Συμφωνώ με τις Θέσεις της ΚΕ για το 21ο Συνέδριο.
Θα ήθελα να σταθώ σε ένα ζήτημα το οποίο αναδεικνύεται αν συνδέσει κανείς τα όσα θέτει το πρώτο κείμενο με την ανάλυση και παρακολούθηση των εξελίξεων που περιλαμβάνεται στο δεύτερο. Αποδεικνύεται κατά τη γνώμη μου η σημασία της καλής γνώσης των εξελίξεων στον χώρο δράσης και της μελέτης τους με όπλο τη στρατηγική μας και τις κεντρικές επεξεργασίες, ώστε οι Οργανώσεις να γίνουν πιο αποτελεσματικές στο να σχεδιάζουν και να παρεμβαίνουν.
Η Κορινθία αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα. Εχουμε ως χώρο ευθύνης έναν νομό που συγκεντρώνει βιομηχανίες στρατηγικής σημασίας, Ενέργεια, Τρόφιμα - Ποτά, Μέταλλο κ.λπ. Υπάρχουν μάλιστα βιομηχανίες που δείχνουν δυναμική και στην περίοδο της κρίσης, γίνονται προσλήψεις και παίρνουν νέα μεγάλα έργα, π.χ. η «Fulgor» και διαχρονικά η «Motor Oil», η οποία στην προηγούμενη κρίση σημείωνε αύξηση κερδών.
Ταυτόχρονα, οι τάσεις της οικονομίας που αναφέρονται στις Θέσεις επιβεβαιώνονται και στον νομό. Για παράδειγμα, το θέμα των ΑΠΕ έχει «σηκωθεί» στο Ξυλόκαστρο, προχωρά η ΣΔΙΤ για τη διαχείριση των απορριμμάτων, γίνονται στον νομό επενδύσεις στον Τουρισμό και φαίνεται να προχωρά η συγκεντροποίηση στον κλάδο.
Σε αυτές τις συνθήκες η απλή αναπαραγωγή των κεντρικών επεξεργασιών δεν αρκεί. Δεν είμαστε όσο αποτελεσματικοί απαιτείται όταν η παρέμβασή μας περιορίζεται στο γενικό. Χρειάζεται καλή γνώση του χώρου ευθύνης και εξειδίκευση, ώστε να εντοπίζονται οι ιδιαιτερότητες ταυτόχρονα με τη γενική τάση. Για να γίνει αυτό είναι απαραίτητο να διαταχθούν δυνάμεις, να ενισχυθεί η παρακολούθηση, η καταγραφή των εξελίξεων. Σε αυτήν την κατεύθυνση μπορούν να αξιοποιηθούν οι βοηθητικές Επιτροπές, για τις οποίες μεταφέρεται θετική πείρα από τις Θέσεις. Οι βοηθητικές Επιτροπές μπορούν να ενισχύσουν τη δουλειά του Οργάνου παρέχοντας την απαραίτητη μελετητική υποδομή, ώστε να είναι δυνατές η εξειδίκευση και η στοχευμένη παρέμβαση.
Με βάση τις επιδιώξεις της, η αστική τάξη προσαρμόζει και την ιδεολογική της παρέμβαση. Στοχεύει στο να συνταχθούν η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα πίσω από τους δικούς της σχεδιασμούς. Σε αυτήν την κατεύθυνση αξιοποιείται για παράδειγμα η Τοπική Διοίκηση, η οποία παρουσιάζεται ως εκφραστής της θέλησης της τοπικής κοινωνίας και επιχειρεί να εξασφαλίσει τη συναίνεση. Ταυτόχρονα, με τη μεταφορά αρμοδιοτήτων στην ΤΔ χωρίς χρηματοδότηση και προσωπικό εμφανίζονται ως φυσική συνέπεια και αναγκαιότητα οι στρατηγικές επιλογές της αστικής τάξης.
Είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα το πώς χρησιμοποιείται το Δημοτικό Συμβούλιο στο Λουτράκι για να προχωρήσουν οι αναδιαρθρώσεις στον Τουρισμό, η εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση του φυσικού πλούτου. Στην περίπτωση του καζίνο π.χ. παρουσιάζεται ως κοινό συμφέρον και μοναδική λύση η προώθηση των σχεδιασμών των επενδυτών, που εμφανίζονται ως «σωτήρες» της τοπικής κοινωνίας. Οι όποιες διαφωνίες εντοπίζονται στους επιμέρους όρους, ενώ η στρατηγική κατεύθυνση είναι ενιαία.
Κατά συνέπεια, η παρακολούθηση της ιδεολογικοπολιτικής παρέμβασης της αστικής τάξης, ο τρόπος με τον οποίο προωθεί τις επιδιώξεις της μέσα από την Τοπική Διοίκηση, τους διάφορους φορείς, σωματεία κ.λπ., είναι ακόμα ένα σημείο στο οποίο χρειάζεται να γίνουμε αποτελεσματικότεροι. Στόχος μας πρέπει να είναι να εξοπλιστεί η Οργάνωση ώστε να μπορεί στην πράξη και όπου παρεμβαίνει να αντιπαλεύει την παρέμβαση του αντιπάλου, και να συνδέει αποτελεσματικά τα επιμέρους ζητήματα με τον γενικότερο σχεδιασμό.
Αποτελεί βασικό ζήτημα το πώς, με βάση τη θεωρία μας και τις επεξεργασίες, θα ερμηνεύσουμε τις εξελίξεις και θα σχεδιάσουμε την παρέμβασή μας, ώστε να υπηρετείται η στρατηγική μας, χωρίς να παρατηρείται συχνά το «τσαλαβούτημα» σε σημεία της επικαιρότητας τα οποία δεν εντάσσονται σε έναν ενιαίο σχεδιασμό.
Είναι, για παράδειγμα, βασικό στον νομό μας το να εντοπίσουμε τους σχεδιασμούς για την Ενέργεια και την «πράσινη ανάπτυξη», και στο πλαίσιο των σχεδιασμών αυτών να εντάξουμε τη δράση μας π.χ. για τις ανεμογεννήτριες στη Μικρή Ζήρεια, για τα έργα με αυτοπαραγωγή Ενέργειας που επιδιώκουν να εντάξουν οι ΔΕΥΑ στο πρόγραμμα «Τρίτση», για τα προγράμματα αντικατάστασης του ηλεκτροφωτισμού που περνάνε στους δήμους και άλλα παραδείγματα που θα εντοπίσουμε. Και φυσικά το πιο σημαντικό, να συνδέσουμε τις παρεμβάσεις αυτές με τη δουλειά στη λαϊκή οικογένεια και στους μεγάλους χώρους δουλειάς, στο κίνημα.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στην αντιπαράθεση για το θέμα των ανεμογεννητριών π.χ. γίνεται από τον αντίπαλο προσπάθεια να μετατοπιστεί ο άξονας αποκλειστικά στο πρόβλημα των συνεπειών στο περιβάλλον και στην αισθητική, τη στιγμή που εμείς «σηκώνουμε» το θέμα της ενεργειακής φτώχειας των λαϊκών νοικοκυριών ως αποτέλεσμα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης. Πρέπει να αναδειχθούν οι γενικότεροι σχεδιασμοί στην ευρύτερη περιοχή ως αποτέλεσμα της ενεργειακής πολιτικής που στοχεύει στην εξασφάλιση κερδοφορίας για τους ενεργειακούς ομίλους.
Είναι επίσης σημαντικό να δούμε πώς εντάσσεται η περιοχή μας στους γεωστρατηγικούς σχεδιασμούς που προχωρούν για τη χώρα και για την Πελοπόννησο. Θα μπορέσουμε έτσι να γίνουμε πιο αποδεικτικοί στην παρέμβασή μας στο θέμα των διεθνών εξελίξεων, το οποίο φαίνεται να απασχολεί πλατιά τον κόσμο.
Κατά συνέπεια πιστεύω πως θα βοηθούσε οι Οργανώσεις να διατάξουν καλύτερα δυνάμεις για τη συστηματική παρακολούθηση της παρέμβασης του αντιπάλου στον χώρο δράσης, αλλά και της καπιταλιστικής δραστηριότητας σε επίπεδο οικονομίας. Νομίζω ότι είναι ένα βήμα απαραίτητο για να επιτύχουμε τους στόχους που μπήκαν και από το πρώτο κείμενο, της ένταξης των επεξεργασιών στην καθημερινή δράση.
Επίσης ένα σημαντικό σημείο που πρέπει να το δούμε καλύτερα είναι, συστηματικά και με καθοδηγητική ευθύνη, να επεξεργαζόμαστε την πείρα. Για παράδειγμα στην Οργάνωση της Κορινθίας, ενώ προσπαθούμε να συνδυάσουμε τη δράση μας με συζητήσεις και εξοπλισμό της επιχειρηματολογίας, το βλέπουμε ορισμένες φορές αποσπασματικά και δεν εξετάζουμε σε βάθος την πείρα που βγαίνει από τη δράση. Συγκεντρωνόμαστε στο να βγάλουμε πέρα και να ενισχύσουμε τους συντρόφους στο άμεσο, και υπάρχουν περιπτώσεις όπου αμελούμε να αποκρυσταλλώσουμε την πείρα και να βγάλουμε συμπεράσματα.
Ο σχεδιασμός της δράσης της Οργάνωσης και ο καθορισμός των στόχων και των προτεραιοτήτων μπορούν να γίνουν πιο αποτελεσματικοί αν βασίζονται σε μια καλή εικόνα του χώρου ευθύνης και σε συλλογική αφομοίωση της πείρας. Αυτό συνδέεται στενά με τη βελτίωση στη λειτουργία των Οργάνων, με την ενίσχυση της συζήτησης μέσω μελετητικής δουλειάς, με την καθοδηγητική φροντίδα ώστε η δουλειά της ΤΕ και των ΚΟΒ να αποκτήσει τέτοια χαρακτηριστικά.
Βιβή Τζέκου
Μέλος της Τομεακής Επιτροπής Κορινθίας του ΚΚΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου