Συνέδριο κάθε ΚΚ, και μάλιστα του ΚΚΕ, Κόμματος της οργανωμένης εργατικής - λαϊκής πρωτοπορίας του εργατικού κινήματος, που παλεύει για επαναστατική αλλαγή της κοινωνίας, είναι το πλαίσιο του απολογισμού και της οργάνωσης της ιδεολογικοπολιτικής θεωρίας και πράξης.
Τα τρία κείμενα των Θέσεων (συμφωνώ ως βάση συζήτησης) εμπεριέχουν τον σημερινό προβληματισμό κινήματος και εργαζομένων και τον βαθμό ωρίμανσης του Κόμματος, ζητούμενο η εκλαΐκευσή τους στις Οργανώσεις μεταξύ των συντρόφων και κατ' επέκταση στους εργαζόμενους, χωρίς να χάνεται η επιστημονικότητα των κειμένων, στις σημερινές δύσκολες και σύνθετες συνθήκες.
Απέναντι στην κοσμοθεωρία μας του επιστημονικού σοσιαλισμού - κομμουνισμού έχουμε τον επιστημονικό - χυδαίο καπιταλισμό.
Το κεφάλαιο, η δικτατορία του, με τους πολιτικούς εκφραστές του (αστούς, σοσιαλιστές, οπορτουνιστές, αναθεωρητές) και διεθνή ιμπεριαλιστικά κέντρα (ΕΕ, ΝΑΤΟ, ΟΟΣΑ κ.λπ.), δρα και ενεργεί σε επιστημονικό και χυδαίο αντιεπιστημονικό επίπεδο. Η μεγαλύτερη αντιεπιστημονική και ανιστόρητη χυδαιότητα που βρίσκουμε συνέχεια μπροστά μας, η προσπάθεια εξίσωσης του κομμουνισμού με τον φασισμό, η θεωρία των «άκρων».
Οπου ό,τι πιο ωραίο, ανθρώπινο - «για να ανθρωπέψει ο άνθρωπος» - δημιούργησε η ανθρώπινη σκέψη για τους παραγωγούς και δημιουργούς του παγκόσμιου πλούτου, την κοσμοθεωρία του σοσιαλισμού - κομμουνισμού.
Ο κόσμος της εργασίας από τη μία πλευρά και απέναντι στο πιο βάρβαρο και σάπιο που γέννησαν τα αρρωστημένα μυαλά της εκμετάλλευσης των ανθρώπων από μια ολιγαρχία κηφήνων, τον κόσμο της εκμετάλλευσης, της σαπίλας και βαρβαρότητας. Ο κόσμος μας και ο κόσμος τους.
Επιγραμματικά, 1917 μεγάλη σοσιαλιστική επανάσταση, ίδρυση πρώτου εργατικού κράτους, απάντηση 1919 εμφάνιση φασισμού στην Ιταλία, 1920 ναζισμού στη Γερμανία. Οργανωμένη μορφή καπιταλιστικής διαχείρισης απέναντι στο ανερχόμενο εργατικό κίνημα. Πρόγονοι του φασισμού - ναζισμού, ας ανατρέξει κάποιος στα έργα της αποικιοκρατίας (Αγγλία, Ισπανία, Πορτογαλία, Ολλανδία, Βέλγιο κ.λπ.), θα βρει τους προγόνους και όλες τις μεθόδους σε αρχική μορφή του αρρωστημένου επιστημονικού φασισμού - ναζισμού.
Η δικτατορία του κεφαλαίου λειτουργεί ως αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία, με αστικά κόμματα και το ναό της αστικής δημοκρατίας, το αστικό κοινοβούλιο, προσαρμοσμένα στη διαιώνισή του.
Κομπάζει για την καλύτερη δημοκρατία που γνώρισε ο άνθρωπος και ότι η δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα, μιλάει πάντα από θέση ισχύος γιατί τα ατελείωτα αδιέξοδά της τα λύνει πάντα και στα σίγουρα με τις εναλλακτικές μορφές διαχείρισης - δικτατορίες, φασισμό/ναζισμό - χρυσές εφεδρείες για την εξασφάλιση της κερδοφορίας του κεφαλαίου, που δεν είναι ούτε παθογενές ούτε στρεβλώσεις στη δημοκρατία τους.
Οταν ο συσχετισμός δεν τους ευνοεί υπάρχει «λύση», όμως όποια μάσκα και αν φορέσει, το βάρβαρο και σάπιο πρόσωπό του δεν κρύβεται. Αποθεώνουν το άτομο και τη μοναδικότητά του, λοιδορούν τη συλλογική δράση, το οργανωμένο ταξικό κίνημα, θέλουν «πολίτες» καταναλωτές, χειραγωγημένους στην αποθέωση της καπιταλιστικής αγοράς.
Τρέμουν τη νομοτελειακή συνάντηση της αυθόρμητης κοινωνικής αγανάκτησης με το οργανωμένο επαναστατικό εργατικό κίνημα. Γι' αυτό παίρνουν συνεχώς αυταρχικά κατασταλτικά μέτρα. Ξέρουν τι εκπροσωπούν κι από πού θα τους «βρει» το αναπόφευκτο.
Ο,τι υπηρετεί τη διαιώνιση της δικτατορίας του κεφαλαίου, επιχειρηματικότητα, ανταγωνιστικότητα, κέρδος, ό,τι στηρίζει το εκμεταλλευτικό αστικό σύστημα θεωρείται βάθεμα δημοκρατίας - ελευθερίας, πρόοδος.
Ο,τι από την πλευρά του ταξικού κινήματος υπερασπίζεται το δίκιο, τον αγώνα και την οργάνωση της εργατικής - λαϊκής πάλης, αφορίζεται σαν ολοκληρωτισμός, αναχρονισμός, παρωχημένο.
4η βιομηχανική επανάσταση, κατάκτηση της ανθρώπινης εργασίας και σκέψης στην υπηρεσία της κερδοφορίας του κεφαλαίου και όχι των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.
Αντί για ευλογία των λαϊκών στρωμάτων, στα σχέδια των σιδερένιων νόμων του καπιταλιστικού κέρδους και ιδιοκτησιών, εφιάλτης και εργασιακός μεσαίωνας.
Και ο λαός, τα λαϊκά στρώματα; Η θέση ότι ο λαός «κοιμάται», πέρα από υποτιμητική για το λαό, δεν αποδίδει την πραγματικότητα. Εάν «κοιμόταν», το ξύπνημα θα είχε άλλα χαρακτηριστικά, πολύ πιο εύκολα και αποτελεσματικά.
Δυστυχώς τα πράγματα είναι πολύ πιο σύνθετα, ο υποκειμενικός παράγοντας - λαός από τα γεννοφάσκια του διαπαιδαγωγείται, γαλουχείται, χειραγωγείται από την κυρίαρχη ιδεολογία και δένεται με χιλιάδες νήματα καθ' εικόνα και ομοίωση της αστικής - μικροαστικής ιδεολογίας και των εκφραστών της.
Διγλωσσία, κυνικότητα, ρηχότητα επιχειρημάτων, άκρατος υποκειμενισμός, έτοιμος να αποδεχθεί και να υπερασπιστεί αυτό που λίγο πριν απέρριπτε ή το αντίστροφο. Εξυπνακισμός, μισανθρωπισμός, μεταφυσικός ανορθολογισμός, που συνυπάρχει με την επιστημοσύνη.
Απ' αυτήν την πραγματικότητα, το τμήμα που αντιστέκεται και το κερδίζουμε είναι αρκετά μικρότερο από το κύριο τμήμα, και επομένως χρειάζεται πολλή και δύσκολη προσπάθεια για να διευρύνουμε την επιρροή μας.
Μακριά από εμάς η ισοπεδωτική μανιχαϊστική αντίληψη «καλοί εμείς, κακοί αυτοί», «άγγελοι εμείς, διάβολοι αυτοί». Η ζωή είναι πιο σύνθετη και βάζει πιο σύνθετες εξισώσεις. Ο πυρήνας όμως της κοσμοθεωρίας τους αντικειμενικά οδηγεί στη συντροφικότητα, στην αλληλεγγύη των ανθρώπων της εργασίας, των παραγωγών του πλούτου, στον υπέρτατο ανθρωπισμό.
Καλλιεργούν στο λαό τον σκοταδισμό κάθε είδους, θεωρίες συνωμοσίας, κατατεμαχίζουν την ανθρώπινη σκέψη. Ούτε σκοτεινά κέντρα υπάρχουν, ούτε σκοτεινές δυνάμεις απεργάζονται την καταστροφή μας. Τα πάντα γίνονται φανερά και ορατά για όποιον θέλει και μπορεί να αποκρυπτογραφήσει τα σχέδια του κεφαλαίου και των μηχανισμών του. Και οι κομμουνιστές και κομμουνίστριες και μπορούν και θέλουν, γιατί έχουν τα μέσα και τα εργαλεία που χρειάζεται, τον επαναστατικό ταξικό προσανατολισμό και την κοσμοθεωρία μας.
Ο λαός να πιστέψει στη δύναμή του και να βάζει στο στόχο του τον πραγματικό εχθρό, το κεφάλαιο και την εξουσία του. Η κοινωνική συμμαχία (εργάτες, αγρότες, αυτοαπασχολούμενοι, νεολαία, γυναίκες) για ανατροπή και ξερίζωμα των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής, για έναν άλλο δρόμο οργάνωσης της κοινωνίας με σοσιαλιστικές σχέσεις παραγωγής, με κεντρικό επιστημονικό σχεδιασμό, λαϊκό έλεγχο και συμμετοχή, όπου τα κλειδιά της οικονομίας θα είναι στα χέρια του λαού και όχι των μονοπωλιακών ομίλων. Στην οργάνωση και θωράκιση της πορείας αυτής είναι σίγουρο ότι το Συνέδριό μας θα μας εξοπλίσει, ενισχύσει ιδεολογικοπολιτικά για τους μικρούς και μεγάλους αγώνες που έχουμε μπροστά μας.
Ζήτω το 21ο Συνέδριο του ΚΚΕ!
Βασίλης Τσιρτσώνης
ΚΟΒ Επισκευαστών Αυτοκινήτων Αττικής του ΚΚΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου