Μελετώντας κανείς το 1ο κείμενο των Θέσεων του 21ου Συνεδρίου του Κόμματός μας έχει τη δυνατότητα να εντοπίσει δικά του προσωπικά χαρακτηριστικά, γενικές αδυναμίες, προκλήσεις, αλλά και θετικά βήματα τα οποία έλαβαν χώρα από το 20ό Συνέδριο μέχρι σήμερα, και κυρίως κατά την περίοδο της εμφάνισης της πανδημίας, όπου με την «οργανωμένη απειθαρχία» μας εντατικοποιήσαμε τις δράσεις μας, τη δουλειά μας στο κίνημα και ο ρόλος της πρωτοπορίας της εργατικής τάξης πήρε σάρκα και οστά.
Από το 2017 και το 20ό Συνέδριο μεσολάβησαν σπουδαίες πολιτιστικές εκδηλώσεις και παρεμβάσεις, κυρίως με αφορμή τα 100χρονα του Κόμματος και από την Οκτωβριανή Επανάσταση, εκδόθηκαν ανάλογα βιβλία, συλλογές άρθρων, ντοκουμέντα κ.λπ., και κυρίως οι 4 τόμοι του Δοκιμίου Ιστορίας του ΚΚΕ, από την ίδρυσή του έως τη λήξη του Εμφυλίου και την ήττα του ΔΣΕ το 1949, που συζητήθηκαν και εγκρίθηκαν από διαδικασία Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης (2018).
Μέσα από τις παραπάνω και από πολλές άλλες δράσεις, καταλαβαίνει κανείς ότι ως μέλη του Κόμματος έχουμε χρέος και καθήκον να δώσουμε την πρέπουσα σημασία και αξία στον τομέα του Πολιτισμού και της Τέχνης, που πρέπει να αποτελέσει αναπόσπαστο κομμάτι κάθε συντρόφου και κάθε κομματικής δουλειάς.
Από την ΚΟΒ του χωριού έως τις Κομματικές Οργανώσεις των μεγάλων αστικών κέντρων, ο Πολιτισμός και η Τέχνη πρέπει να παίξουν το ρόλο που τους αντιστοιχεί ως ένα πολυδιάστατο εργαλείο το οποίο μας καθοδηγεί, διευκολύνει την οργανωμένη παρέμβασή μας, αποτελεί μέσο εκλαΐκευσης των θέσεών μας και προσέγγισης νέων μαζών. Η διοργάνωση πολιτιστικών εκδηλώσεων από κοινού με τοπικούς πολιτιστικούς συλλόγους, με θεατρικές ομάδες, συγκροτήματα και άλλους καλλιτέχνες έχει θετικά αποτελέσματα ως προς τη συσπείρωσή τους με το Κόμμα και το κίνημα, κάτι το οποίο φάνηκε και στις πολυποίκιλες δράσεις των φορέων και σωματείων του Πολιτισμού σε όλη την Ελλάδα, οι οποίοι οργάνωσαν κινητοποιήσεις και πολύμορφες δράσεις στην Αθήνα και στην περιφέρεια.Οπως αναφέρεται στη Θέση 45, συμφωνώ απόλυτα με τη δημιουργία Επιτροπών Πολιτισμού σε κάθε Κομματική Οργάνωση και Κομματικών Οργανώσεων Καλλιτεχνών. Για τη μεγαλύτερη εξοικείωση με το αντικείμενο της Τέχνης και τη σταθερή πολιτιστική δραστηριότητα, έχουμε την πολυτέλεια της αξιοποίησης του λογοτεχνικού, πολιτικού, ιστορικού βιβλίου από τη «Σύγχρονη Εποχή», καθώς μας παρέχεται η δυνατότητα της διοργάνωσης εκδηλώσεων - βιβλιοπαρουσιάσεων γύρω από αυτό. Προσέτι, στο περιεχόμενο των εκδηλώσεών μας πρέπει να ενταχθεί και το ιστορικό κομμάτι, το οποίο κατέχει καίρια θέση αλλά αποτελεί και τρόπο επαφής με απογόνους μελών του Κόμματος, οπαδών, δίνει αφορμή και κίνητρο μελέτης της Ιστορίας του κινήματος κ.λπ. Η αξιοποίηση της Ιστορίας και ο συνδυασμός της με τις άλλες πολιτιστικές εκδηλώσεις κρίνονται αναγκαία, λαμβάνοντας υπόψη τη συνεχόμενη και στοχευμένη παραχάραξή της από τους πολυπλόκαμους μηχανισμούς του αστικού κράτους και του αναθεωρητισμού.
Επιπλέον, αξίζει να δοθεί ιδιαίτερη έμφαση στην ιδεολογική συζήτηση και προσέγγιση με νέους καλλιτέχνες, όπου διακρίνεται μια καθυστέρηση, όπως αναφέρεται και στη Θέση 44, κυρίως στην παρούσα χρονική στιγμή, όπου έχει ενταθεί η καταστολή και στην Τέχνη, με τον «τρομονόμο», θέτοντας εμπόδια στην ελευθερία της καλλιτεχνικής έκφρασης. Πρέπει να λάβουμε υπόψη μας ότι μεγάλος αριθμός νέων καλλιτεχνών διέπεται από τον μεταμοντέρνο τρόπο σκέψης, ο οποίος εκφράζεται μέσα από την καλλιτεχνική δημιουργία τους, και ως μέλη του Κόμματος οφείλουμε να ανοίξουμε συζητήσεις, να οργανώσουμε εκδηλώσεις και συσκέψεις για έναν Πολιτισμό και μια Τέχνη που δεν αποτελούν εμπόρευμα.
Τέλος, σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς, που καλλιεργούνται η απάθεια, η αδρανοποίηση και η έλλειψη αισθητικής συνολικότερα από τα κυρίαρχα Μέσα, η Τέχνη καλείται να παίξει τον πρωτοπόρο ρόλο της και να φέρει εις πέρας την αποστολή της, συγκεκριμένα τη διαμόρφωση της κοινωνικής συνείδησης και την υποκειμενική αντανάκλαση της πραγματικότητας από τον καλλιτέχνη και τον άνθρωπο γενικότερα. Οι στίχοι ενός τραγουδιού, τα χρώματα ενός έργου τέχνης, το απόσπασμα από ένα λογοτεχνικό ή θεατρικό έργο οφείλουν να προάγουν την κοινωνική εξέλιξη, να προβάλλουν τη ρίζα των δεινών και της εκμετάλλευσης, να εξανθρωπίζουν τη ζωή των ανθρώπων, αλλά, το κυριότερο, οφείλουν να αφουγκράζονται το νέο και να καταργούν κάθε μορφή καταπίεσης του παλιού, δίνοντας βάση στο περιεχόμενο της κάθε καλλιτεχνικής δημιουργίας.
Ας δώσουμε λοιπόν το πραγματικό νόημα, για έναν Πολιτισμό και μια Τέχνη που «Δε "θα" δίνει λέξεις παρηγόρια, "θα" δίνει μαχαίρι σ' ολουνούς, καθώς το μπήγει μες στο χώμα, γίνεται φως, γίνεται νους».
Παναγιώτης Βαλάκος
ΚΟΒ Ιδιωτικών Υπαλλήλων Λέσβου του ΚΚΕΔημοτικός σύμβουλος Μυτιλήνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου