Συμφωνώ με τις Θέσεις της ΚΕ.
Η πανδημία και η δράση μας μέσα σε αυτή μας έδειξε κάτι πολύ χρήσιμο, αν το αξιοποιήσουμε πάντα. Εδειξε πιο έντονα από ποτέ ότι τα βασικά και πιο απλά (θεωρητικά τουλάχιστον) στοιχεία συγκρότησης μαζί με την επαναστατική θεωρία είναι που μας καθιστούν επαναστατική οργάνωση, το μάζεμα των ΚΟΒ, η συνεργασία με το κάθε μέλος, να μη χαθεί κανένας σύντροφος, η εξασφάλιση του «Ριζοσπάστη» που εξασφαλίζει τη γραμμή μας, τι καταλαβαίνουμε από τις εξελίξεις, και η απόκρουση της επίθεσης - ορυμαγδού από τα ΜΜΕ, που ήταν οργιώδης.
Φάνηκαν πιο έντονα το κριτήριο και τα αντανακλαστικά που είχαμε αναπτύξει και οι ίδιοι, αλλά και στην Οργάνωση και τους φίλους του Κόμματος. Κάπου τραβήξαμε κουπί, μπορεί και καλύτερα από ό,τι πριν (η ΚΟΒ του Αγρινίου αύξησε σημαντικά τη διακίνηση του «Ριζοσπάστη» την περίοδο της πρώτης καραντίνας), κάπου μπορεί και να χαθήκαμε.
Φάνηκε ότι υπάρχουν διαφορετικές ταχύτητες και ανομοιομορφίες στην οργανωμένη μας δύναμη, όχι τόσο στη μαχητικότητα (που και αυτή απόρροια κάποιων ζητημάτων είναι) όσο στην παρακολούθηση των επεξεργασιών του Κόμματος, στον τρόπο της συλλογικής εκτίμησης των δράσεών μας, στην αφομοίωση της στρατηγικής μας, στη δουλειά μας στο κίνημα που αντικειμενικά είναι πιο δύσκολη, κάτι που δυσκολεύει τη συζήτηση και το να βαράμε όλοι στον ίδιο στόχο. Δεν είναι ότι αφορά μόνο αδύναμα μέλη, μπορείς να το δεις και σε καθοδηγητές. Δεν είναι αυστηρά ηλικιακό, μόνο σε μεγάλες ηλικίες, μπορείς να το δεις και σε νέους συντρόφους που μπορεί να έμαθαν να καθοδηγούν εμπειρικά, κάτι που σημαίνει ότι εύκολα μπορεί να συνεχίζεται αυτή η κατάσταση.
Μια πλευρά είναι που βάζουν οι Θέσεις στη διακύμανση της ΓΣ της ΚΟΒ, από μια γενική ιδεολογική συζήτηση και μάθημα σε ένα ημερολόγιο εκδηλώσεων. Είναι κάτι που ισχύει στο ακέραιο και όντως υστερούμε και στα δύο, στο σοβαρό πολιτικό πρακτικό σχέδιο και στην ιδεολογική ισχυροποίηση - αναβάθμιση, αλλά πιο σοβαρή υποβάθμιση υπάρχει στο δεύτερο. Με λίγα λόγια, είναι λειψή η συζήτηση για τις εξελίξεις, για τη γραμμή που διαμορφώνουμε, για τη ζωντανή πείρα που δεχόμαστε, και μένουμε να κυνηγιόμαστε αν βγήκαμε εξόρμηση ή όχι.
Πολιτικό σχέδιο εξάλλου δεν είναι ποια επιχειρήματα θα αξιοποιήσεις και να βλέπεις αν πείθουν, τι περιθώρια έχεις να βελτιώσεις;
Πολιτικό σχέδιο δεν είναι σε ποια περιοχή - βαρόμετρο θα πας και θα επιμείνεις με αφορμή συγκεκριμένα προβλήματα ή διαθέσεις, που απαιτεί και αυτούσια επαφή και τριβή με τον κόσμο;
Πολιτικό σχέδιο δεν είναι το κατάλληλο σύνθημα που χαρακτηρίζει τη δράση μας; Τέτοιο εξάλλου ήταν και τα πολύ εύστοχα συνθήματα του Κόμματος μέσα στην πανδημία.
Τέτοιου είδος πολιτικό σχέδιο εξασφαλίζει ότι ιδιαίτερα το στελεχικό δυναμικό θα εκπαιδευτεί πιο ουσιαστικά και θα έχει καλύτερη επαφή με τον χώρο ευθύνης της ΚΟΒ, θα μάθει στην αντιπαράθεση, γιατί, εκτός όλων των άλλων, μην ξεχνάμε ότι όταν προκύψει άνοδος στην κίνηση μαζών, δεν θα απευθυνόμαστε μόνο ή κυρίως σε ένα κομματικό ακροατήριο, και το έλλειμμα αυτής της τριβής με τέτοιο κόσμο θα είναι κρίσιμο.
Σίγουρα για την άνοδο του ιδεολογικού επίπεδου χρειάζονται πολλά, κυρίως σταθερότητα, αλλά και ένα κλίμα και τρόπος σκέψης ότι θα αξιοποιήσω κάθε δυνατή ευκαιρία για να το ενισχύσω. Να μην αντιμετωπίζεται η ιδεολογική δουλειά (π.χ. ένα ιδεολογικό μάθημα) ως «παρένθεση», αλλά και όταν ακόμα γίνεται, όχι σαν μια απλή παρουσίαση, να απαντήσουμε μερικές ερωτήσεις και να ολοκληρωθεί εκεί. Θέλει συζήτηση, επιμονή, προσεγμένη πείρα από την αντιπαράθεση που υπάρχει στον χώρο, και μεγαλύτερη ικανότητα από εμάς να λύσουμε πλευρές, όσες μπορούμε.
Μπροστά μας εξάλλου ήδη έχουμε νέο, ίσως και πιο σοβαρό γύρο ιδεολογικοπολιτικής αντιπαράθεσης για το χαρακτήρα της κρίσης, τις αντιφάσεις που γεννά, θα φτιαχτούν νέα δίπολα, όπως αυτά που αντιμετωπίσαμε πριν μερικά χρόνια, το «μνημόνιο - αντιμνημόνιο», «νεογερμανική κατοχή» κ.λπ., που θα χρειάζεται σοβαρό μέτωπο και εξειδίκευση, ενίσχυση, αλλά πάντα με γερές βάσεις που θα πρέπει να έχουμε, χωρίς αυτά δεν πάμε παρακάτω, και οι εύκολοι αφορισμοί και διαχωρισμοί δεν θα μας βοηθήσουν.
Με γερές βάσεις θα έχουμε και καλύτερη δράση, θα κατανοούμε καλύτερα και τις κατευθύνσεις των καθοδηγητικών Οργάνων και της ΚΕ, που θα θέτει ορισμένα βασικά ζητήματα κάθε φορά, αλλά δεν θα κατανοείται ότι «δεν κάνω τίποτα άλλο». Αλλο έχω σχέδιο για ιεράρχηση στόχων, άλλο έχω αντίληψη ότι δεν κάνουν «αυτά» για μας, όποια κι αν είναι κάθε φορά. Οπως επίσης άλλο εμπλουτίζω τη δράση, άλλο αποκόβομαι από το κυρίαρχο.
Η πείρα έδειξε ότι όταν πήραμε (και το κάναμε) πρωτοβουλίες, έσπασε η ρουτίνα, ενθαρρύνθηκε η Οργάνωση, η επιρροή μας. Πρόβλημα παραμένει ότι κυρίως αυτό αφορά εκδηλώσεις και όχι ολοκληρωμένες παρεμβάσεις, συνδυασμό μορφών κ.λπ.
Ετσι θα κάνουμε και τα απαραίτητα βήματα ώστε να λύσουμε ένα πρόβλημα που παρουσιάζεται, ότι υπάρχει κομμάτι οπαδών - και δεν είναι μικρό - που δεν έχουμε τον τρόπο να τους εντάξουμε σε οργανωμένη δουλειά και με τη δράση μας να εμπνεύσουμε, με αποτέλεσμα αλλού να στρατολογήσουμε, αλλού να τους βάλουμε πιο ενεργά στις μάχες που έρχονται.
Για να πάμε παρακάτω με αυτά, φυσικά χρειάζεται στελεχικό δυναμικό ικανό και ασυμβίβαστο με τα προβλήματα. Συμφωνώ με τις Θέσεις για όλες τις πλευρές που θέτει για τα στελέχη, για την εκπαίδευσή τους, πολύ περισσότερο ότι τα ιδιαίτερα στοιχεία του καθενός δεν πρέπει να αναιρούν τα γενικά, αλλά να μπαίνουν στα ενιαία κομματικά κριτήρια με τα οποία πρέπει να αναπτύσσεται κάθε κομμουνιστής, ως μέλος της πρωτοπορίας της εργατικής τάξης.
Ιδιαίτερα τα νέα στελέχη πρέπει να χτυπηθούμε με αδυναμίες, όχι απλά να τις βλέπουμε. Να θεωρούμε αδυναμίες δικές μας τις αδυναμίες των συντρόφων μας. Να «τσαλακωθούμε» περισσότερο στο να κυνηγήσουμε τις πιο δύσκολες περιπτώσεις, να ακούσουμε οποιαδήποτε άποψη, ακόμα και λανθασμένη, έχει να μας πει κάποιος, και μάλιστα να ζητάμε εμείς να την ακούσουμε, αλλά παράλληλα να είμαστε άτεγκτοι σε ζητήματα καταστατικού και κομματικής πειθαρχίας. Να μη βγάζουμε την ουρά μας απέξω για να λυθούν προβλήματα, αλλά να βάζουμε πρώτοι το κεφάλι μας.
Είναι σίγουρο ότι το επόμενο διάστημα, όπως περιγράφουν και οι Θέσεις, θα αντιμετωπίσουμε νέα, πιο σύνθετα ζητήματα, και η υλοποίηση της αναβάθμισης της παρέμβασής μας απαιτεί επιμονή και σταθερά βήματα. Εχουμε όλα τα εφόδια να τα καταφέρουμε και να σταθούμε άξιοι των καιρών μας.
Αλέξανδρος Παγώνης
Μέλος του Γραφείου της Τομεακής Επιτροπής Αιτωλοακαρνανίας του ΚΚΕ και Γραμματέας της ΚΟΒ Ανατολικού Αγρινίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου