Συμφωνώ με το πρώτο κείμενο των Θέσεων της ΚΕ.
Από τη Θέση 13 έως την 16 γίνεται αναφορά στην εκπαίδευση και ανάπτυξη των στελεχών, ως κομβικό ζήτημα για την πορεία του Κόμματος.
Τα τελευταία χρόνια εντοπίζεται ότι έχουμε εκτεταμένη ανάδειξη στελεχών που περνάνε από την ΚΝΕ στο Κόμμα. Αυτό είναι θετικό, έτσι πρέπει να συμβαίνει, όμως καλύτερα πρέπει να μας απασχολεί η από τα πριν ετοιμασία τους, πιο συλλογικά να υπάρχει σχέδιο αξιοποίησης, ώστε να είναι ομαλή η ένταξή τους στη δουλειά των Κομματικών Οργανώσεων. Εξάλλου πρόκειται για ένα σύνθετο ζήτημα, τα στελέχη δεν έχουν την ίδια πορεία, δεν αναδεικνύονται με τον ίδιο τρόπο και την ίδια χρονική στιγμή.
Υπάρχουν πολλά περιθώρια να βελτιωθεί η σχέση κομματικού και του αντίστοιχου Οργάνου της ΚΝΕ, ώστε να πολλαπλασιαστούν οι προσπάθειές μας στην ισχυροποίηση των Οργανώσεων συνολικά.
Είναι σημαντικό να λαμβάνεται υπόψη η φυσιογνωμία της κάθε Οργάνωσης της ΚΝΕ, γιατί αυτό δείχνει έως ένα βαθμό τι πείρα έχουν τα στελέχη, σε τι χώρους και κάτω από ποιες συνθήκες έχουν αναδειχθεί. Για παράδειγμα, για τους συντρόφους που θα χρεωθούν στο εργατικό κίνημα, πρέπει να παίρνεται υπόψη ότι έχουν απόσταση από «ζωντανές» συλλογικές διαδικασίες. Η κατάσταση είναι αρκετά δύσκολη σε όλους τους χώρους νεολαίας στο κίνημα, όπως επισημαίνεται και στο κείμενο.
Αυτό την τελευταία περίοδο είναι και πιο δύσκολο, γιατί η εναλλαγή σε δουλειές είναι συχνή, η πανδημία άλλαξε τα σχέδια σε πολλές οικογένειες. Αρα και η προσπάθεια ενός νέου συντρόφου, όταν περάσει στη δουλειά της ΚΟ και έχει νέα καθήκοντα, μπορεί να έχει επιπλέον δυσκολίες. Μεγάλη σημασία έχει να αναπτύσσεται μια καλή σχέση ΚΝίτη και κομματικού καθοδηγητή. Γιατί η εκπαίδευση φυσικά αφορά πώς δουλεύουμε, τη μεταφορά πείρας. Αφορά όμως και άλλες πλευρές, όπως στάση ζωής, συνήθειες κ.λπ. Φτάνει κάποιες φορές απλά να βλέπεις τον κομματικό καθοδηγητή πώς οργανώνει τη δουλειά, πώς απευθύνεται σε κόσμο με διαφορετική αφετηρία.
Εχει μεγάλη σημασία πώς δουλεύει γενικά ένα Οργανο, πώς συζητά πείρα, συμπεράσματα, πώς «δένεται» με κόσμο στη δράση. Αυτή η προσπάθεια χρειάζεται να «ακουμπάει» και το αντίστοιχο Οργανο της ΚΝΕ, με παράλληλη συστηματική δουλειά μέσα στο Κόμμα, για να καλύπτονται και τα κενά που υπάρχουν στα νέα στελέχη.
Τα τελευταία Συνέδρια, οι επεξεργασίες του Κόμματος και η εσωοργανωτική τους συζήτηση ήταν καθοριστικά στην ωρίμανση του κριτηρίου πολλών στελεχών της ΚΝΕ. Γιατί ήταν παράλληλα και περίοδος που συνοδεύτηκε με πολλή δημόσια συζήτηση, πολλά που προέκυψαν στο κίνημα, έντονη διαπάλη. Οπότε η μελέτη των ντοκουμέντων κατανοήθηκε ως αναγκαία προϋπόθεση για την καθοδηγητική δουλειά. Σήμερα υπάρχει απόσταση από αυτές τις επεξεργασίες.
Οι νέοι σύντροφοι που αναλαμβάνουν καθοδηγητικές χρεώσεις δεν τα έχουν γνωρίσει, αλλά αντικειμενικά καλούνται να αντεπεξέλθουν στην καθημερινή διαπάλη, που φέρνει μπροστά τους το καθήκον να μιλήσουν για τις αιτίες της αντεπανάστασης, τη στάση του Κόμματος απέναντι στους αστικούς θεσμούς, τα αίτια της κρίσης και πολλά άλλα θέματα που είχαν συζητηθεί συλλογικά στο Κόμμα και στην ΚΝΕ.
Χρειάζεται μέσα από την καθημερινή δουλειά, αλλά και με πιο ειδικά μέτρα, η συλλογική πείρα του Κόμματος να μεταφέρεται, οι επεξεργασίες να μελετηθούν. Ετσι ώστε όχι μόνο να εντοπίζουμε, αλλά και να μη θεωρείται ότι είναι ανυπέρβλητο να ατσαλωθούν με τα συμπεράσματα της Ιστορίας, με τη θεωρία μας οι νέοι σύντροφοι.
Οι Θέσεις τονίζουν σε πολλά σημεία πώς πρέπει να δουλεύουμε σωστά καθοδηγητικά, πού θέλουμε να φτάσουμε, όμως υπάρχουν και πιο απλά ζητήματα, που δεν μπορεί να θεωρούνται δεδομένα.
Εχει σταθεροποιηθεί το τελευταίο διάστημα ο έλεγχος στα Οργανα, για τα βασικά καθήκοντα της εκάστοτε περιόδου. Υπάρχουν περιθώρια να βελτιωθεί και η ποιότητά του αλλά και το πνεύμα με το οποίο γίνεται. Για παράδειγμα, κάθε φορά εκτιμάμε ότι στην ανάπτυξη δυνάμεων έχουμε επιδόσεις πίσω από τις δυνατότητες. Δεν το λέμε για να το πούμε, ισχύει. Σε γενικές γραμμές ξέρουν οι καθοδηγητές τι συμβαίνει στον χώρο ευθύνης τους, τι επιδρά και δυσκολεύει τη ριζοσπαστικοποίηση. Είναι γνωστό ποιοι είναι οι άνθρωποί μας, πώς παρεμβαίνει ο αντίπαλος, ανεξάρτητα από το αν εντοπίζεται πάντα εύστοχα το βάθος των διεργασιών. Υπάρχουν περιθώρια να βελτιωθεί ο τρόπος που σχεδιάζουμε. Οσο καταμερίζεται η δουλειά, μπαίνουν θέματα προς συζήτηση στα Οργανα, παίρνονται πρωτοβουλίες, γενικά αξιοποιούνται όλα τα μέσα και σε ανθρώπους και σε θέσεις για ζητήματα, συνολικά παίρνει προβάδισμα ένας καλός τρόπος δουλειάς, όχι τυπικά, ξεδιπλώνονται δυνατότητες.
Εννοείται ότι βαραίνουν κι άλλα. Είναι και περιπτώσεις που ο καθοδηγητής δεν έχει καλή εικόνα των οπαδών του χώρου ευθύνης του, τον περίγυρο. Λόγω του φόρτου δουλειάς, να κλείνεται πολλές ώρες, μέρες, στα γραφεία, να διεκπεραιώνει δουλειές. Εδώ ελλοχεύει κίνδυνος να δημιουργείται απόσταση από την Οργάνωση, όχι φυσικά από πρόθεση, και επηρεάζει και σε άλλα. Στη μη ανάληψη ευθύνης για μια σειρά πρωτοβουλίες, το να μην υπάρχει καλή εικόνα για το πώς κυλά η ζωή της Οργάνωσης. Η αποσπασματικότητα, η καθηκοντολογία, η έλλειψη σαφήνειας, το αδυνάτισμα της συντροφικότητας, έχουν επιπτώσεις και στο πνεύμα με το οποίο θα παλεύονται γενικά τα καθήκοντα, το πώς θα οργανώνεται η ζωή της Οργάνωσης. Πολλές φορές, λόγω της ιεράρχησης που πρέπει να μπαίνει στην καθημερινή δουλειά, προεξοφλούνται ζητήματα. Η ιεράρχηση αυτή πρέπει να γίνεται από τον καθοδηγητή. Οχι όμως σε βάρος της συνολικής εικόνας που πρέπει να έχει η Οργάνωση, του καταμερισμού, της υλοποίησης ενός πιο μακρόπνοου προγραμματισμού.
Οι αδυναμίες αυτές πρέπει να αντιμετωπίζονται αποφασιστικά, έτσι ώστε να μη συνιστούν εμπόδιο και στην απαραίτητη δουλειά υποδομής που πρέπει να γίνεται.
Οι Θέσεις επίσης εντοπίζουν ότι η ΚΝΕ δεν κατάφερε να αναπτύξει αισθητά τις δυνάμεις της την τελευταία 4ετία. Παρ' όλα αυτά, ένας όχι ευκαταφρόνητος αριθμός παιδιών επέλεξε να οργανωθεί στην ΚΝΕ, για τα οποία, αν υπάρξει μέριμνα, μπορούν να είναι το μέλλον του Κόμματος. Για να δουν κάποια στιγμή πιο ώριμα τη ζωή τους και μέσα από το Κόμμα, να αποτελέσει αυτό μια φυσιολογική εξέλιξη στην οργανωμένη τους ζωή, παίζει ρόλο η στήριξη που τους παρέχεται σήμερα. Επειδή το Κόμμα καθοδηγεί, αλλά και διαπαιδαγωγεί σε όλες τις πλευρές της ζωής και της δράσης.
Ιφιγένεια Αθανασούλα
Μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ, Γραμματέας της Οργάνωσης Περιοχής Δυτικής Ελλάδας της ΚΝΕ. Μέλος της Επιτροπής Περιοχής Δυτικής Ελλάδας του ΚΚΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου