Σάββατο 10 Απριλίου 2021

Για την καθοδήγηση χώρων και ανθρώπων

 Το ζήτημα της καθοδήγησης είναι το σημαντικότερο για την αποτελεσματική λειτουργία ενός επαναστατικού κόμματος που έχει στόχο να καθοδηγεί τον αγώνα της εργατικής τάξης. Είναι το τρίτο κατά σειρά Συνέδριο όπου αναλύεται καθοδηγητικό πρόβλημα σε μεσαίο επίπεδο. Οι αναδείξεις δεν πρέπει να γίνονται με το κριτήριο να γέρνει γενικώς στην έκφραση συμφωνίας, αλλά στην ουσιαστική, συνειδητή συμφωνία, που απορρέει από το επίπεδο αντίληψης, ικανότητας και συνειδητής κομματικής πειθαρχίας που απαιτείται σε κάθε στελεχική χρέωση. Σωστά επισημαίνεται πως τα στελέχη πρέπει να έχουν αντίληψη του ρόλου τους. Ετσι δεν μετατρέπεται η επαναστατική δουλειά σε λίστα καθηκόντων, δεν υποβαθμίζεται η δουλειά στη βάση, αντιμετωπίζεται το χάσμα ανάμεσα σε αυτά που αποφασίζει η ΚΕ και σε αυτά που υλοποιούνται.

Για λόγους διαπαιδαγώγησης πρέπει να είναι καθαρό πως η δουλειά για το Κόμμα αξιολογείται ως προς το αποτέλεσμα, ότι πρέπει οι χρεώσεις να αλλάζουν και όχι πάντα οριζόντια ή προς τα πάνω αλλά και προς τα κάτω. Οι προσωπικές παρεξηγήσεις ως προς αυτό δεν έχουν θέση σε ένα επαναστατικό κόμμα, όπως και η αναγωγή της κριτικής της κομματικής δουλειάς σε προσωπικές αντιπάθειες. Πρέπει να διευκολύνεται και να ενθαρρύνεται η έκφραση κριτικής και σε επίπεδο καθοδήγησης και να καταπολεμούνται αντιλήψεις όπως «ο σ/φος δημιουργεί προβλήματα, τα σκαλίζει».

Η θέση από την οποία δίνει ο καθένας τη μάχη για τη ζωή δεν είναι αυτοπροσδιοριστική και τέτοιες αντιλήψεις πρέπει να αντιμετωπίζονται. Το κύρος το δίνει ο τίτλος του μέλους του ΚΚ σε συνδυασμό με τη στάση ζωής. Για να λύσεις ένα πρόβλημα πρέπει να το απευθύνεις με όνομα και επώνυμο. Με προσοχή, με ωριμότητα, με σεβασμό και ιδιωτικότητα, αλλά με το όνομά του. Αυτό διαπαιδαγωγεί στο Κόμμα. Για την επίλυση του προβλήματος απαιτούνται μέτρα αλλαγής στελεχών, αναδιάταξης άλλων και σοβαρής δουλειάς διαπαιδαγώγησης των υπόλοιπων. Θα πρέπει οι αναδείξεις που θα γίνονται να έχουν ταυτόχρονα τις προϋποθέσεις και τη βοήθεια ώστε να ανταποκρίνονται στη συγκεκριμένη στελεχική χρέωση τη δεδομένη στιγμή, κι όπου δεν υπάρχει αυτή η επιλογή να πέφτει η ίδια η ΚΕ ώστε να αναδειχθούν νέα στελέχη. Τακτική που έχει υιοθετήσει το Κόμμα και παλαιότερα.

Οι αναδείξεις και γενικότερα η κομματική δουλειά δεν σχετίζονται με τις διαπροσωπικές σχέσεις, και από την άλλη στους φίλους μας οφείλουμε να ασκούμε τη σκληρότερη κριτική. Πρέπει να αξιολογούνται τα στελέχη με βάση το επίπεδο αντίληψης, το αποτέλεσμα της δουλειάς τους στις Κομματικές Οργανώσεις που είναι: 1. Η συσπείρωση της ΚΟΒ, 2. Το ιδεολογικοπολιτικό επίπεδο των σ/φων πριν και μετά, 3. Η δραστηριότητα πριν και μετά, 4. Ο κόσμος που ο καθοδηγητής και η ΚΟΒ συσπειρώνουν, 5. Απεγκλωβίζουν, 6. Στρατολογούν, 7. Τα στελέχη που αναδεικνύουν.

Η αίσθηση του να ανήκεις, της συντροφικότητας, της αλληλεγγύης και αλληλοστήριξης, η αίσθηση ολοκλήρωσης που νιώθεις με την υλοποίηση της πολιτικής του Κόμματος σ' ένα χώρο είναι η ομορφιά του αγώνα. Ερχονται ως αποτέλεσμα επαναστατικής δράσης και αληθινών συντροφικών σχέσεων. Ποιος είναι ο ρόλος του καθοδηγητή:

Ο ρόλος του καθοδηγητή είναι να πείθει. Οφείλει να έχει μάτια και μυαλό ανοιχτά, να αμφισβητεί, να ακούει, να συσπειρώνει, να εμπνέει, να συμβάλλει στο να θρέφεται από τις διαφορετικές απόψεις το Κόμμα. Οι πολλές διαφορετικές προσεγγίσεις και προτάσεις ως προς την υλοποίηση των αποφάσεων του Κόμματος δίνουν πνοή, περιεχόμενο και ζωντάνια στη λειτουργία των Οργανώσεων. Το κλειδί της καθοδήγησης λοιπόν βρίσκεται στη σύνθεση και όχι στην απάντηση. Ο καθοδηγητής έχει ευθύνη να διασφαλίζονται οι αρχές λειτουργίας, να συμβάλλει στην ιδεολογικοπολιτική ενότητα, διαπαιδαγωγώντας, φροντίζοντας καθημερινά η συμφωνία να είναι συνειδητή, ουσιαστική, να εκφράζεται και στην πράξη μέσα από τη δραστηριότητα και τη στάση ζωής.

Η καθοδήγηση κατά τη γνώμη μου έχει 2 σκέλη στο κόμμα: Α. καθοδηγώ ανθρώπους και Β. καθοδηγώ χώρους.

Α. Καθοδήγηση είναι η παρέμβαση με σκοπό τη διαμόρφωση της συνείδησης ενός ανθρώπου μηδέν ή 80 ετών. Είναι σχέση διαλεκτική από την οποία βελτιώνονται και οι δύο και στόχο έχει ο καθοδηγούμενος να γίνει τελικά καλύτερος από τον καθοδηγητή του. Η καθοδήγηση ανθρώπων εμπεριέχει πολλά γονεϊκά χαρακτηριστικά. Ο γονιός παρεμβαίνει σε κενό καμβά για να δημιουργήσει κάποιον καλύτερο από τον ίδιο. Κάθε μέρα που περνάει με το παιδί του επεμβαίνει στο μέλλον, θετικά ή αρνητικά. Αυτή τη δουλειά κάνει και ο κομματικός καθοδηγητής, με τη διαφορά ότι έρχεται αντιμέτωπος με μια ήδη διαμορφωμένη συνείδηση. Και πρέπει να συμβάλλει ώστε να ενισχύεται η ικανότητα των μελών να αντιλαμβάνονται, να αμφισβητούν, να έχουν κρίση, να έχουν το αίσθημα της δικαιοσύνης, της ανθρωπιάς, της αλληλεγγύης. Να αγαπούν τη γνώση και το διάβασμα. Να θέλουν να γίνονται καλύτεροι, να εξελίσσονται. Είναι μια διαδικασία με μπρος και πίσω, από την οποία βελτιώνεται πρώτα ο καθοδηγητής σαν άνθρωπος. Γιατί όλα αυτά δεν μπαίνουν σε κουτάκια. Πρέπει να είσαι πρώτα εσύ για να γίνει και ο άλλος. Κι αυτό θέλει πολλή δουλειά.

Β. Οσον αφορά την καθοδήγηση χώρων. Εδώ χρειάζεται γερή ιδεολογικοπολιτική συγκρότηση, ικανότητα εξαγωγής συμπερασμάτων, πολιτικό κριτήριο και οξυμένα αντανακλαστικά, αντίληψη για τη διάταξη των δυνάμεων που διαθέτεις, στοχοθεσία μακρόπνοη και βραχύπνοη, ικανότητα εξειδίκευσης των αποφάσεων των παραπάνω Οργάνων, ικανότητα αξιολόγησης της δράσης και της μη δράσης, ικανότητα αντίληψης των διαθέσεων του κόσμου που είναι κοντά σου, αλλά και όσων δεν είναι ή και σε εχθρεύονται.

Το αποτέλεσμα της καθοδηγητικής δουλειάς είναι η οργανωμένη, συλλογική παρέμβαση ενός Οργάνου σε ένα χώρο ευθύνης. Ο κάθε σ/φος βρίσκει νόημα μέσα από τη δράση του. Η επιλεγόμενη μορφή πάλης (μια εξόρμηση λ.χ.), έχει λόγο που επιλέγεται, εξυπηρετεί συγκεκριμένο στόχο και αξιολογείται ως προς το αποτέλεσμα. Και ο καθένας στο πόστο του αναλαμβάνει την ευθύνη των λαθών του. Από τα λάθη οφείλουμε να βγάζουμε συμπεράσματα και να τα αντιμετωπίζουμε και όχι να τα φοβόμαστε. Αυτά είναι που μας κάνουν να εξελισσόμαστε.

Η ενασχόληση με τον υποκειμενικό παράγοντα είναι δουλειά δημιουργική. Και ο καθένας από εμάς δημιουργός και υλοποιητής ταυτόχρονα.

Ατομικά και συλλογικά έχουμε χρέος να συμβάλουμε ώστε να μη συζητάμε ξανά για τέτοια καθοδηγητικά προβλήματα σε 4 χρόνια. Αυτή είναι η γραμμή δράσης που απορρέει από το κείμενο.


Εύα Κωνσταντινίδου

ΚΟΒ Αμαρουσίου Αττικής του ΚΚΕ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Υπερηφάνεια για τα 102 χρόνια μας

 Νους και καρδιά, οργανωτής της εργατικής - λαϊκής πάλης για το Σοσιαλισμό. Φτάνει για να γεμίζει τις καρδιές μας ελπίδα, υπερηφάνεια και αν...