Συμφωνώ με τα τρία κείμενα.
Αποτελούν ένα ενιαίο σύνολο για συζήτηση και δράση ξεπεράσματος αδυναμιών προς υλοποίηση της πολιτικής του Κόμματος.
Η εμπειρία που μεταφέρω έχει να κάνει με τη δράση των κομματικών ομάδων μας στους γονείς και μαθητές, σε άμεση σχέση και συνάρτηση με τις Θέσεις 40, 41, 42 και 43 του πρώτου κειμένου και 50, 51 και 52 του τρίτου κειμένου.
Α. Η κατάσταση σήμερα είναι διαφορετική ως προς την εξέλιξη σε αντιδραστικότερη κατεύθυνση της πάλαι ποτέ «δημόσιας δωρεάν Εκπαίδευσης», ως προς τα εξής σημεία:
1. Ως προς την υλικοτεχνική υποδομή.
2. Ως προς το Περιεχόμενο του σχολείου (στεγνές αποσπασματικές γνώσεις, συγχύσεις μεταξύ επιστημονικής αλήθειας και μεταφυσικών αντιλήψεων, ανάπτυξη δεξιοτήτων, πρόσληψη πληροφοριών εφήμερων αλλά χρήσιμων για τη διαμόρφωση ευέλικτων, απασχολήσιμων εργαζομένων).
Το περιεχόμενο αυτό ενισχύει τη λεγόμενη «διά βίου μάθηση».
3. Ως προς το ότι ο χώρος της Εκπαίδευσης αποτελεί, πολύ περισσότερο σήμερα, πεδίο επιχειρηματικής δράσης και μεγάλο κόστος μεταφέρεται στους γονείς.
Β. Τι πρεσβεύουμε εμείς σαν κόμμα σύμφωνα με τα ντοκουμέντα και τις θέσεις.
Τι πρέπει να έχουμε αφομοιώσει και να παλεύουμε όσοι δουλεύουμε εκεί:
1. Τη θέση μας για την Προσχολική Αγωγή, το Ενιαίο Δωδεκάχρονο Σχολείο, την Επαγγελματική Εκπαίδευση, την Ανώτατη Εκπαίδευση.
2. Πρόσβαση καθολική, δημόσια και δωρεάν.
3. Σκοπός μας είναι η καλλιέργεια της νόησης του συναισθήματος και της βούλησης.
4. Περιεχόμενο που αφορά όλες τις πτυχές της ανάπτυξης της προσωπικότητας του νέου ανθρώπου: Επιστημονική γνώση, καλλιτεχνική παιδεία, αθλητική παιδεία, οργάνωση του ελεύθερου χρόνου.
5. Υλικοτεχνική υποδομή ανάλογη με τους στόχους.
6. Στελέχωση με προσωπικό επιστημονικό και βοηθητικό όλων των ειδικοτήτων.
Γ. Πώς πρέπει να παρεμβαίνουμε (για το 12χρονο) ιδεολογικοπολιτικά.
1. Είναι προφανές ότι όλα αυτά δεν μπορούν να γίνουν από το αστικό κράτος, γιατί είναι κόντρα στην αστική αντίληψη και ιδεολογία.
2. Μπορούμε να εντάξουμε όμως στα διεκδικητικά πλαίσια των φορέων πλευρές όπως οι υποδομές, το κόστος για τους γονείς, τη σχολική διαρροή, το σχολικό βιβλίο, την ουσιαστικότερη διδασκαλία των «ειδικών μαθημάτων», τη μονιμότητα του προσωπικού.
3. Η μόρφωση και το σχολείο να γίνουν ζητήματα του μαζικού κινήματος και των φορέων του.
4. Συστηματική προπαγάνδα στους γονείς για το σχολείο των σύγχρονων λαϊκών αναγκών και η αναγκαιότητα μιας νέας κοινωνίας που θα το υλοποιήσει ολοκληρωτικά.
5. Οι όποιες αλλαγές κάνουν οι κυβερνήσεις, δεν είναι προς όφελος του λαού και των παιδιών του. Συντηρούν ένα άθλιο εκπαιδευτικό σύστημα και προσπαθούν να συγκαλύψουν τον αντιεκπαιδευτικό του και αντιπαιδαγωγικό του χαρακτήρα.
Οι όποιες θετικές αλλαγές μπορούν να προκύψουν από την πάλη του κινήματος στον δρόμο για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών.
Δ. Η δράση μας για τα παραπάνω:
Παρ' όλες τις υποκειμενικές αδυναμίες, ήταν σε θετική κατεύθυνση, με διαφοροποίηση ως προς τα αποτελέσματα εξαιτίας θετικών ή αρνητικών συσχετισμών στις ενώσεις, αν και στο Αιγάλεω τους στριμώξαμε έστω και με μία εκπρόσωπο, η οποία μέσα από την δράση εντάχθηκε στο Κόμμα, γεγονός που αποδεικνύει τις δυνατότητες που υπάρχουν.
Οι κομματικές ομάδες είχαν μόνιμη και σταθερή λειτουργία.
Συζητήσαμε και είχαμε δράση για τα εξής θέματα:
Καταγγελίες των ψηφοδελτίων μας και μοίρασμα στους γονείς για τα νομοσχέδια Γαβρόγλου - Κεραμέως, δράση για την αντισεισμική θωράκιση των σχολείων και έλεγχος από τον ΟΣΚ κυρίως στο Αιγάλεω, για τα πολυπληθή τμήματα σε Γυμνάσια - Λύκεια, πόσο μάλλον πρόσφατα λόγω της πανδημίας.
Αποφάσεις για τη συμμετοχή των ενώσεων γονέων και των συλλόγων γονέων ή κάλεσμα των ψηφοδελτίων μας στα μαθητικά συλλαλητήρια, με το πλαίσιο του Συντονιστικού των μαθητών, ανακοίνωση του ΠΑΜΕ με το ίδιο περιεχόμενο, παρέμβαση στα Δημοτικά Συμβούλια για παραβατικότητα και ασφάλεια, αξιολόγηση των εκπαιδευτικών μονάδων.
Εξορμήσεις με την ανακοίνωση των ψηφοδελτίων - συσκέψεις για τα προβλήματα με το σεισμό, για μέτρα ουσιαστικά για την Πανδημία.
Καταγραφή νεολαίων για στρατολογία, αλλά δυστυχώς περιστασιακή και χωρίς συνέχεια.
Ε. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ - ΞΕΠΕΡΑΣΜΑ ΑΔΥΝΑΜΙΩΝ:
Υπάρχει σχετικά καλή λειτουργία. Κρίνεται απαραίτητη η παρουσία νεολαίου στις κομματικές ομάδες και εκπαιδευτικού.
Δεν έχει γίνει το σχολείο της γειτονιάς καθήκον μόνιμης και σταθερής παρέμβασης - οικοδόμησης ΚΝΕ στις εδαφικές ΚΟΒ.
Δεν υπάρχει ολοκληρωμένη καταγραφή για το πόσοι σύντροφοι και επιρροές έχουν παιδιά στα σχολεία.
Η παρέμβασή μας εξαντλείται κυρίως σε ζητήματα υλικοτεχνικής υποδομής - κενών εκπαιδευτικών, χωρίς να συνδέεται ολοκληρωμένα με το μικρό κονδύλι από την κρατική χρηματοδότηση.
Περιστασιακά έχουμε ανοίξει την αντιπαράθεσή μας με το περιεχόμενο της γνώσης που παρέχεται, με τις παρεμβάσεις του αστικού κράτους στα σχολεία και άλλων μηχανισμών και φορέων (επιχειρήσεις, πρεσβείες, ΜΚΟ).
ΣΤ. ΑΜΕΣΟΙ ΣΤΟΧΟΙ
-- Συνέχιση της προαναφερόμενης δουλειάς για τις υποδομές.
Η δράση μας να βοηθάει ώστε να ενοποιείται και να συντονίζεται ο αγώνας και τα αιτήματα.
Π.χ. για τα σοβαρά κενά, την υλικοτεχνική υποδομή κ.λπ. πρέπει να συνδέεται με την υποχρηματοδότηση και τη διαχρονική στάση όλων των κυβερνήσεων να τη συντηρούν, την ίδια ώρα που δίνουν αλλού πακτωλό χρημάτων (ΝΑΤΟ, αγορά «ΡΑΦΑΛ» και φρεγατών 2,36 δισ., πράσινη οικονομία και ανάπτυξη0) - ανάδειξη του μετώπου πάλης του συντονιστικού των μαθητών και δημιουργία πυρήνων και εστιών αντίστασης στα σχολεία με μαθητές, γονείς, εκπαιδευτικούς.
Πρόκληση τοπικών συνελεύσεων στις γειτονιές, στα σχολεία.
-- Παρέμβαση στα μαθήματα από συντρόφους εκπαιδευτικούς και εξοπλισμός των συντρόφων μαθητών για ζητήματα περιεχομένου γνώσεων (π.χ. εξίσωση ναζισμού - κομμουνισμού, εξιδανίκευση της Αστικής Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας, κατακτήσεις στην εκπαίδευση των Λαϊκών Δημοκρατιών, ανάδειξη των επαναστατικών ανατροπών με αποκορύφωμα τη μεγάλη Οκτωβριανή Επανάσταση).
Στήριξη στις μαθητικές ΟΒ για το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα για οικοδόμηση.
Να ξεκαθαρίσουμε με τη δράση μας, ξεπερνώντας τις υποκειμενικές μας αδυναμίες ότι το εκπαιδευτικό πρόβλημα είναι γενικότερο κοινωνικό και πολιτικό πρόβλημα, ότι απευθυνόμαστε στη συντριπτική πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας και όχι μόνο σε γονείς, εκπαιδευτικούς και μαθητές, σε αυτούς δηλαδή που απευθυνόταν και απευθύνεται ο διαχρονικός κομμουνιστής διανοούμενος Μπέρτολτ Μπρεχτ στο ποίημά του «Εγκώμιο στη μόρφωση»:
«Εργάτη μάθαινε και τ' απλούστερα! Ποτέ δεν είναι πολύ αργά! Μάθαινε το αβγ, δε σε φτάνει, μα συ να το μαθαίνεις!
Μη σου κακοφανεί! Ξεκίνα!
Πρέπει όλα να τα ξέρεις! Εσύ να πάρεις πρέπει την εξουσία.
Μάθαινε, άνθρωπε στο άσυλο! Μάθαινε, άνθρωπε στη φυλακή! Μάθαινε, γυναίκα στην κουζίνα! Μάθαινε, εξηντάχρονε! Εσύ να πάρεις πρέπει την εξουσία. Ψάξε για σχολείο, άστεγε! Προμηθεύσου γνώση, παγωμένε!
Πεινασμένε, άρπαξε το βιβλίο: είν' ένα όπλο! Εσύ να πάρεις πρέπει την εξουσία!».
Με το ξεπέρασμα των αδυναμιών μπορούμε να πάμε πολύ καλύτερα, να αναδείξουμε την πρότασή μας για μια άλλη εκπαίδευση σε μια άλλη κοινωνία Σοσιαλιστική.
Γρηγόρης Τημπλαλέξης
Μέλος του Γραφείου της Τομεακής Επιτροπής Νοτιοδυτικών/Περιστερίου Αττικής του ΚΚΕ. ΚΟΒ Ανθούπολης - Αγ. Βασιλείου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου