Οι Θέσεις της ΚΕ εντοπίζουν πολύ εύστοχα καθυστερήσεις και αδυναμίες που σήμερα αποτελούν τροχοπέδη στην ανάπτυξη του Κόμματος: Στην κομματική οικοδόμηση, στην ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, στη συγκρότηση της κοινωνικής συμμαχίας, στην ανάπτυξη της πολιτικής και ιδεολογικής δουλειάς του Κόμματος μέσα στο λαό. Είναι στο χέρι μας να τις αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά και να έχουμε αποτελέσματα.
Κάποια ζητήματα:
1. Καθοριστικός κρίκος η συνεχής προσπάθεια για την ανάδειξη και ανάπτυξη στελεχών που θα πληρούν όσο είναι δυνατό το σύνολο των κριτηρίων. Είναι καθοδηγητική η ευθύνη η μόνιμη έγνοια και η λήψη όλων των μέτρων που θα καθιστούν το στέλεχος, αλλά και το νέο μέλος του Κόμματος εξελίξιμο, ικανό να αντιπαλεύει τις δυσκολίες της ζωής που αντικειμενικά υπάρχουν, είναι πολλές, βάζουν εμπόδια, επηρεάζουν ακόμα και έμπειρα, δοκιμασμένα κομματικά μέλη.
Εχει γίνει προσπάθεια εδώ και χρόνια στην ανάδειξη νέων στελεχών. Είναι μια συστηματική θετική δουλειά - χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν έγιναν λάθη - που έδωσε καρπούς, χρειάζεται συνέχεια και ιδιαίτερη ενασχόληση με την ΚΝΕ και τις μικρές ηλικίες όπου έχει γίνει αξιόλογη δουλειά.
Οπωσδήποτε απαιτείται επιμονή στην κατάκτηση ανώτερου θεωρητικού επιπέδου, ιδεολογικής - πολιτικής θωράκισης, να αποκτηθεί ικανότητα ταξικής ερμηνείας των εξελίξεων, που είναι πυκνές και γρήγορες, να γίνουμε πιο ικανοί στον εξοπλισμό και την καθοδήγηση με αυτό το υπόβαθρο.
Η ανάδειξη στελεχών, η διαπαιδαγώγηση νέων κομματικών μελών είναι σύνθετη υπόθεση. Η καθοδήγηση επιβάλλεται να παίρνει υπόψη όλες τις πλευρές της ζωής του συντρόφου και να δίνει λύσεις από τη φτώχεια και την ανεργία του μέχρι τις σχέσεις του με τον περίγυρό του, με τον φίλο ή τη φίλη του, την οικογένειά του. Σε καμιά περίπτωση η καθοδηγητική ευθύνη δεν πρέπει να μένει στα «αμιγώς» κομματικά ζητήματα, να είναι επιφανειακή και τυποποιημένη. Ως προς αυτό έχουμε ακόμα αρκετή δουλειά να κάνουμε!
2. Αποκτήθηκε καλύτερη αντίληψη για τη σημασία της δουλειάς στους κλάδους στρατηγικής σημασίας. Καλύτερος προσανατολισμός της δουλειάς σε αυτούς τους κλάδους. Να υπηρετεί τον μακροπρόθεσμο σχεδιασμό και την ολόπλευρη ανάπτυξη των δεσμών μας με τον κόσμο που μας ενδιαφέρει, με συχνή και συστηματική αποτίμηση του αποτελέσματος της προσπάθειας που κάνουμε.
Χρειάζεται μεγαλύτερη καθοδηγητική προσπάθεια, ώστε να μη μας παρασύρει από τους στόχους η καθημερινότητα, αλλά αντίθετα να προσαρμόζεται στο καθήκον πρώτης γραμμής, για όλα τα μέλη και τα στελέχη του Κόμματος όπου και να βρίσκονται, που είναι η οργάνωση της εργατικής τάξης και η προετοιμασία για σκληρό αγώνα ενάντια στο κεφάλαιο. Αυτό πρακτικά σημαίνει αποφασιστικό δυνάμωμα του Κόμματος στους κρίσιμους κλάδους. Οι κομμουνιστές που δουλεύουν σε αυτούς τους κλάδους είναι καλύτερα προσανατολισμένοι, υστερούμε όμως στο έδαφος.
3. Υπάρχουν κρίσιμα ζητήματα στα οποία χωλαίνουμε καθοδηγητικά, με αποτέλεσμα στις ΚΟΒ να εμφανίζονται μεγάλες καθυστερήσεις και έλλειμμα δουλειάς. Θεωρώ ότι σημαντικό στοιχείο - κριτήριο της δουλειάς των Οργάνων και των ΚΟΒ είναι η συστηματική μελέτη της συλλογικής πείρας της ταξικής και μαζικής πάλης στον κάθε χώρο που δρουν.
Μόνο με αυτήν τη συνεχή προσπάθεια μπορούν να εντοπίζονται οι αδυναμίες, οι ελλείψεις, τα λάθη, καθώς και νέα προβλήματα, οι τάσεις και οι εξελίξεις στο χώρο δράσης του κάθε Οργάνου, της κάθε ΚΟΒ, ή ακόμα και να ενισχυθεί η αυτοπεποίθηση, να δυναμώσει η προσπάθεια πάνω στα αντικειμενικά σωστά βήματα που έχουν γίνει. Δεν πρέπει να υπάρχει καθοδηγητικό Οργανο, από την Επιτροπή Περιοχής, Τομεακή Επιτροπή, ΚΟΒ, που να μη γνωρίζει ποιες τάσεις και δυνάμεις ριζοσπαστικές αναπτύσσονται στο χώρο ευθύνης τους, ποια είναι τα πρωτοπόρα εργατικά στοιχεία. Και τέτοια παραδείγματα αρνητικά έχουμε πολλά με Οργανώσεις που ορισμένες φορές είναι αποσπασμένες από το τι συμβαίνει πραγματικά στο χώρο τους, ποιες κινήσεις αναπτύσσονται, γύρω από ποια θέματα κ.λπ.
4. Η δύναμη του ΚΚΕ μετριέται με την ικανότητά του να αναλύει σωστά τις εξελίξεις, να παίζει πρωτοπόρο ρόλο στους αγώνες, να διατηρεί ισχυρούς δεσμούς με τον εργαζόμενο λαό στην πάλη για τις σύγχρονες ανάγκες, με στόχο μία άλλη κοινωνία, δίκαιη, χωρίς εκμετάλλευση. Αλλωστε, για ένα ΚΚ με επαναστατική στρατηγική αποτελεί μονόδρομο η δράση με κριτήριο την υπεράσπιση των λαϊκών συμφερόντων, τις αρχές της ταξικής πάλης και της ασίγαστης ιδεολογικής - πολιτικής αντιπαράθεσης με τον οπορτουνισμό και την αστική ιδεολογία, με τα κόμματα του κεφαλαίου και το καπιταλιστικό σύστημα που υπερασπίζονται, συμβάλλοντας και μέσα αλλά κυρίως έξω από τους αστικούς θεσμούς (Βουλή, Ευρωκοινοβούλιο, Περιφέρειες κ.λπ.), στο δρόμο, στο χώρο δουλειάς, στο σωματείο, στη γειτονιά, εκεί δηλαδή που ζει, εργάζεται και ματώνει η λαϊκή οικογένεια, στην υπόθεση της ανασύνταξης του εργατικού κινήματος, στο δυνάμωμα της Κοινωνικής Συμμαχίας.
Με βάση αυτή την άποψη, κατανοώ ως βασικά καθήκοντα για κάθε κομματικό μέλος και οπαδό του Κόμματος:
α) Την υποχρέωση να αποδεικνύουμε εμπεριστατωμένα την αναγκαιότητα του σοσιαλισμού - κομμουνισμού. Ο κομμουνισμός είναι η αναγκαιότητα που πηγάζει από τη σημερινή πραγματικότητα, που κάνει ευδιάκριτη τη βασική αντίθεση του καπιταλισμού, τα εμπόδια που βάζει στην κοινωνική εξέλιξη και την αντικειμενική δυνατότητα να ζουν όλοι οι άνθρωποι απολαμβάνοντας την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών. Γι' αυτό ο σοσιαλισμός δεν θα γίνει στη «Δευτέρα παρουσία», όπως ισχυρίζονται οι αρνητές της κοινωνικής εξέλιξης.
β) Την ικανότητα ως πρωτοπορία να υποτάσσουμε όλη τη δράση στη στρατηγική μας, παίρνοντας φυσικά υπόψη το επίπεδο συνείδησης, χωρίς όμως να χάνουμε ποτέ το στόχο. Η γραμμή που συνδέει την οικονομία με τον πολιτικό αγώνα αλλάζει συνειδήσεις και αυτό είναι το ζητούμενο. Ουσιαστικά να αναδείξουμε ολοκληρωμένα στην εργατική τάξη την ιστορική της αποστολή, προετοιμάζοντας νέες δυνάμεις για την κρίσιμη στιγμή της επαναστατικής αλλαγής στην εξουσία, που είναι νομοτέλεια.
Και τα δυο αυτά καθήκοντα είναι αλληλένδετα μεταξύ τους και χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια για να τα δέσεις στην καθημερινή δράση. Δεν είναι εύκολη υπόθεση, πολύ περισσότερο όταν δουλεύεις με ανώριμες μάζες και σε συνθήκες οπισθοχώρησης του κομμουνιστικού - εργατικού κινήματος και επίθεσης του ιμπεριαλισμού, με τη νέα καπιταλιστική οικονομική κρίση να εξελίσσεται. Να πάρουμε υπόψη ότι κατά την προηγούμενη δεκαετή καπιταλιστική οικονομική κρίση χάθηκε το 25% του ΑΕΠ και το ξέσπασμα της νέας κρίσης έρχεται χωρίς ουσιαστικά να έχει προλάβει να ανακάμψει η καπιταλιστική οικονομία. Ηδη στον ένα χρόνο της πανδημίας χάθηκε ακόμα 11,5% του ΑΕΠ.
Αυτό σημαίνει νέες οδυνηρές συνέπειες και κοινωνική οπισθοδρόμηση, αφού είναι αναπόφευκτη η καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων. Τα απανωτά ν/σ που φέρνει η κυβέρνηση (Παιδεία - λαϊκές αγορές - συνδικαλιστικό νόμο - Εργασιακά - Ασφαλιστικό κ.λπ.), σε συνδυασμό με την καταστολή δείχνουν ξεκάθαρα τις προθέσεις τους. Αποκαλύπτεται με εκκωφαντικό τρόπο η μεγάλη αντίθεση της δυνατότητας που έχει σήμερα ο ανθρώπινος πολιτισμός και τι τελικά δίνει η σαπίλα του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής.
Οι εξελίξεις είναι ραγδαίες, επομένως δεν επιτρέπεται καμία ολιγωρία και αναβλητικότητα. Αντίθετα, με συνεχή προσπάθεια να βάζουμε εμπόδια στους αστικούς σχεδιασμούς. Εχουμε όλα τα εργαλεία στα χέρια μας, τις σύγχρονες επαναστατικές επεξεργασίες του Κόμματός μας, μπορούμε και θα ανταποκριθούμε σε κάθε στροφή της ταξικής πάλης, θα επιμείνουμε με ΚΟΒ «βιδωμένες» στους χώρους προτεραιότητας, θα κερδίσουμε.
Θανάσης Κολιζέρας
Μέλος του Γραφείου της Επιτροπής Περιοχής Πελοποννήσου και του Τμήματος Αγροτικής Πολιτικής της ΚΕ του ΚΚΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου