, το portal του «902» έστω, να δούμε την πληροφορία κι όταν κουβεντιάζουμε για τον «Ριζοσπάστη» φτάνουμε καμιά φορά μέχρι στο τι εξυπηρετεί η ύπαρξή του.
Μαζί με αυτά, καλό θα είναι να μην ξεχνιέται ότι, ενώ συζητάμε ώρες στα Τομεακά κάθε βδομάδα με διαφοροποίηση μάλιστα ως προς το μπόλιασμα και σε αυτά τα Οργανα του ιδεολογικού στοιχείου στη θεματολογία, στις ΚΟΒ φτάνουν τα ελάχιστα, σαν από χωνί. Συμφωνώ απόλυτα ότι τα Γραφεία Περιοχής πρέπει να βοηθήσουν πιο αποφασιστικά τα Τομεακά Οργανα στην καθοδήγηση των ΚΟΒ, πολλά περισσότερα ζητήματα επισημαίνονται και αναλύονται στις Θέσεις, το ζήτημα είναι να μπουν σε εφαρμογή.
Με χαροποίησε ιδιαίτερα το ότι στην Θέση 45 τονίζεται πως η σπουδαιότερη λειτουργία της Τέχνης και γενικότερα του Πολιτισμού είναι να συμβάλλει στην πολύπλευρη ανάπτυξη της προσωπικότητας, άρα και στην ικανότητα των κομμουνιστών να κατανοούν και να επιδρούν στην κοινωνική πραγματικότητα. Από προσωπική εμπειρία θέλω να επιβεβαιώσω την τεράστια κατ' εμέ δύναμη που έχει η Λογοτεχνία, η οποία διευρύνει τον ατομικό μικρόκοσμο, εμπλουτίζει με σκέψεις και συναισθήματα, καλλιεργεί και κρατά ζωντανά πρότυπα, όχι μόνο σε νεαρή ηλικία. Στήριγμα σε χαλεπούς προσωπικούς ή κοινωνικούς καιρούς, ανεξάντλητη πηγή διαπαιδαγώγησης του ανθρώπου, ως κοινωνικού όντος που εργάζεται και χρησιμοποιεί εργαλεία. Πρωτοβουλία και θέληση μόνο χρειάζεται, όντας από τις μορφές Τέχνης που απαιτούν ελάχιστη υποδομή.
Θέλω να τελειώσω με τον εξής προβληματισμό. Αν η εργασία είναι αυτή που δημιούργησε τον άνθρωπο, που τον διαφοροποίησε από τα ζώα και είναι, η επίδρασή της ιστορικά είναι επόμενα συνεχής στην εξέλιξή του, συμπεριλαμβανομένης της διαμόρφωσης συνείδησης κοινωνικής και ατομικής. Αυτό αφορά κάθε γενιά και κάθε κοινωνία κι όχι μόνο τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό, ακροθιγώς έγινε άλλωστε αναφορά στην επίδραση των νέων τεχνολογιών στη μελέτη. Νομίζω λοιπόν ότι αποτελεί, ο ρόλος της εργασίας, ένα πεδίο που θεωρητικά οι μαρξιστές επιστήμονες μπορούν περισσότερο να το διερευνήσουν και ίσως μας ανοίξει νέους ορίζοντες και για την εκπαίδευση και για τη δουλειά του Κόμματος στις μικρές ηλικίες αλλά και γενικότερα.
Γιάννα Πατελάκη
Μέλος της Ιδεολογικής Επιτροπής της ΚΟ Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ και της Τομεακής Επιτροπής Υγεία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου