Συμφωνώ με τις Θέσεις του 21ου Συνεδρίου, διαβάζοντας το πρώτο κείμενο και εγώ θέλω να εκφράσω τις σκέψεις πάνω στο ζήτημα της ανάγκης να ισχυροποιηθούμε, αναβαθμίζοντας την ιδεολoγικοπολιτική δουλειά σε όλη την κλίμακα του Κόμματος και ακόμα περισσότερο στις Οργανώσεις της ΚΝΕ. Θεωρώ πως είναι κρίσιμη αυτή η δουλειά, για να κατανοηθούν μια σειρά από δυσκολίες που συναντάμε στην παρέμβασή μας καθημερινά, αλλά και οι δυνατότητες που υπάρχουν σε αυτές τις συνθήκες.
Βασικό νομίζω πως είναι μέσα από αυτήν τη δουλειά να κατανοηθεί καλά η περίοδος που διανύουμε, περίοδος της αντεπανάστασης, κυριαρχίας της ιδεολογίας του αντιπάλου σε όλα τα επίπεδα με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Είναι κρίσιμο ζήτημα, για να μπορούμε να κατανοούμε μια σειρά από πλευρές που έχουν να κάνουν με το πώς σκέφτεται ο κόσμος σήμερα, τι επιδρά στη συνείδησή του και με βάση αυτό το πώς εμείς θα οργανώνουμε την παρέμβασή μας σε σταθερή βάση παίρνοντας υπόψη τους παράγοντες της εποχής μας.
Καθημερινά ερχόμαστε αντιμέτωποι με αντιλήψεις που καλλιεργούνται εύστοχα από τον αντίπαλο, που εγκλωβίζουν τη συνείδηση στα όρια του σημερινού συστήματος, που λοιδορούν οτιδήποτε το αμφισβητεί ουσιαστικά. Είναι ενδεικτικά μια σειρά από προβλήματα που έχουμε συναντήσει στη δράση μας, που απορρέουν από αυτές τις αντιλήψεις όπως ότι αυτή είναι η κατάσταση και δεν μπορεί να υπάρξει κάτι διαφορετικό, ότι αυτά τα οποία εμείς προτείνουμε δεν πέτυχαν στην πράξη, αξιοποιούνται για αυτό ο αντικομμουνισμός, η συκοφαντία του σοσιαλισμού τον 20ό αιώνα και η άγνοια που υπάρχει για αυτά τα ζητήματα κυρίως σε νεότερο κόσμο.
Μαζί με αυτά πρέπει να πάρουμε υπόψη και την υποχώρηση που υπάρχει στο συνδικαλιστικό - εργατικό κίνημα, γενικότερα την υποχώρηση σε κάθε τι οργανωμένο που διεκδικεί, την ενίσχυση της λογικής του ατομικού δρόμου επίλυσης προβλημάτων, της αναποτελεσματικότητας των αγώνων, την λογική της ανάθεσης, των μειωμένων απαιτήσεων κ.ά. Πάρα πολλές φορές στις κουβέντες μας, στις παρεμβάσεις μας, συναντάμε αυτές τις λογικές με πολλούς τρόπους όπως το δουλειά να έχουμε και ό,τι να 'ναι, ότι τουλάχιστον ο εργοδότης μάς πληρώνει στην ώρα μας, ότι έχουμε κρίση και τι να κάνουμε δεν μπορούμε να ζητάμε και πολλά κ.ά.
Δεν είναι εύκολη αυτή η αντιπαράθεση σε αυτές τις συνθήκες με τέτοιες αντιλήψεις που καλλιεργούνται χρόνια και έχουν ριζώσει, ως ένα βαθμό, στη συνείδηση της πλειοψηφίας του κόσμου. Για αυτό θεωρώ πως είναι βασικό ζήτημα η κατανόηση των σημερινών συνθηκών από όλα τα μέλη του Κόμματος και της ΚΝΕ, για να μπορούμε να δημιουργούμε αντοχή, να μην απογοητευόμαστε, να μην το βάζουμε κάτω. Το αντίθετο, να δημιουργούμε ενθουσιασμό, αναδεικνύοντας το μεγαλείο της παρέμβασής μας σε αυτές τις συνθήκες, ότι αντιστεκόμαστε, ότι κρατάμε ζωντανά τα όνειρά μας στον αγώνα για την κοινωνία που θα ικανοποιεί της ανάγκες του κόσμου, τον σοσιαλισμό.
Καθοριστικό για να πετύχουμε τα παραπάνω, θεωρώ πως είναι η ζωντανή και ολοένα πιο μαζική δράση των μελών μας, το πώς οι Οργανώσεις σχεδιάζουν με βάση το πώς όλα μας τα μέλη θα αποκτούν περίγυρο, θα τον διευρύνουν, θα παρεμβαίνουν στον χώρο ευθύνης τους σταθερά, θα αναγνωρίζονται από τον κόσμο, θα ισχυροποιούν προσωπικούς και πολιτικούς δεσμούς.
Οσο πιο μαζική είναι η δραστηριότητά μας τόσο πιο πολύ θα έρχονται ζωντανά στα Οργανα απορίες, θα ενθαρρύνουν το παραπάνω ψάξιμο, την μελέτη, θα δημιουργούν την ανάγκη σταθερά να συζητιούνται μέσα στη δράση πλευρές της πολιτικής μας. Από την προσπάθεια διαμόρφωσης αιτημάτων μέσα στο κίνημα μέχρι και μία ερώτηση που μας δυσκόλεψε στο να απαντήσουμε, έναν χειρισμό που πρέπει να κάνουμε κ.ά.
Σε αυτήν την κατεύθυνση στην πράξη θα βγάζουμε συμπεράσματα, θα δυναμώνει η πεποίθηση για το δίκαιο του αγώνα μας σήμερα, θα βλέπουμε τις δυνατότητες που υπάρχουν και που απορρέουν από τη δύναμη των ιδεών μας, των επεξεργασιών που έχουμε κάνει για διάφορα ζητήματα, που απαντούν στους προβληματισμούς που γεννάνε οι αντιφάσεις της σημερινής κοινωνίας όπως η ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνολογίας, η αξιοποίησή της σήμερα στον καπιταλισμό και οι νέες δυσκολίες που επιφέρει σε αυτό το σύστημα για τους εργαζόμενους, η βαθύτερη κατανόηση των μορφών εκμετάλλευσης και το πώς επιδρούν κ.ά.
Η υπεροχή των θέσεών μας, της γραμμής μας, συνολικότερα της πολιτικής μας εκφράζεται όταν ανακατευόμαστε με πάρα πολύ κόσμο, όταν μπαίνουμε στη διαδικασία να τριφτούμε παραπάνω με ανώριμο πολιτικά κόσμο, αφουγκραζόμενοι τις σκέψεις του, όταν αντιπαραθετόμαστε με τις λογικές που βάζουν άλλες δυνάμεις μέσα στο κίνημα αλλά και συνολικότερα με την κυρίαρχη λογική στους χώρους όπου παρεμβαίνει η κάθε Οργάνωση.
Ετσι θα μπορέσουμε να αναπτύξουμε ολόπλευρα το κριτήριο, για να κατανοούμε και να εξηγούμε τις θέσεις των άλλων δυνάμεων, τους λόγους για τους οποίους την κάθε φορά αλλάζουν τακτική, προσαρμόζουν τη γραμμή τους, προσπαθούν να εγκλωβίζουν συνειδήσεις σε δίπολα στα όρια της σημερινής πραγματικότητας, για τις ανάγκες που έχει κάθε φορά το κεφάλαιο.
Υπάρχει πολλή θετική πείρα τα τελευταία χρόνια, και η προσωπική μου πείρα δείχνει ότι όρος για την ιδεολογική και πολιτική αναβάθμιση της δουλειάς μας δεν μπορεί να είναι έξω από τη μαζική πολιτική δράση, από τη μαζική δράση μέσα στο κίνημα.
Για να μπορούμε να αποδεικνύουμε στη συζήτηση και στη δράση την ανάγκη ενός άλλου δρόμου ανάπτυξης της οικονομίας, του σοσιαλισμού και όχι απλά να το λέμε συνθηματικά, χωρίς ολοκληρωμένα να αναδεικνύουμε ζητήματα από την καθημερινότητά μας, που μπορούν να αξιοποιηθούν για να φωτίσουν αυτήν την αναγκαιότητα.
Αλέκος Περράκης
Μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου