Το πρώτο κείμενο των Θέσεων της ΚΕ για το 21ο Συνέδριο αναλύει πώς μπορούμε να μετρήσουμε βήματα στο βασικό καθήκον, αυτό της θεωρητικής - ιδεολογικοπολιτικής θωράκισης όλου του Κόμματος, ώστε να επιβεβαιωθεί καλύτερα στην πράξη ο χαρακτήρας του ως επαναστατικής εργατικής πρωτοπορίας.
Το κείμενο φωτίζει το κεντρικό ζήτημα με συγκεκριμένο τρόπο, από πολλές πλευρές και σε αρκετά επίπεδα. Αυτό δείχνει ότι η δυνατότητα να ανταποκριθούμε φαίνεται καθαρά μπροστά μας, δεν είναι μακρινή. Επομένως επιβάλλεται να την πραγματοποιήσουμε, δεν χωράνε γενικές συμφωνίες στα λόγια.
Η κομματική οικοδόμηση σε περιοχές όπου συγκεντρώνονται βιομηχανικές ζώνες με χώρους στρατηγικής σημασίας έχει απόλυτη αξία για εμάς. Μια τέτοια περίπτωση είναι ο άξονας Οινοφύτων - Θήβας, σε μια περιοχή (τη Στερεά) που έχει κι άλλες παραγωγικές μονάδες αυτού του μεγέθους.
Εχουμε δει στην πράξη ότι το ζήτημα δεν είναι να αποκτήσεις γενικά μέλη και επαφές, αλλά να αποκτήσεις μία μέθοδο καθοδήγησης ώστε οι ΚΟΒ και κάθε μέλος να δουλεύουν με σχέδιο που να υπηρετεί τους σκοπούς μας.
Δηλαδή εξειδικεύοντας τη στρατηγική μας στη βάση της συγκεκριμένης πραγματικότητας κάθε χώρου, στοχεύοντας την αντιπαράθεση στα ιδεολογήματα με τα οποία πείθει ο αντίπαλος, πρωτοστατώντας στην πάλη για τα προβλήματα και κερδίζοντας τους πρωτοπόρους με το Κόμμα.
Στον βαθμό που δουλεύουμε έτσι, ακόμη και μονάδες γίνονται πόλοι συσπείρωσης και οικοδόμησης σε μεγάλους και σύνθετους χώρους. Αντίθετα, όταν πάμε «χύμα», ξαναπέφτουμε στο γνωστό πρόβλημα της απόσπασης της καθημερινής δράσης από τη στρατηγική μας.
Μερικές πλευρές που μας δυσκολεύουν, ειδικά στον κρίσιμο κρίκο των Τομεακών Οργάνων, είναι οι εξής:
Αν και καθοδηγητικά εντοπίζουμε συχνά σε δυνάμεις μας φαινόμενα όπως η αντίληψη «Ο κόσμος δεν καταλαβαίνει», η λειψή προσφορά, μία τάση εμπειρισμού και διεκπεραίωσης καθηκόντων, δεν αντιλαμβανόμαστε ότι σε αυτά αντανακλάται κυρίως ο δικός μας τρόπος καθοδήγησης.
Σκαλίζοντας περισσότερο το πώς καθοδηγητικά προετοιμάζουμε και οργανώνουμε τη δράση των δυνάμεών μας, θα δούμε ότι ακολουθούμε μια τακτική που θυμίζει το εκκρεμές. Τη μία συζητάμε κεντρικές αποφάσεις ή ακόμη και ιδεολογικά μαθήματα σε ένα γενικό θεωρητικό επίπεδο, την άλλη επιμέρους πρακτικά καθήκοντα, συνήθως με αφορμή ένα τρέχον πρόβλημα ή μία κεντρική πρωτοβουλία. Ετσι όμως όχι μόνο δεν βοηθάμε, αλλά αντίθετα δυσκολεύουμε τις ΚΟΒ.
Ενώ υπάρχουν θετικά παραδείγματα από έναν τρόπο δουλειάς σε συγκεκριμένους χώρους, με σημαντικά αποτελέσματα, συνήθως περιμένουμε να μας έρθουν έτοιμες οδηγίες χρήσης, ή να αντιγράψουμε μηχανικά στον δικό μας χώρο ευθύνης ακριβώς ό,τι έγινε σε έναν άλλο.
Αντικειμενικά όμως αυτό είναι αδύνατο. Π.χ. δεν είναι δυνατό να μεταφέρεις αυτούσια τη θετική δουλειά που γίνεται στη ΛΑΡΚΟ (δηλαδή μία εταιρεία του Δημοσίου που παράγει σιδηρονικέλιο και αποφασίστηκε η ιδιωτικοποίησή της, με μαζικά συνδικάτα) σε έναν μεγάλο ιδιωτικό όμιλο, με εντελώς άλλα χαρακτηριστικά (όπου π.χ. δεν υπάρχουν καν συνδικάτα, έχει διαφορετικό αντικείμενο παραγωγής κ.ο.κ.), ή ακόμη και στην ΕΑΒ, η οποία μπορεί να ανήκει στο Δημόσιο αλλά είναι πολεμική βιομηχανία με δεσμούς αίματος με αμερικανικά μονοπώλια.
Πολύ περισσότερο, δεν νοείται τα Τομεακά Οργανα να θεωρούν ότι η διαμόρφωση σχεδίου παρέμβασης σε χώρους ευθύνης τους αποτελεί υπόθεση είτε παραπάνω Οργάνων, είτε κάποιων ειδικών. Φυσικά, τα παραπάνω Οργανα οφείλουν να προσανατολίσουν ή ακόμα και να ανοίξουν τον δρόμο για χώρους πρωταρχικής σημασίας. Αντίστοιχα, οι βοηθητικές Επιτροπές οφείλουν να συμβάλουν σε πιο εξειδικευμένες πλευρές.
Ομως, ακριβώς η καταγραφή του χώρου και των εργαζομένων του, η μελέτη των εργασιακών σχέσεων, η εξειδίκευση της στρατηγικής μας, η ιεράρχηση των βασικών ιδεολογημάτων που αντιμετωπίζουμε και του πώς τα ανασκευάζουμε, η διαμόρφωση πλαισίου πάλης και η αξιοποίηση των δυνάμεών μας, είναι το βασικό καθήκον των Τομεακών. Δηλαδή η μέθοδος με την οποία η καθημερινότητα και η επικαιρότητα που βιώνουν το μέλος, ο οπαδός μας, συνολικά οι εργαζόμενοι, δένονται - υποτάσσονται στον σχεδιασμό και τη στρατηγική μας.
Οσο αυτό το κενό παραμένει, είναι επόμενο να μας παρασέρνουν τα λεγόμενα τρέχοντα ζητήματα, σε βάρος της ισχυροποίησης των δυνάμεών μας.
Η συστηματική παρακολούθηση της δράσης των άλλων δυνάμεων και η συλλογική συζήτηση του τι ανοίγουν, με τι επιχειρήματα και πώς εμείς απαντάμε, βοηθούν τα Τομεακά Οργανα να «βλέπουν γήπεδο», να βελτιώνουν το κριτήριό τους και να αντιλαμβάνονται ότι δεν δρούμε σε κενό αέρος.
Μια πολύ σημαντική πλευρά είναι η παρακολούθηση της ίδιας της εργοδοσίας, ειδικά του μηχανισμού των προϊσταμένων, των εξειδικευμένων τμημάτων ανθρώπινου δυναμικού που διαθέτει. Οπως φαίνεται, δεν στέκονται μόνο στο μαστίγιο και στον φόβο, αλλά δουλεύουν και με επιχειρήματα απέναντι σε δυνάμεις μας, τα οποία μάλιστα δεν στοχεύουν μόνο στη λογική αλλά και στο θυμικό, στην ψυχολογία των εργαζομένων.
Ο πιο μελετημένος και μεθοδικός καταμερισμός των στελεχών στα Οργανα μπορεί να ξεκλειδώσει δυνατότητες, τόσο στα ίδια και την εξέλιξή τους όσο και σε τομείς δουλειάς που μπορεί να βαλτώνουν. Η αξιοποίηση κλίσεων ή και χαρακτηριστικών, ειδικά σε συντρόφους που αναδεικνύονται για πρώτη φορά, ή σε άλλους που έχουν μια σχετική στασιμότητα στη δράση τους, μπορεί να τους βοηθήσει σημαντικά, ώστε να αποδώσουν ουσιαστικά. Χρειάζεται συνολικά περισσότερη σκέψη και συλλογική συζήτηση για την απόδοση των στελεχών.
Τέλος, για να αναβαθμιστεί η δουλειά των Τομεακών, στις Επιτροπές Περιοχής και στα μέλη τους αναλογούν μεγαλύτερες και πιο απαιτητικές ευθύνες.
Μία πλευρά ουσιαστικής βελτίωσης της λειτουργίας των ΕΠ είναι η καλή συγκρότηση και λειτουργία των βοηθητικών Επιτροπών τους. Η συγκρότηση Ομάδας Οικονομίας στη Στερεά το προηγούμενο διάστημα έδειξε τις σοβαρές δυνατότητες που υπάρχουν. Αποδείχθηκε στην πράξη ότι τουλάχιστον σε επίπεδο Περιφερειών, τα αστικά επιτελεία μελετούν τις τάσεις της οικονομίας, εντοπίζουν δυνατότητες και σχεδιάζουν κατευθύνοντας σημαντικά κονδύλια με πολύ συγκεκριμένο τρόπο.
Προέκυψε ότι αρκετές εξελίξεις που βρίσκαμε μπροστά μας είχαν συνοχή με βάση τον αστικό σχεδιασμό, η μελέτη του οποίου μας επιτρέπει να προβλέψουμε εξελίξεις, να προετοιμαστούμε πιο έγκαιρα και να ιεραρχήσουμε τομείς.
Η πιο ολοκληρωμένη εικόνα της οικονομικής εξέλιξης στην περιοχή μας επιτρέπει επίσης να απαντάμε καλύτερα στα αφηγήματα του αντίπαλου. Π.χ. την ώρα που η «πράσινη ανάπτυξη» μετατρέπει τη Στερεά σε ενεργειακό κέντρο, στα Οινόφυτα έκλεισε το μοναδικό εργοστάσιο κατασκευής μετασχηματιστών στην Ελλάδα.
Ωστόσο, η καλή παρακολούθηση των εξελίξεων και η συμβολή στην ιδεολογική αντιπαράθεση αποτελούν απλώς πλευρές του ρόλου μιας βοηθητικής Επιτροπής. Βασικό ζητούμενο είναι η στοχευμένη, καλά γειωμένη και εμπεριστατωμένη ανάδειξη της στρατηγικής μας.
Αντώνης Τουλουμάκος
Μέλος της Επιτροπής Περιοχής Ανατολικής Στερεάς - Εύβοιας του ΚΚΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου