Α) Οι θέσεις αναφέρουν ότι η περίοδος που ζούμε είναι μια από τις πιο δύσκολες για το Κόμμα. Αν κάποιος ρίξει μια γρήγορη ματιά στην 100χρονη ιστορία, θα μπορούσε να μας κατηγορήσει για μια ίσως υπερβολική εκτίμηση, αφού το ΚΚΕ έχει περάσει μέσα από «φωτιά και σίδερο».
Και όμως ισχύει ακριβώς αυτό, λόγω του χαρακτήρα του ως επαναστατικού. Ο σημερινός κομμουνιστής, λόγω της υποχώρησης του κινήματος, της ψευδεπίγραφης νομιμότητας, των νέων συνθηκών ζωής, ενδέχεται να μη συνειδητοποιεί ολοκληρωμένα ότι είναι επαναστάτης, ότι η δράση του είναι πολύτιμος κρίκος στην ιστορία του επαναστατικού κινήματος για την ανατροπή.
Στις τωρινές συνθήκες που όλα μοιάζουν στάσιμα, η φράση κομμουνιστής = λαϊκός ηγέτης δεν είναι δεδομένη, απλά και μόνο επειδή το Κόμμα έχει επαναστατικό Πρόγραμμα. Μπορεί να αλλάξει αυτό; Δηλαδή να μην υπάρχουν Οργανώσεις που κινδυνεύουν (μπροστά στις δυσκολίες) από έλλειψη πρωτοβουλίας στο μαζικό κίνημα, άγνοια εξελίξεων στην περιοχή τους, κούραση, έλλειψη εμπιστοσύνης στην εργατική τάξη;
Β) Για να το αλλάξουμε, πρέπει να βρούμε τον υπεύθυνο αυτής της καθυστέρησης, λαμβάνοντας υπόψη τις αντικειμενικές συνθήκες ζωής που έχουν δυσκολέψει ακόμα και την εσωκομματική λειτουργία (γράφουν πολλά οι Θέσεις).
Ομως υπάρχουν και οι υποκειμενικές αδυναμίες. Και ακόμα πιο συγκεκριμένα μέρος του προβλήματος είμαστε κι εμείς, σύντροφοι σε ΤΕ και Γραφεία ΚΟΒ που ερχόμαστε σε άμεση καθοδηγητική επαφή με τις ΚΟΒ και έχουμε σοβαρή ευθύνη για να ενισχύονται τα επαναστατικά χαρακτηριστικά της Οργάνωσης. Αθελά μας, ο τρόπος που καθοδηγούμε, που δρούμε καθημερινά, αντανακλά σε έναν βαθμό τα χαρακτηριστικά της Οργάνωσης. ΤΕ και Γραφεία ΚΟΒ πρέπει να δυναμώσουν ως κρίκοι στην αλυσίδα του Κόμματος. Σωστά λοιπόν αναφέρεται στις Θέσεις ότι απαιτείται ανώτερη ποιοτικά καθοδηγητική δουλειά για να υλοποιηθεί το κεντρικό ζήτημα επεξεργασίας του Συνεδρίου.
Γ) Κάποιες σκέψεις για τις εδαφικές Τομεακές στα αστικά κέντρα και πέριξ. Αρχικά υπάρχει μια αντίφαση συνολικά στη δομή του Κόμματος, που δικαιολογεί επίσης το λόγο που είμαστε σε δύσκολη περίοδο. Από τη μια οι δυνάμεις πρώτης γραμμής είναι - και έτσι πρέπει να είναι - στις κλαδικές και από την άλλη σημαντικό τμήμα των μελών μας δρα σε εδαφικό επίπεδο. Και αυτές οι δυνάμεις που μπορεί να παρεμβαίνουν σε μια περιοχή και 50.000 κατοίκων, έχουν στην ευθύνη τους σύνθετα και διαφορετικά μέτωπα (εργασιακούς χώρους, αυτοαπασχολούμενους, αγρότες κ.ο. Συλλόγων Γυναικών, κ.ο. Ενώσεων Γονέων, κ.ο. δήμων, καθοδήγηση ΚΝΕ κ.ά.).
1ο ζήτημα: Χρειάζεται να αλλάξει ο τρόπος που διατάσσουμε τις δυνάμεις στις ΤΕ. Ξεκινάμε συνήθως από έναν λογικό καταμερισμό καθοδήγησης των ΚΟΒ και υποτιμάμε τομείς δουλειάς. Δηλαδή:
- Σε μια περιοχή με πολλά σχολεία, με δεκάδες μέλη ΚΝΕ, με συλλόγους Γονέων, δεν γίνεται να θεωρείται στο ΤΓ ο υπεύθυνος Παιδείας μια δευτερεύουσα χρέωση ή να μην υπάρχει βοηθητική Επιτροπή Παιδείας. Το ίδιο ισχύει και για τις μεγάλες ΚΟΒ π.χ. σε έναν δήμο (μπορεί να υπάρχουν 2-3 ΚΟΒ) βοηθάει να υπάρχει ομάδα Παιδείας, με κατάλληλους συντρόφους που θα εξειδικευτούν σε θέματα για το συγκεκριμένο κομβικό αυτό μέτωπο. Η σωστή διάταξη και εννοείται το σωστό περιεχόμενο θα βοηθήσει και στην ποιοτικότερη συνεργασία με τα κεντρικά τμήματα της ΕΠ.
- Μια άλλη χρέωση που χρειάζεται προσοχή είναι ο εργατικός υπεύθυνος. Ποιος είναι ο ρόλος του; Είναι μόνο να πηγαίνει στα αχτίφ του Εργατικού Τμήματος; Είναι μόνο να μεταφέρει σημειώματα για αρχαιρεσίες των σωματείων; Μάλλον χρειάζεται κάτι πιο ποιοτικό. Π.χ. δεν γίνεται να σχεδιάσεις στην εργατική τάξη στην Ανατολική Θεσσαλονίκη αν σε επίπεδο ΤΕ δεν έχεις 3 βοηθητικές ομάδες (με ό,τι σημαίνει αυτό και σε περιεχόμενο) σε εμπόριο, επισιτισμό και πληροφορική. Τότε ο εργατικός υπεύθυνος θα αποτελέσει ουσιαστικό κρίκο συντονισμού με τις αντίστοιχες κλαδικές και θα μπορέσει να υπάρξει ένα κοινό μόνιμο σχέδιο οικοδόμησης. Οσες φορές και με όποιους τρόπους να κλίνουμε στις ΚΟΒ τον προσανατολισμό στην εργατική τάξη, δεν έχει νόημα αν δεν αντιστοιχηθεί και με οργανωτικά μέτρα.
- Επίσης δεν γίνεται να υποτιμάται η χρέωση του ιδεολογικού υπεύθυνου στα ΤΓ.
2ο ζήτημα: Η σωστή χρέωση δυνάμεων στην ΤΟ αποτελεί σημαντική προϋπόθεση ώστε να μπορέσει το ΤΓ να αλλάξει και τον τρόπο καθοδήγησης, ακόμα και συζήτησης. Να συζητά εκθέσεις από τις δικές της βοηθητικές επιτροπές, να μην μπουκώνει με θέματα επικαιρότητας, να έχει μακρόπνοο σχέδιο. Ακόμα και η αρθρογραφία ΚΟΜΕΠ θα του «ταιριάζει» περισσότερο, όχι όπως τώρα που συζητιέται περιστασιακά, αφού έχουμε μάθει να συζητάμε σε ένα στυλ «σχέδιο - έλεγχος εβδομάδας» και να αντικαθίστανται οι αναγκαίες ατομικές συνεργασίες από το Οργανο.
3ο ζήτημα: Η σωστή λειτουργία του ΤΓ θα βοηθήσει όλους τους καθοδηγητές να μάθουν να εξειδικεύουν ανά ΚΟΒ. Στα Γραφεία ΚΟΒ η κατάσταση είναι ακόμα πιο σύνθετη και είναι κρίσιμο σε αυτό το επίπεδο τα στελέχη να μην φεύγουν από κομματικές δουλειές χωρίς να έχουν κατανοήσει ολοκληρωμένα το σχέδιο και την ευθύνη τους. Είναι μεγάλο επίτευγμα στο πλαίσιο της ισχυροποίησης του Κόμματος:
- να μην υποχωρεί ο ιδεολογικοπολιτικός εξοπλισμός όσο πάμε προς τα κάτω.
- να ξεκινά συνεδρίαση/συνεργασία με τα μέλη των Γραφείων ΚΟΒ έχοντας πάντα δίπλα μας την καταγραφή, ώστε να συνειδητοποιείται πως δεν καθοδηγεί μόνο ορισμένους συντρόφους, αλλά έχει και τον περίγυρο.
- να έχει καθαρό κάθε μέλος τι έχει συγκεκριμένα χρεωθεί με βάση φυσικά τις δυνατότητές, το χώρο ευθύνης του. Οχι μόνο τα «τυπικά» καθήκοντα, αλλά και τα καθήκοντα στο κίνημα, είτε στην υπάρχουσα υποδομή που υπάρχει στην περιοχή είτε σε αυτήν που θέλουμε να στήσουμε. Εδώ πονάνε οι εδαφικές, από μια τέτοια δουλειά θα έρθει και η «ζωντάνια» που λείπει.
Ο κίνδυνος απουσίας του κομμουνιστή από την οργάνωση της πάλης είναι ό,τι χειρότερο για κάποιον που θεωρεί τον εαυτό του επαναστάτη. Είναι αυτή η απουσία που φέρνει ηττοπάθεια, ενώ η συμμετοχή διαμορφώνει προϋποθέσεις αυτοπεποίθησης.
Οι δυνατότητες των μελών μας (και στις εδαφικές) είναι ανεξάντλητες και με εμπιστοσύνη στο υπάρχον δυναμικό και νέο αίμα βέβαια μπορεί να αλλάξει η κατάσταση. Φάνηκε με συντρόφους που μόλις βοηθήθηκαν ιδεολογικοπολιτικά για ζητήματα που ανοίγουν στον τόπο κατοικίας, που «ένιωσαν» τα πλαίσια πάλης, που στηρίχθηκαν καθοδηγητικά σε χειρισμούς, τελικά μπήκαν μπροστά για λαϊκά προβλήματα, κατοχυρώνονται σαν λαϊκοί ηγέτες.
Η ζωή θα τραβήξει το δρόμο της και οι κομμουνιστές θα είναι εκεί, θα έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο. Για να γίνει αυτό πολλά κρίνονται από το Κόμμα που έχουμε σήμερα.
Αριστείδης Θάνος
Μέλος του Γραφείου της Επιτροπής Περιοχής της ΚΟ Κ. Μακεδονίας
Ριζοσπάστης 20-21/2/2021
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου