Συμφωνώ με το πρώτο κείμενο των Θέσεων της ΚΕ για το 21ο Συνέδριο, που θεωρώ ότι βοηθάει ιδιαίτερα.
Θα ήθελα να σταθώ σε ορισμένα σημεία:
- Σημειώνεται στις Θέσεις ότι επιβεβαιώνεται η καθοριστική σημασία της ιδεολογικής - μορφωτικής δουλειάς και προετοιμασίας των δυνάμεών μας.
Εχουν γίνει βήματα στο Κόμμα μας; Βεβαίως.
Δεν ήταν δεδομένη η καταστατική υποχρέωση για παρακολούθηση σχολών από τα νέα και δόκιμα μέλη.
Δεν ήταν δεδομένα τα μαθήματα με το Πρόγραμμα του Κόμματος στους οπαδούς, τα οποία αποτελούν οργανικό στοιχείο πολλών Οργανώσεων στην Αττική και έχουν θετική συμβολή στην οργανωτική ανάπτυξη.
Δεν ήταν δεδομένη η προσπάθεια που γίνεται, με αδυναμίες, για την κωδικοποίηση της διαπάλης στο χώρο ευθύνης, δίνοντας βάρος στο τι λέμε και πού δυσκολευόμαστε, και όχι μόνο τι λένε οι άλλες δυνάμεις.
Έχουμε όμως πολύ δρόμο ακόμα στην κατεύθυνση η ιδεολογική δουλειά, όπως έχουμε συνηθίσει να λέμε, να αποτελέσει συστατικό στοιχείο της δουλειάς μας, και όχι ένα παράλληλο πρόγραμμα, ένα ειδικό καθήκον ή ένα καθήκον για ειδικούς, μια παρένθεση στην καθημερινότητα των Οργανώσεων.
Γιατί είναι ανάγκη οργανωτικά στελέχη, γραμματείς Οργανώσεων, καθοδηγητές ΚΟΒ, να εμπλακούν με τα μαθήματα στις ΚΟΒ, ειδικά με αυτά που αφορούν το Πρόγραμμα του Κόμματος.
Γιατί δεν βοηθάει να υπάρχει αναστολή για την παρακολούθηση κομματικών σχολών, μπροστά στην υπαρκτή δυσκολία της αντικατάστασης στη χρέωση για ένα διάστημα, μια που πρόκειται για επένδυση τόσο για τον σύντροφο όσο και για την Οργάνωση.
Γιατί οι ανάγκες της αντιπαράθεσης με τις αστικές δυνάμεις και τον οπορτουνισμό δεν αντιμετωπίζονται συνθηματολογικά. Τα ερωτήματα και οι προβληματισμοί που συναντάμε δεν απαντώνται με ατάκες.
Γιατί η σύνταξη μιας ανακοίνωσης, ενός καλέσματος, πολύ περισσότερο η διαμόρφωση ενός πλαισίου πάλης, δεν είναι πάντα μια κεκτημένη διαδικασία. Υπάρχουν απαιτήσεις για να εκλαϊκεύουμε και να συσπειρώνουμε, συνολικά να δουλεύουμε πιο αποτελεσματικά με τη στρατηγική μας.
Προτείνω να συμφωνήσουμε, όχι διαπιστώνοντας, αλλά όπως μας προτρέπουν οι Θέσεις κάνοντας αποφασιστικά βήματα για να αντιμετωπίσουμε ζητήματα.
- Δεύτερη πλευρά όπου θέλω να σταθώ είναι τα ζητήματα που θέτουν οι Θέσεις για την ανάδειξη και ανάπτυξη στελεχών.
Θα μπορούσε κάποιος να καταγράψει πολλούς διαλόγους ανάμεσα σε στελέχη χρεωμένα στην οργανωτική δουλειά και στελέχη χρεωμένα στον ιδεολογικό τομέα, ανάμεσα σε μέλη Οργάνων και μέλη επιτελείων. Θα μπορούσε επίσης να πει ότι ο καθένας έχει τα «δίκια του» για τα ζητήματα και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει καθημερινά. Το πρόβλημα όμως είναι όλα τα στελέχη, ανεξαρτήτως καταμερισμού, να μη στέκονται μόνο ή κυρίως στις δυσκολίες της χρέωσής τους, αλλά να βλέπουν όλο το «γήπεδο» του κομματικού σχεδιασμού.
Ο καταμερισμός είναι βεβαίως εκ των ων ουκ άνευ, αλλά είναι ανάγκη να δημιουργούμε καθοδηγητικά το έδαφος και να επιδιώκουμε σταθερά όλα τα στελέχη:
Να διαβάζουν και να αφομοιώνουν τη θεωρία και τις επεξεργασίες μας.
Να κατακτούν οργανωτικές ικανότητες, γιατί δεν υπάρχει χρέωση που να μην απαιτεί οργάνωση της δουλειάς.
Να συμβάλλουν στο σχέδιο της ΚΟΒ όπου ανήκουν.
Να έχουν τριβή με μαζικές διαδικασίες.
Να συμβάλλουν με αρθρογραφία.
Να εκπαιδεύονται σε συσκέψεις με οπαδούς.
Να έχουν τεντωμένες τις «κεραίες» τους για την περιφρούρηση του Κόμματος.
Είναι σίγουρο ότι απαιτείται εξειδίκευση, σίγουρα δεν βοηθάει η πολυχρέωση, σίγουρα μετράει η εμπειρία, υπάρχει ακόμα και η έφεση σε μια χρέωση ή το ταλέντο, που πρέπει να τα πάρουμε υπόψη. Ταυτόχρονα όμως με τα παραπάνω, χρειάζεται να προφυλαχθούμε από τη μονομέρεια και τη ρουτίνα. Κάθε στέλεχος πιστεύω ότι είναι ανάγκη να έχει συνεχή έγνοια για να βελτιώνει ακόμα περισσότερο πλευρές της δουλειάς του που έχουν θετικό πρόσημο, αλλά δεν μπορεί να «εγκαταλείπει» πλευρές με τις οποίες δυσκολεύεται ή θεωρεί ότι δεν του ταιριάζουν. Για παράδειγμα, δεν είναι λίγες οι φορές που σύντροφοί μας λένε «δεν το έχω να μιλάω σε συσκέψεις» ή «δεν το έχω με το διάβασμα».
Είναι μια εύκολη υπόθεση; Οχι, αλλά σε μια τέτοια κατεύθυνση η περιοδική εναλλαγή χρεώσεων θα γίνεται μια πιο ομαλή και εν κινήσει διαδικασία, και όχι μια δυσεπίλυτη εξίσωση.
Το ζήτημα αυτό είναι πρωτίστως καθοδηγητική ευθύνη. Χρειάζεται καθοδηγητικά να παίρνουμε μέτρα για να αναπτύσσεται ολόπλευρα κάθε στέλεχος, να αναδεικνύει νέα στελέχη που θα πάρουν τη σκυτάλη, να μη φοβάται την αποκέντρωση της δουλειάς κ.λπ. Ταυτόχρονα όμως είναι και ατομική ευθύνη. Οσο καλή εικόνα κι αν προσπαθεί να έχει ο γραμματέας ενός Οργάνου, αντικειμενικά δεν μπορεί να είναι «πάνω» από κάθε στέλεχος για να δει αν και πόσο διαβάζει, αν επιδιώκει να έχει εικόνα από πρώτο χέρι κ.ο.κ. Χρειάζεται και πρωτοβουλία, χρειάζεται να βάλουμε τον πήχη πιο ψηλά, να αυξήσουμε την απαιτητικότητα, πρώτα και κύρια ο καθένας για τον εαυτό του.
- Ενα ζήτημα που τίθεται στις Θέσεις είναι η καλή γνώση του χώρου ευθύνης της κάθε Οργάνωσης. Προϋπόθεση γι' αυτό κατά τη γνώμη μου είναι ο σωστός ορισμός του. Η απάντηση μπορεί να φαντάζει εξαιρετικά προφανής, αλλά δεν είναι πάντα.
Αντί να κάνουμε τη διαπίστωση ότι οι δυνάμεις μας υπολείπονται να καλύψουν το χώρο ευθύνης, μερικές φορές έχω την αίσθηση ότι φέρνουμε το χώρο ευθύνης στα «μέτρα μας», τείνοντας στην πράξη να τον ταυτίζουμε με την οργανωτική Κόμματος και ΚΝΕ, τους οπαδούς και τον περίγυρο.
Με το βλέμμα στραμμένο σε συνθήκες όξυνσης της ταξικής πάλης και αναβαθμισμένων καθηκόντων που αντικειμενικά θα προκύψουν, οι ΚΟΒ του ΚΚΕ πρέπει να φιλοδοξούν να ηγηθούν της λαϊκής κινητοποίησης που θα εκδηλωθεί με μαζικούς όρους. Με αυτήν την έννοια, κάθε Οργάνωση οφείλει καταρχήν να «διαβάζει» σωστά και να αντιμετωπίζει χωρίς «εκπτώσεις» το χώρο ευθύνης της, με τις ιεραρχήσεις φυσικά που έχουμε συμφωνήσει στη δουλειά μας.
Με τις δυνάμεις που έχουμε, είναι ανάγκη να σκεφτόμαστε δημιουργικά για το σχεδιασμό οικοδόμησης, για τις πρωτοβουλίες που θα πάρουμε και τα ζητήματα που θα ανοίξουμε, για τη χρέωση δουλειάς σε οπαδούς, την ανανέωση του περίγυρου κ.λπ. Χωρίς να παραγνωρίζουμε τις δυσκολίες, αλλά και χωρίς να υποτασσόμαστε σε αυτές.
Για τα επιτελεία, που είναι ανάγκη να ενισχυθούν αποφασιστικά, στο πλαίσιο του χώρου ευθύνης της κάθε Οργάνωσης χρειάζεται να δούμε τις ανάγκες που προκύπτουν, τα αντικείμενα με τα οποία χρειάζεται να καταπιαστούμε, τη μελετητική δουλειά που απαιτείται να γίνει.
Θοδωρής Σκολαρίκος
Μέλος του Γραφείου της Επιτροπής Περιοχής της ΚΟ Αττικής
Ριζοσπάστης 20-21/2.2021
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου