Χρειάζεται να παιδέψουμε το μυαλό μας ώστε το 1ο κείμενο των Θέσεων της ΚΕ, το οποίο είναι αναλυτικό για το Κόμμα, τη λειτουργία και τη δράση του, προσανατολίζει τη δουλειά μας, να το αξιοποιήσουμε χωρίς αναμονή με τον καλύτερο τρόπο. Για παράδειγμα, στην ύπαιθρο της Λάρισας χρειάζεται να εντάξουμε πλευρές του κειμένου μέσα σε βασικά θέματα που απασχολούν παραγωγούς και νέους αγρότες: Α) Πώς θα μπορέσει να ζει από τη γη του με ένα αξιοπρεπές εισόδημα, που τώρα δεν υπάρχει. Β) Οι συνθήκες διαβίωσης στην ύπαιθρο, η έλλειψη υποδομών και η εγκατάλειψη. Δεν σημαίνει πως όταν μπαίνουν τέτοιοι προβληματισμοί, δεν είναι η ώρα συζήτησης για τον ρόλο του Κόμματος, για τη συμβολή του φτωχομεσαίου παραγωγού στην υπόθεση που παλεύουμε.
Η πείρα δείχνει ότι ένας αγρότης που οργανώνεται στο Κόμμα ή στην ΚΝΕ (κάποιοι νέοι βλέπουν το μέλλον τους στην καλλιέργεια), όταν κατανοήσει τα βασικά ζητήματα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, την πρόταση του Κόμματος για ριζική αλλαγή της κοινωνίας, πως είναι όρος η κοινωνική συμμαχία στην πορεία για την ανατροπή της αστικής εξουσίας, μπορεί με ενθουσιασμό και όρεξη που θα του εμπνεύσει η οργάνωση να πρωτοστατήσει στη συσπείρωση αγροτών και νέων στην ύπαιθρο. Αυτήν την πολιτικοϊδεολογική παρέμβαση χρειάζεται να ενισχύσουμε συνδυάζοντας συζήτηση, «Ριζοσπάστη», ΚΟΜΕΠ, βιβλίο, τα site μας κ.λπ. Οπου το κάναμε και δεν πήγαμε με τη λογική «Πού να γίνουν αυτά στα χωριά;» είχαμε αποτελέσματα. Η αλήθεια είναι πως συναντάμε την αβεβαιότητα, την απογοήτευση σε μεγάλο κομμάτι αγροτών και αυτό πηγάζει από πολλούς παράγοντες.
Λένε πως έχουν γίνει τόσοι αγώνες αλλά «πάνε όλα από το κακό στο χειρότερο», κάποιους αγώνες μάλιστα τους αναφέρουν συνεχώς σαν «παλιά ανάμνηση» στο πλάι συντρόφων αγροτών αγωνιστών. Από τη μία είναι λογικό, εμείς όμως χρειάζεται να πάμε την κουβέντα στο σύλλογο, στο ρόλο του Κόμματος που διαπαιδαγωγεί αγωνιστές. Να αναδείξουμε από πού προέρχεται κάθε θετικό που μετράμε, πώς το κάνουμε εφόδιο για το αύριο.
Σήμερα αρκετοί παραγωγοί πουλάνε σε εξευτελιστικές τιμές, στρέφονται στο βαμβάκι που η τιμή του συνεχώς κατρακυλά, στο σιτάρι, στο κριθάρι, στο φιστίκι που οι τιμές τους είναι ανοιχτές. Σε αρκετές περιπτώσεις, σε μια δύσκολη χρονιά όπως η φετινή αυτοί που δεν έχουν μηχανήματα, δυνατότητα να καλύψουν το μεγάλο κόστος παραγωγής και τα μεροκάματα, θα βάλουν και από την τσέπη τους για να επιβιώσουν. Καθοριστικό ρόλο έπαιξαν οι επιπτώσεις της πανδημίας, οι καταστροφές από την κακοκαιρία στον κάμπο και στα ορεινά, χωρίς να αποζημιώνεται ο μεγάλος όγκος αγροτών με 100% για τη ζημιά ανεξαρτήτως αιτίας. Αυτή η κατάσταση ακουμπά και δικές μας δυνάμεις που είναι μέλη αγροτικών συλλόγων και ομοσπονδιών. Πνιγμένοι στα προβλήματα και τις δυσκολίες, στην προσπάθειά τους να νοικιάσουν επιπλέον στρέμματα για να εξασφαλίσουν το μέλλον το δικό τους και των παιδιών τους, τρέχουν από το πρωί μέχρι το βράδυ, αφήνοντας τα πάντα σε δεύτερη μοίρα, αφού δεν υπάρχει χρήμα για να πληρώσουν μεροκάματα και τα κάνουν όλα αυτοί. Αυτά συμβαίνουν σε ένα περιβάλλον πολλαπλάσιων αυταπατών που φυσικά υπάρχει και στους εργάτες - πόσο μάλλον στους αγρότες, με πιέσεις και επιλογές που αφήνουν έξω την κομματική δράση. Αυτό είναι μια πραγματικότητα που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε. Την ίδια ώρα μεγαλοαγρότες στον κάμπο συγκεντρώνουν τεράστιες εκτάσεις, νοικιάζουν από μικρότερους που είναι πλέον μισθωτοί, οι οποίοι θέλουν να παίρνουν ενισχυτικά τις επιδοτήσεις, αλλά απομακρύνονται ουσιαστικά από τη γη. Μέσα σε όλα αυτά, πέρα από όσους εργάζονται παραδοσιακά ως εργάτες γης, υπάρχει και ένας κόσμος που σωστά δεν τον θεωρούμε αγρότη (εργάζεται στη Λάρισα π.χ. στον χώρο της εστίασης, της ψυχαγωγίας, ακόμα και μουσικοί) και λόγω της κατάστασης στράφηκε στη γη είτε ως μισθωτός, είτε αξιοποιώντας δική του ιδιοκτησία. Και με αυτούς όμως πρέπει να μιλήσεις, να αναπτύξεις δεσμούς. Ταυτόχρονα η ιδεολογική πίεση του αντιπάλου δεν σταματά, όπως για παράδειγμα η προπαγάνδα των σεμιναρίων του υπουργείου σε νέους αγρότες. Σε τέτοιες κυβερνητικές πρωτοβουλίες και εκπαιδευτικά προγράμματα ζυμώνονται σχεδιασμένα ο συμβιβασμός, οι αυταπάτες για «το μέλλον του έξυπνου επιχειρηματία αγρότη».
Η πίεση και τα όποια αποτελέσματα σε ιδιαίτερα προβλήματα κάθε περιοχής από τις κινητοποιήσεις με το πλαίσιο της Πανελλαδικής Επιτροπής των Μπλόκων δίνουν αρκετά παραδείγματα στη συζήτηση, βοηθάνε να γραφτούν νέοι στους αγροτοκτηνοτροφικούς συλλόγους. Είναι διεισδυτικό το σύνθημα «Ολα με αγώνες κατακτιούνται», το πετύχαμε με κόπο, υπομονή και χρόνο στον αγροτικό κόσμο. Τώρα χρειάζεται εδώ να ενισχύσουμε την κουβέντα για το έδαφος στο οποίο πατάνε όλα τα αγροτικά προβλήματα, να αναδείξουμε τον κοινό αντίπαλο με την εργατική τάξη καλύτερα. Να αξιοποιήσουμε μια σειρά από ζητήματα στην ύπαιθρο που αφορούν τα σχολεία, την Υγεία, τις υποδομές, την υποβάθμιση. Εδώ, στις δυσκολίες των αγροτικών συλλόγων μπορούν να παίξουν ρόλο να ξεσκαλώσει μια κατάσταση, οργανώνοντας μαζί τους πρωτοβουλίες οι πολιτιστικοί - μορφωτικοί σύλλογοι που παρεμβαίνουμε, οι σύλλογοι γονέων, οι σύλλογοι γυναικών. Μπορούν να δώσουν ώθηση, φυσικά με πρώτη ευθύνη της ΚΟΒ, γιατί τα μέλη της είναι μέσα σε αυτούς. Τέτοιες δράσεις πληθαίνουν αυτό το διάστημα μετά τον σεισμό.
Είναι σύνθετη και δύσκολη η κατάσταση που περιέγραψα. Ετσι όπως την αντιλαμβάνομαι. Είναι απαιτητική η δουλειά να μιλήσουμε σε όλο αυτόν τον κόσμο διαφορετικά και γειωμένα, είναι όμως μονόδρομος. Επιδιώκουμε να στρέψουμε τη δικαιολογημένη οργή λαϊκών ανθρώπων στην ύπαιθρο, σε οργανωμένο αγώνα, σε ενίσχυση των αγροτικών συλλόγων, μέσα σε αυτήν τη θολούρα και τον ανορθολογισμό που επικρατεί. Χρειάζεται πιο σταθερά να κουβεντιάζουμε με τις δυνάμεις μας την ανάγκη της στρατολογίας νέων αγροτών, τον σταθερό προσανατολισμό στην οικοδόμηση του Κόμματος σε κομβικές περιοχές που θα δώσουν ώθηση και σε αγροτικούς συλλόγους. Οι οποίοι με τη σειρά τους αποτελούν και δεξαμενές στρατολογίας όσο μαζικοποιούνται. Το ένα συμπληρώνει το άλλο. Μετράμε κάποια μικρά βήματα με βάση υπαρκτά αγροτικά προβλήματα να ενεργοποιήσουμε δυνάμεις μας αγρότες που παθητικά και τυπικά συμμετέχουν στη δράση. Το βασικό που μας λείπει ακόμα είναι να κανονίζει κάθε μέλος, κάθε στέλεχος του Κόμματος ένα καφέ με τέτοιο κόσμο, χρειάζεται η καλή προσωπική επαφή για να ξεμπλοκάρει ένας άνθρωπος, η κομματική παρέμβαση που πρέπει να πυκνώσει. Εδώ υπάρχουν παρατηρήσεις και ψεγάδια.
Το ξέρουμε, το Κόμμα έχει κύρος. Να το αξιοποιήσουμε καλύτερα! Γνωρίζουμε νέους αγρότες που είναι σε σύγχυση αλλά είναι δίπλα μας, μας ακούνε αλλά ίσως να είναι αλλού πολιτικά. Είναι στοίχημα το επόμενο διάστημα να δουλέψουμε με αυτούς!
Αχιλλέας Σίμος
Μέλος της Επιτροπή Περιοχής Θεσσαλίας του ΚΚΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου