Συμφωνώ με το κείμενο. Διανύοντας, όπως επισημαίνεται, μια από τις δυσκολότερες περιόδους για το Κόμμα και μπαίνοντας σε μια νέα, ακόμα πιο δύσκολη και σύνθετη φάση, είναι πράγματι κρίσιμο και αναγκαίο να επικεντρώσουμε στον υποκειμενικό παράγοντα, και συγκεκριμένα στο πώς θα γίνεται ακόμα πιο διακριτός στις μάζες ο ρόλος του Κόμματος ως επαναστατικής πρωτοπορίας, άρα σε ζητήματα καθοδήγησης και ποιότητας δεσμών.
Η ανάληψη από την ΚΕ της ευθύνης που της αναλογεί έχει και διαπαιδαγωγητική σημασία για το πνεύμα της συζήτησης στα παρακάτω καθοδηγητικά Οργανα.
Οι κατευθύνσεις δίνονται συγκεκριμένα και πολύ αναλυτικά. Προφανώς, το κύριο και βασικό είναι, όπως μπαίνει, η αναβάθμιση του ιδεολογικού στοιχείου και η συλλογική συζήτηση της πείρας, ώστε η δουλειά να ξεκινάει πάντα από τη στρατηγική, ωστόσο να δοθεί προσοχή και στα πρακτικά μέτρα που προτείνονται (κατάλληλη επιλογή και διάταξη στελεχών, πολυμέρεια, συγκρότηση βοηθητικών ομάδων κ.λπ.).
Μια σοβαρή - κατά τη γνώμη μου - πλευρά στην οποία χρειάζεται να ρίξουμε βάρος προκειμένου να ξεπεραστούν φαινόμενα τυποποίησης και κόπωσης στην καθοδηγητική δουλειά, καθώς και για να γίνουμε πιο εύστοχοι και διεισδυτικοί, είναι αυτή των πρόσθετων εμποδίων που μπαίνουν σήμερα στη ριζοσπαστικοποίηση της συνείδησης.
Οπως διαπιστώνεται στις Θέσεις, πολλές φορές δεν κατανοούμε το βάθος τους. Οτι δηλαδή ξεκινούν από τον τρόπο οργάνωσης της κοινωνικής ζωής και τις σύγχρονες μορφές που παίρνει (νέες τεχνολογίες - τηλεργασία - ελαστικά ωράρια - απουσία κοινωνικών δομών κ.λπ.). Σε συνδυασμό και με την παρέμβαση του αστικού κράτους και των μηχανισμών του, επηρεάζουν τη διαμόρφωση της κοινωνικής συνείδησης και των κοινωνικών σχέσεων (ατομισμός σε όλες του τις εκφάνσεις, ανταγωνισμός, ανορθολογισμός, στρεβλά πρότυπα, πληροφόρηση αντί για μελέτη, απογοήτευση, μοιρολατρία κ.λπ.).
Θέλει βαθιά μελέτη, καλύτερη επεξεργασία και αξιοποίηση στην καθημερινή καθοδηγητική δουλειά. Είναι σαφώς σύνθετο ζήτημα, με πολλές πτυχές και αντιφάσεις. Να προβάλλουμε εύστοχα και συγκεκριμένα το πρότυπο του σημερινού «βουβού» ηρωισμού και αντοχής κόντρα στις σάπιες αξίες του συστήματος. Να ενσωματώσουμε πιο οργανικά, στους στόχους πάλης του κινήματος, πλευρές που αφορούν την αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου, τη συλλογική διεκδίκηση ζητημάτων σχετικά με τις νέες μητέρες, τον πολιτισμό κ.λπ., όπως πιο καλά κάναμε το προηγούμενο διάστημα για ζητήματα σχετικά με την υγεία, το περιβάλλον κ.λπ. Φυσικά, να επεξεργαστούμε και να αναδείξουμε ακόμα περισσότερο αυτές τις πλευρές από τη σκοπιά του σοσιαλισμού - κομμουνισμού, αξιοποιώντας και πιο συστηματική αρθρογραφία σε «Ριζοσπάστη» και ΚΟΜΕΠ, αλλά και με εκδόσεις της «Σύγχρονης Εποχής» γύρω από αυτά τα ζητήματα. Να καθοδηγούμε τα στελέχη και τα μέλη έχοντας αφομοιώσει τα παραπάνω, χωρίς φυσικά να ρίχνουμε, αλλά αντίθετα ανεβάζοντας τον πήχη των απαιτήσεων. Γενικά, να δουλέψουμε και όσον αφορά αυτήν τη σοβαρή πλευρά με όρους ιδεολογικής υπεροχής και πρωτοβουλία κινήσεων παντού, να μην αφήνουμε κενό στον αντίπαλο.
Σχετικά με τα Οικονομικά του Κόμματος: Τα επόμενα χρόνια θα δίνουμε τη μάχη σε ακόμα πιο δύσκολες συνθήκες, επομένως δεν χωρά καμία επανάπαυση.
Σχετικά με τη στελέχωση των Τμημάτων: Ο συνδυασμός της μελετητικής ικανότητας με την οργανωτική πείρα και την πείρα από το κίνημα είναι γενικότερα κρίσιμος, και από τη σκοπιά της συνολικής και πολύπλευρης διαμόρφωσης του στελέχους.
Ελένη Μόκα
Επιτροπή Οικονομικών της ΚΕ του ΚΚΕΤομεακή Οργάνωση Δικαιοσύνης της ΚΟ Αττικής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου